بسیاری اوقات یک یا چند گونه برای حفظ کل اکوسیستم انتخاب می شوند، با این حال، این نشان می دهد که این گونه ها الزامات یا جنبه های خاصی را برآورده می کنند.. برخی از آنها این است که گونه‌های کاریزماتیک هستند و حمایت مردم را به خود جلب می‌کنند، نقشی خاص یا بسیار مهم را در یک منطقه یا گونه‌ای خاص که حضورشان نشان‌دهنده سلامت محیطی است که در آن زندگی می‌کنند، ایفا می‌کنند.
در مورد گونه های چتری، آنها عموما گونه هایی با قلمروهای بزرگ هستند و زیستگاه های متنوعی را اشغال می کنند، بنابراین اغلب برای پروژه های حفاظت از گونه ها و اکوسیستم انتخاب می شوند.اگر می خواهید به یادگیری در مورد گونه های چتر ادامه دهید، به خواندن این مقاله در سایت ما ادامه دهید و ما همه چیز را به شما خواهیم گفت.
گونه های چتری چیست؟ - مشخصه
گونه‌های چتری یا گونه‌های چتری همه گونه‌هایی هستند که برای حفاظت از یک اکوسیستم یا گونه‌های دیگر انتخاب می‌شوند، زیرا به طور کلی با حفاظت از این گونه‌ها، سایر گونه‌ها نیز به طور غیرمستقیم از بسیاری از گونه‌هایی که زیستگاهشان مشترک است محافظت می‌شوند.
آنها گونه هایی هستند که عموماً برای زنده ماندن جمعیت خود نیاز بهقلمروهای بزرگ دارند، بقای آنها طولانی است و به طور کلی در این زمینه عمومی هستند. شرایط محیطی که اشغال می کند. علاوه بر این، حفاظت از این به طور غیر مستقیم بر کل اکوسیستم آن (و گونه هایی که در آن زندگی می کنند) تأثیر می گذارد و این نیز حفظ می شود، به این «اثر چتر» می گویند.
این موجودات گاهی اوقات به عنوان دلیلی برای طراحی مناطق حفاظت شده استفاده می شوند، اگرچه در بسیاری از مواقع منطقه حیاتی آنها می تواند بسیار بزرگ باشد، همانطور که اتفاق می افتد. برای مثال با برخی از گونه های گربه سانان.بنابراین، آنها معمولاً توسط مردم گونه های شناخته شده و کاریزماتیک هستند، به این معنی که حفاظت از آنها حمایت بیشتری می شود.
گونه هایی که چتر در نظر گرفته می شوند عموماً از سایز بزرگ هستند (اگرچه همیشه نباید اینطور باشد) و با زمان نسل طولانی. علاوه بر این، اگرچه برای این گونه‌ها الزامی نیست، اما ممکن است جنبه‌های دیگری نیز داشته باشند که در حفاظت از آنها ارزش افزوده ایجاد می‌کند، مانند حساسیت آنها به دگرگونی محیط‌شان توسط فعالیت‌های انسانی.
گرچه ضروری نیست، اما گونه های چتری ممکن است ویژگی های دیگری داشته باشند که اثربخشی آنها را افزایش می دهد، مانند گونه جانشین، مانند حساس بودن به اختلالات انسانی ، گونه هایی که منبع غذایی شکارچیان بزرگ هستند یا از طرف دیگر جنبه های دیگری را که بیشتر به زیستگاه محل زندگی آن مربوط می شود، برای مثال مسیرهای مهاجرت در نظر می گیرند.
گونه های چتری چقدر مهم هستند؟
هنگام تصمیم گیری و انتخاب مناطق بالقوه برای حفاظت، مانند ایجاد پارک های طبیعی و مناطق حفاظت شده تحت دسته های مختلف، اهمیت زیادی دارند. با توجه به دگرگونی سریع مناظر، استفاده از گونه های چتری (و همچنین گونه های کلیدی یا سایر شاخص های محیطی) به عنوان یک ابزار طبیعی برای ارزیابی وضعیت سلامت یک اکوسیستم، ترکیب آن و در نتیجه آن را بشناسید و حفظ کنید.
به همین دلیل باید در پروژه های حفاظتی شناسایی صحیح این گونه ها و در نتیجه ایجاد مناطق حفاظت شده کارآمد از اهمیت حیاتی برخوردار باشد. که تعداد زیادی از گونه ها را پوشش می دهد.
نمونه هایی از گونه های چتری
برخی از بارزترین نمونه های گونه های چتری عبارتند از:
خرس آند (Tremarctos ornatus)
گونه ای بزرگ است که تقریباً با تمام محیط های کوه های آند سازگار است. پیشنهاد شد راهروهای بیولوژیکی و مناطق حفاظت شده در مکان هایی که این گونه یافت می شود طراحی شود و نقشه هایی از پراکنش آن در هر کشور و مناطق حفاظت شده ای که آن را در خود جای داده است تهیه شود. با در نظر گرفتن تمام عوامل محیطی که خرس آند به آن عادت کرده است.
جغد خالدار (Strix occidentalis)
گونه ای است که "نزدیک در معرض تهدید" است و از گودال درختان برای لانه سازی استفاده می کند، بنابراین به درختان بلند و مسن تر بستگی دارد، اگرچه می تواند در لانه های متروکه پرندگان دیگر و گاهی در درختان جوانتر نیز لانه کند.حفاظت از آن محافظت از جنگل های باستانی و درختان در حال رشد این منجر به حفاظت از کل محیط زیست آن و گونه های سمندر و نرم تنان ساکن در همان منطقه شده است.
Ñu (Connochaetes taurinus)
این گونه به تعیین مرزهای پارک ملی سرنگتی در تانزانیا کمک کرد، زیرا به لطف مهاجرت هزاران نفر آن، حفاظت از دشت های بزرگ این منطقه از علفزارهای دانه دار تشکیل شده که منبع غذایی این گونه است. در این مورد، ما همچنین در مورد یک گونه کلیدی و مهندس اکوسیستم صحبت می کنیم.
ممکن است به این مقاله دیگر در مورد گونه های مهاجم - تعریف، مثال ها و پیامدها نیز علاقه مند شوید.
دارکوب غول پیکر (Campephilus Magellanicus)
این یک گونه چتری است زیرا در منطقه ای که در آن زندگی می کند (جنوب شیلی و آرژانتین) ساکن است و قلمرو آن بزرگتر از سایر گونه های پرنده است که در همان جنگل های آند-پاتاگونیا نیز زندگی می کنند. حفاظت از زیستگاه این گونه نیز به حفاظت از بسیاری از گونه های دیگر کمک می کند با نیازهای قلمروی کمتر و در عین حال، حفاظت از جنگلها ماگالان زیر قطبی.
