در حال حاضر، حفاظت از گونه ها به عنوان یک چالش بسیار بزرگ ارائه می شود که ناشی از در نظر گرفتن عوامل مختلف است، مانند ارزیابی اینکه کدام گونه در یک اکوسیستم زندگی می کنند، همچنین وضعیت حفاظتی آنها و تعاملات طبیعی بین آنها برای انجام این کار، برنامه‌های اقدام کوتاه‌مدت و میان‌مدت طراحی می‌شوند که اغلب از گونه‌های جانوری (یا گیاهان، در موارد دیگر) نمادین یا دارای برخی ویژگی‌های مهم در یک اکوسیستم استفاده می‌کنند.و این به نوبه خود به حفظ یک چشم انداز یا اکوسیستم کامل کمک می کند، زیرا با حفظ آن گونه، کل سیستم بیولوژیکی حفظ می شود.در مورد گونه‌های کیستون، آنها کل اکوسیستم‌ها را تعریف می‌کنند و اغلب اثرات بسیار بزرگی ایجاد می‌کنند.
به خواندن این مقاله در سایت ما ادامه دهید تا در مورد گونه های مهم برای حفاظت از اکوسیستم ها مانند گونه های کلیدی بیشتر توضیح دهیم.و همچنین مثال ها و ویژگی های آنها.
گونه کلیدی چیست؟
اگرچه در مورد چگونگی تعریف این مفهوم اتفاق نظر کاملی وجود ندارد، اما در اینجا توضیح خواهیم داد که گونه کیستون گونه ای در نظر گرفته می شود که فعالیت ها و فراوانی آن نه تنها بر سایر گونه ها، بلکه بر کل آن تأثیر می گذارد. جهان اکوسیستمی که در آن زندگی می کند، ساختار و عملکرد آن.
یک گونه کلیدی می تواند اثرات متفاوتی بر روی اکوسیستم خود یا روی گونه های دیگر که با آنها زندگی می کند داشته باشد. از جمله:
- اصلاح منظر: آیا ترکیب آن از جوامع گونه های گیاهی، به عنوان مثال، و همچنین ساختار مکان، بودن قادر به ایجاد چندین نواحی باز است.
- منبع غذایی: از طرفی می توانند منبع غذایی بالقوه ای برای شکارچیان باشند.
- مولد پناهگاه: دیگران مولد مکان های لانه سازی یا پناهگاه برای گونه های دیگر هستند، مانند مورد فیل آفریقایی.
- تغییر فرآیندهای اکولوژیکی: آنها همچنین می توانند فرآیندهای اکولوژیکی خاصی را تغییر دهند، مانند تبادل مواد مغذی، مانند برخی از پرندگان که از دریا و سپس در خشکی رسوبات خود را انجام می دهند.
بسیاری از این گونه ها نسبت به تغییرات محیطی در محیط اطراف خود بسیار حساس (هرچند پایدار) هستند و این یکی از ویژگی های اصلی گونه های کیستون و همچنین نقشی است که در زیستگاه خود ایفا می کند و ماندگاری طولانی او در آن محیط.
اگرچه ناپدید شدن هر گونه ای در یک اکوسیستم می تواند تغییرات شدیدی را در آن ایجاد کند، اما تعریف گونه های کلیدی از نقطه نظر حفاظت جذاب است، زیرا این گونه ها می توانند به عنوان "زیست شاخص" نیز عمل کنند. یعنی به عنوان شاخص سلامت و کیفیت یک منطقه یا محیط طبیعی عمل می کنند.
نمونه هایی از گونه های کلیدی
همانطور که اشاره کردیم، گونه های کلیدی ابزاری برای حفاظت از تنوع زیستی هستند، بنابراین هنگام انجام یک مطالعه، تعیین اینکه کدام گونه در این تعریف قرار می گیرد مهم است.
انواع گونه های کلیدی
چندین گونه از گونه های کلیدی وجود دارد:
- شارتگر: برخی شکارچی هستند و با تغذیه از گونه های گیاهخوار از از بین رفتن پوشش گیاهی یک منطقه جلوگیری می کنند.
- ارائه دهندگان منابع: دیگران تامین کننده منابع هستند، به عنوان مثال، ماهیانی که هم در آب های دریایی و هم در آب های شیرین زندگی می کنند و مبادله را انجام می دهند. مواد مغذی در هر دو محیط.
- متقابلین: همچنین ممکن است گونه های متقابلی مانند مگس های گرده افشان مخصوص گیاهان باشند.
- اصلاح کننده ها یا مهندسان اکوسیستم: برخی به عنوان اصلاح کننده یا مهندس اکوسیستم شناخته می شوند، یعنی گونه هایی که زیستگاه خود را تغییر می دهند، مانند برخی چوب ها. سوسک هایی که درون تنه درختان زندگی می کنند.
در ادامه، نمونه هایی از گونه هایی را خواهیم دید که به عنوان گونه های کلیدی عمل می کنند و به درک بهتر این مفهوم کمک می کنند.
شکارچیان برتر به عنوان گونه های کلیدی
در میان شکارچیان، شکارچیان برتر هستند، آنهایی که در بالای زنجیره غذایی قرار دارند. برخی از گونه های کلیدی که به عنوان شکارچیان برتر طبقه بندی می شوند عبارتند از:
- ستاره دریایی اخرایی (Pisaster ochraceus): آنها به فضا و غذا وابسته هستند، ترکیب گونه های دیگر را تغییر می دهند و باعث ایجاد تغییراتی در محیط فیزیکی اطراف آنهابه حدی که برای حفظ سلامت و کیفیت آب های سواحل اقیانوس آرام آمریکای شمالی کلیدی است. از طرفی رشد انفجاری گونه های خاصی از صدف ها را حفظ می کند، به عنوان مثال، که در غیاب این ستاره دریایی، تکثیر می شود و مانع از استقرار سایر گونه ها می شود.
- پلنگ (Panthera pardus): از شکارچیان راس محسوب می شود که به دلیل تخریب زیستگاه و شکار جمعیت آن رو به کاهش بوده است. در سراسر آفریقا و آسیا غیرقانونی است. این امر باعث افزایش سرسام آور جمعیت بابون ها شده است، زیرا در غیاب پلنگ ها (و دیگر گربه های بزرگ) این نخستی ها به عنوان شکارچیان راس می شوند. اما آنها نوع دیگری از رفتار دارند، چون همه چیز خوار هستند از انواع مواد غذایی مثلاً محصولات کشاورزی تغذیه می کنند و این باعث درگیری با انسان ها به دلیل از بین رفتن محصولاتشان شده است.
تغییر دهندگان یا مهندسان اکوسیستم
گونه های کلیدی که اصلاح کننده یا مهندس اکوسیستم نامیده می شوند، همانطور که از نامشان مشخص است، گونه هایی هستند که محیط خود را اصلاح می کنند. موارد زیر را برجسته می کنیم:
- وحش آبی (Connochaetes taurinus): ساکن شرق و جنوب آفریقا، که مهاجرت بیش از 1 میلیون نفر آن از دشت های سرنگتی و در پی آنها، تغییرات عمیقی در این اکوسیستم ایجاد کردند. آنها از علف های دشت تغذیه می کنند و بنابراین پوشش کم را حفظ می کنند که به نوبه خود از آتش سوزی جلوگیری می کند. علاوه بر این، این گونه توسط شکارچیان بزرگ مانند برخی از گربه سانان خورده می شود.
- فیل آفریقایی (Loxodonta africana): تغییرات مهمی در محیطی که در آن زندگی می‌کند، ایجاد می‌کند، زیرا برای گونه‌های کوچکتر مفید است.در مناطقی که تعداد فیل ها بیشتر است، تنوع زیستی دوزیستان و خزندگان بیشتر است. این به این دلیل است که این گونه زمانی که حرکت می کند، مناطق باز را در مناطق برگی بیشتر ایجاد می کند که به درختان و شاخه های افتاده تبدیل می شود که به پناهگاه و زیستگاه این گونه های کوچکتر تبدیل می شود.
علاوه بر وحشی آبی و فیل آفریقایی، ممکن است به این حیوانات دیگر آفریقا نیز علاقه داشته باشید.
گونه های کلیدی متقابل
در میان گونه های کلیدی متقابل، یعنی آنهایی که طرفدار یکدیگر هستند، نمونه هایی مانند موارد زیر را می یابیم:
- روباه پرنده (Pteropus samoensis): این خفاش های میوه ای هستند که در جزایر اقیانوس هند و اقیانوس آرام جنوبی زندگی می کنند.این گونه خفاش (و همچنین سایر روباه های پرنده) هنگام تغذیه از میوه های گیاهان، دانه های آنها را پراکنده می کنند، بنابراین نقش بسیار مهمی در اکوسیستم دارند. همچنین از آنجایی که خفاش‌های نسبتاً بزرگی هستند، می‌توانند دانه‌های بزرگ‌تری نسبت به سایر گونه‌های کوچک حمل کنند.
- مرغ مگس نوک عقابی (Eutoxeres aquila): این گونه از مرغ مگس خوار ساکن آمریکای مرکزی و جنوبی است و به دلیل شکل منقار آن است، زیرا بسیار خمیده است. این دلیل خود را دارد، زیرا این پرنده کوچک از شهد گل برخی گیاهان مانند هلیکونیا با گل های آویزان یا چند گل زنگوله تغذیه می کند. برخی از این گونه‌های گیاهی با این پرندگان تکامل یافته‌اند (یعنی به طور متقابل سازگار شده و تکامل یافته‌اند)، بنابراین برای گرده افشانی خود منحصراً به مرغ مگس خوار وابسته هستند، زیرا اگر آنها نبودند در خطر ناپدید شدن بودند.
در این مقاله دیگر نیز در مورد 15 حیوان گرده افشان - ویژگی ها و مثال ها صحبت می کنیم.
گونه های تامین کننده منابع
در میان گونه های کلیدی، ما همچنین گونه هایی را پیدا می کنیم که منابع را فراهم می کنند. برخی از قابل توجه ترین آنها عبارتند از:
- خرس قهوه ای (Ursus arctos): این گونه شناخته شده است زیرا درست قبل از خواب زمستانی، از تعداد زیادی ماهی آزاد تغذیه می کند. از مهاجرت آنها خرس پس از صید طعمه خود به جنگل می رود تا از آنها تغذیه کند و به این ترتیب بقایای ماهی روی زمین می ماند و به بارور شدن خاک کمک می کند. علاوه بر این، آنها از ریشه های گیاهان نیز تغذیه می کنند، بنابراین وقتی به دنبال آنها می گردند، خاک را به هم می زنند و از مخلوط مواد آلی استفاده می کنند.
- پرندگان دریایی: به عنوان مثال، بسیاری از گونه های باکلان و مرغ دریایی (از جمله دیگر) طرفدار تبادل و صادرات مواد مغذی (مانند نیتروژن و فسفر) از دریا به خشکی، این ترکیبات مهم را برای بارورسازی خاک فراهم می کند. گوانو (فضولات) آنها مهمترین ورودی مواد مغذی را در طول زمستان تشکیل می دهد، زیرا در مکان هایی که کلونی های لانه سازی آنها یافت می شود، آنها به نفع رشد پوشش گیاهی طبیعی هستند. علاوه بر این، آنها همچنین از تعادل ترکیبات اقیانوسی و بهره وری آنها حمایت می کنند.
