مننژ بافت نازکی است که طناب نخاعی و مغز را احاطه کرده است، مننژیت التهاب این بافت به دلیل سرایت ویروس است. قارچ یا باکتری اگرچه مننژیت باکتریایی بسیار کمتر از مننژیت ویروسی شایع است، اما یک بیماری بسیار خطرناک است که در صورت عدم درمان سریع، می تواند بیمار را با عواقب مهم یا منجر شود. ، در موارد جدی تر، تا مرگ.70 درصد از مبتلایان به این بیماری کودکان زیر 5 سال هستند، بنابراین شناخت زودهنگام علائم و اقدام سریع کلیدی برای جلوگیری از عوارض جدی است. در این مقاله ONsalus علل، علائم و درمان مننژیت باکتریایی را توضیح می دهیم
علت مننژیت باکتریایی چیست؟
مننژیت باکتریایی کمترین شایع ترین نوع مننژیت است، اما به دلیل عواقبی که در صورت بروز آن می تواند ایجاد کند، جدی ترین نوع آن است. به درستی درمان نشده است این امر به دلیل انتشار برخی از باکتری ها از طریق ترشحات تنفسی مانند عطسه یا سرفه ایجاد می شود. هنگامی که باکتری ها وارد بدن می شوند، می توانند به خون برسند و به ناحیه مننژ دسترسی پیدا کنند و این التهاب خطرناک را ایجاد کنند.
باکتری هایی که معمولا باعث مننژیت باکتریایی می شوند، استرپتوکوک پنومونیه است که بیشتر با نام پنوموکوک شناخته می شود، که می تواند باعث عفونت هایی مانند ذات الریه یا سینوزیت شود. و نایسریا مننژیتیدی معروف به مننگوکوک علاوه بر این، این عارضه میتواند در اثر گسترش باکتریهای دیگری مانند هموفیلوس آنفولانزا، E-coli یا لیستریا نیز ایجاد شود، بهویژه افرادی که سیستم ایمنی ضعیفتری دارند، مانند کودکان.
علائم مننژیت باکتریایی
تشخیص زود هنگام علائم مننژیت باکتریایی دنباله ها علائم هر دو نوع مننژیت مشابه است، بنابراین مراقبت های تخصصی برای تعیین اینکه کدام یک است لازم است.
رایج ترین سیگنال ها عبارتند از:
- تب.
- سفتی گردن.
- تهوع و استفراغ.
- سردرد شدید.
- حساسیت به نور.
- گیجی و خواب آلودگی.
- علائم دیگر عبارتند از برآمدگی فونتانل در نوزادان، تنفس سریع، تحریک پذیری.
اگر فردی که علائم را نشان می دهد با بیمار مبتلا به مننژیت یا هر بیماری ناشی از باکتری مانند ذات الریه در تماس بوده است، ضروری است برود. در صورت اورژانس به پزشک مراجعه کنید بعد از معاینه فیزیکی، سوراخ کمری معمولاً آزمایش کلاسیکی است که امکان تشخیص این بیماری را فراهم میکند، علاوه بر این، توموگرافی سر، اشعه ایکس قفسه سینه و کشت خون نیز میتواند برای تایید انجام شود. نتیجه.
این بیماری چگونه درمان می شود؟
درمان مننژیت باکتریایی آنتی بیوتیک است، بیمار باید احتمالاً چندین هفته در بیمارستان بستری و تحت نظارت دقیق پزشکی باشد. علاوه بر آنتی بیوتیک ها، هیدراتاسیون داخل وریدی و سایر داروها را می توان برای کنترل علائم احتمالی ناشی از پیشرفت عفونت، مانند تشنج یا ادم مغزی، اعمال کرد.
عوارض و عواقب مننژیت باکتریایی
مننژیت باکتریایی می تواند باعث انسداد رگ های خونی مغز شود که منجر به سکته مغزی و صدمات اساسی در این ناحیه می شود. علاوه بر این، التهاب میتواند سایر اندامها را نیز تحت تأثیر قرار دهد، که باعث مشکلات انعقادی و تنفسی میشود. درمان به موقع آنتی بیوتیک می تواند تفاوت ایجاد کند و از پیشرفت عفونت جلوگیری کند.
عواقب مننژیت باکتریایی به سرعت درمان بیمار بستگی دارد و در بسیاری از موارد رخ نمی دهد. با این حال، هنگامی که آسیب ظاهر می شود، غیر قابل برگشت است. بیمار ممکن است از موارد زیر رنج ببرد:
- ناشنوایی.
- لکه های قرمز روی پوست.
- کوری.
- صرع.
- فلج.
- عواقب عصبی.
- بخورید.
در مواردی که پیش آگهی بدتری دارند، برخی از بیماران ممکن است به دلیل عوارض ناشی از عفونت جان خود را از دست بدهند.
پیشگیری از مننژیت
رعایت بهداشت مناسب با شستن خیلی خوب دست ها بعد از رفتن به دستشویی، بعد از غذا خوردن، عطسه یا تماس با مایعات خارجی می تواند از بسیاری از عفونت ها از جمله این عفونت جلوگیری کند.علاوه بر این، برخی واکسنها وجود دارند که میتوانند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به مننژیت را کاهش دهند، این واکسنها عبارتند از:
- واکسن مننگوکوک.
- واکسن پنوموکوک.
- واکسن هموفیلوس.
این مقاله صرفاً آموزنده است، در ONsalus.com ما صلاحیت تجویز درمان های پزشکی یا انجام هر نوع تشخیص را نداریم. از شما دعوت می کنیم در صورت بروز هر نوع بیماری یا ناراحتی به پزشک مراجعه کنید.