میازیس که با نام بیچرا یا کرم هم شناخته می شود، شکلی از انگلی است که توسط لارو دوپتران ها انجام می شود. مانند مگس، پشه و حتی مگس اسب. آنها در بافت های زنده یا مرده جانوران مهره دار مستقر می شوند که از آن تغذیه می کنند. همه اینها بقا، رشد و حتی پوست اندازی آن را تضمین می کند.
آیا در قسمتی از بدن سگ خود زخم هایی با کرم مشاهده کرده اید؟ در مرحله بعد، در سایت ما، همه چیزهایی را که باید در مورد میازیس در سگ ها بدانید، به شما نشان خواهیم داد ، علائم ارائه شده، درمان و روش حذف کرم.همچنین به سرایت به انسان و برخی درمان های خانگی برای پیشگیری از آن اشاره می کنیم.
میازیس در سگ چیست؟
Hope (1840) اولین کسی بود که از کلمه "myiasis" برای تعریف آلوده دوپترا استفاده کرد، در آن زمان در انسان. انسان. بعداً، زامپت (1964) با بیان اینکه حشرات در حالی که از مایعات بدن یا غذای خورده شده توسط میزبان تغذیه می‌کنند، مدتی را در میزبان سپری می‌کنند، شرح میاز را توضیح داد.
این حشرات در مرحله بلوغ از سوراخ ها یا زخم های یک میزبان برای تخم گذاری استفاده می کنند که به دنبال آن خواهد بود. چرخه بیولوژیکی به لطف حیوان انگلی با این حال، ممکن است گونه های خاصی بتوانند از طریق درم دست نخورده نفوذ کنند. این آسیب شناسی می تواند انواع جانوران مهره دار را در هر منطقه ای به ویژه در مرطوب ترین ماه های سال تحت تاثیر قرار دهد.
انواع میاز در سگ
سه معیار مختلف برای طبقه بندی میاز در سگ ها وجود دارد که در زیر به آنها اشاره می کنیم. به همین ترتیب، در اولین مورد از آنها دوپتراهای ایجاد کننده میاز سگ را نام می بریم.
انواع میاز در سگ از دیدگاه بالینی
بسته به دیدگاه بالینی و عوامل ایجاد کننده، انواع زیر را تشخیص می دهیم:
- میازیس تروماتیک: Megaselia rufipes، Chrysomyia albicans، Phormia regina، Calliphora spp، Lucilia spp، Sarcophaga spp و Wohlfahrtia magnifica.
- میازیس چشمی: O. ovis، R. purpureus، M. scalaris، W. با شکوه و S. carnaria.
- میازیس گوش: O. ovis، و W. با شکوه.
- میازیس بینی، دهان و سینوسی: W. magnifica، Sarcophaga carnaria، Calliphora vomitoria، Oestrus Ovis، و Rhinoestrus purpureus.
- میاز مقعدی و واژن : W. مجلل، S. carnaria و Sarcophaga hemorrhoidalis.
انواع میاز در سگ بر اساس رفتار تولیدمثلی
میازیس سگ ها را می توان بر اساس نحوه تولید مثل دیپتران ها نیز طبقه بندی کرد:
- میازیس اجباری یا اختصاصی: انگل دوپترا که لزوماً برای رشد در مرحله لاروی خود نیاز به میزبان دارند.
- میاز نیمه اختصاصی و میاز تصادفی: در این مورد ما در مورد دوپهچه ها صحبت می کنیم که اجساد را انگلی می کنند یا مواد آلی را تجزیه می کنند. آنها ممکن است فرصت طلبانه به بافت زنده حمله کنند.
انواع میاز در سگ بر اساس فرآیندهای تهاجم
در نهایت، معیاری را پیدا می کنیم که میاز را بر اساس روشی که لاروها سگ را انگلی می کنند، طبقه بندی می کند:
- مهاجم اولیه: به پوست نفوذ کرده یا از روزنه های بدن بهره ببرید.
- مهاجم ثانویه یا ثالثیه: از زخم ها و ضربه ها استفاده کنید.
میازیس چگونه در سگ ها ایجاد می شود؟
دوپتراهایی که مستعد ابتلا به میاز هستند معمولاً در چرخه بیولوژیکی خود اشکال مختلفی دارند و دگردیسی کامل چهار مرحله ای را پشت سر می گذارند: تخم، لارو، شفیره و بالغ. دو فاز آخر روی میزبان اجرا نمی شود. به این ترتیب دوپتراهای بالغ تخم های خود را وارد زخم های میزبان خود، در این مورد سگ، می کنند تا از تخم خارج شوند و لاروها از بافت های مرده خود تغذیه می کنند.پس از پایان این مرحله، بدن میزبان را ترک می کند تا چرخه بیولوژیکی خود را ادامه دهد.
لاروها آنزیمی ترشح می کنند که می تواند به درم آسیب برساند و مشکلات سلامتی مختلفی ایجاد کند. اگر درمان نشود، زخم افزایش می یابد و ترشح تیره رنگی ظاهر می شود، که باعث می شود بسیاری از دیپتران های دیگر جذب شوند و شروع به تخم گذاری کنند، که باعث می شود به نام "گوسانرا" یا "بیچرا"، کرم در سگ شناخته می شود.
آیا نوعی استعداد وجود دارد؟
هر حیوانی که کنترل بهداشتی کافی ندارد مستعد ابتلا به میازیس است، بنابراین، حیوانات رها شده، بیمار، در حال نقاهت یا دارای پوستی که دائما مرطوب شده باشد مستعدتر خواهد بود. درماتیت لیس آکرال می تواند نمونه ای از مورد دوم باشد.
علائم میازیس در سگ
میازیس انواع مختلفی دارد: پوستی، حفره ای، سیستمیک و زخم بنابراین، در برخی موارد تشخیص آن دشوارتر است. نسبت به دیگران علاوه بر این، در مورد میاز پوستی می توان چندین کلاس را مشاهده کرد: فورونکولوئید، شایع، تروماتیک و سرپینگ. همچنین توجه به این نکته مهم است که اگرچه در ابتدا میتوانیم میاز پوستی را تشخیص دهیم، اما می‌تواند به سمت سیستمیک شدن پیشرفت کند و اندام‌های مختلف را تحت تأثیر قرار دهد.
در فازهای اول میازیس میتوانیم یک نیش، ضایعه یا آبسه کوچک را مشاهده کنیمروی پوست، معمولاً در ناحیه بدون مو. بعداً مشاهده خواهیم کرد که زخم چگونه رشد می کند، یک پوسچول شروع به تشکیل می کند و یک مایع سروزی یا خونی آزاد می کند.به همین ترتیب، مشاهده مستقیم لارو سفید در زخم سگ معمول است. به همه این علائم توجه کنید:
- زخم
- جوش
- تحریک پوست
- ضایعات پوستی
- WormMove
- ادم
- تب
- خارش شدید
- گوش تلنگر
- درد
- درد و ناراحتی
- خراش
- لیسیدن زیاد
- اسهال
- آنورکسی
در این مرحله (و در صورت عدم درمان) لاروها می‌توانند به لایه‌های عمیق‌تر پوست نفوذ کرده و گره‌هایی را تشکیل دهند یا به سادگی آبسه‌ای بزرگ‌تر ایجاد کنند. کل این فرآیند منجر به ظهور یک فرآیند عفونی جدی و حتی یک شوک
همانطور که می بینید، در موارد میاز، نه تنها متوجه می شوید که سگ شما دارای کرم در زخم است، بلکه علائم بالینی بیشتری نیز وجود دارد که می تواند نشان دهد، اگر مشکل وجود داشته باشد، بسیاری از آنها جدی هستند. درمان نشد.
تشخیص میاز در سگ
با یک معاینه فیزیکی ساده متخصص قادر خواهد بود میازیس را در سگ ها تشخیص دهد، زیرا به دلیل پیشرفت سریع لاروها، استفاده از میکروسکوپ ضروری نیست.همچنین مهم است که دامپزشک درخواست آنالیز را در آزمایشگاه بدهد.
چگونه میازیس در سگ ها را درمان کنیم؟ - رفتار
درمان میاز در سگ ها باید همیشه تحت نظر دامپزشک انجام شود این کرم های کوچک در سگ ها می توانند باعث آسیب شناسی ثانویه شوند. بنابراین هرگز نباید بدون مراجعه به پزشک متخصص میازیس را درمان کنید.
اولین گام برای درمان میازیس در سگ شامل بهداشت عمومی ناحیه است، به عنوان مثال با استفاده از سرم فیزیولوژیک، اگرچه برخی از متخصصان می توانند مستقیماً اقدام به استخراج لارو کرده و سپس زخم را شستشو دهند.
زخم با کرم در سگ، چگونه آنها را بیرون بیاوریم؟
زخم زدایی ماگت همیشه باید با استفاده از موچین انجام شود.این یک فرآیند پر زحمت و آهسته است، زیرا لاروها هرگز نباید در هنگام حذف آنها از ناحیه انگلی شکسته شوند. این فرآیند را می توان چندین بار تکرار کرد.
استفاده از داروهای ضد انگلی، داروها و بهداشت
پس از برداشتن لارو مگس، دامپزشک ناحیه آسیب دیده را تراشیده است برای جلوگیری از باقی ماندن باکتری ها یا تخم مرغ ها روی خز و پوست.. پس از استفاده از محلول ضد عفونی کننده، دامپزشک بافت مرده را بر می دارد تا بهبودی پوست را بهبود بخشد.
آنتی بیوتیک برای میازیس در سگ
A آنتی بیوتیک موضعی استفاده خواهد شد و curabichera (a محصولی که به نام های «ماتابیچرا» یا «آنتیگوسانرا» نیز شناخته می شود) در اسپری یا خمیر، مستقیماً روی زخم قرار می گیرد تا کاملاً پوشانده شود. البته داروی میاز در سگ ها باید توسط دامپزشک تجویز شود.در نهایت، ناحیه آسیب دیده با بانداژ پوشانده می شود تا تمیز نگه داشته شود و از آلودگی های محیطی احتمالی جلوگیری شود که به بهبود سریعتر آن کمک می کند.
در پایان، باید به این نکته اشاره کرد که ممکن است نیاز به استفاده از آنتی بیوتیک، مایع درمانی و سایر اقداماتی باشد که دامپزشک بسته به ارزیابی مورد مناسب می داند. به همین ترتیب، ممکن است برای انجام دومین استخراج کرم، ضدعفونی ناحیه یا کاربرد موضعی، مراجعه‌های متفاوتی به متخصص لازم باشد.
آیا میازیس در سگ ها مسری است؟
همانطور که قبلاً توضیح دادیم، میازیس می تواند هر حیوان مهره داری را تحت تاثیر قرار دهد ، بنابراین، میازیس می تواند به انسان و سایر حیوانات منتقل می شود.
افرادی که در خانه با سگ مبتلا به میازیس زندگی می کنند باید احتیاط های خاصی را برای جلوگیری از انگلی احتمالی رعایت کنند. نظارت بر هر زخم و پوشاندن آن، انجام حمام های بهداشتی روزانه، استفاده از محصولات یا کرم هایی که از رطوبت جلوگیری می کنند یا استفاده از مواد دافع حشرات ضروری است. در مورد حضور نوزادان، بیماران یا افراد مسن در خانه توجه ویژه ای خواهیم داشت.
پیشگیری از میازیس در سگ
اگرچه میازیس یک مشکل شایع در شهرهای بزرگ نیست، اما می تواند در مناطق روستایی شایع تر باشد یا سگ هایی را که به طور منظم به رودخانه ها و جنگل ها می روند، مبتلا کند. فقط پوست سگ را به طور مرتب چک کنید، توجه ویژه ای به نواحی بدون مو داشته باشید.
با حفظ سطح خوب بهداشت ، از جمله مسواک زدن و حمام کردن سگ، می توانیم به سرعت این مشکل را شناسایی کنیم که این امر باعث می شود جلوگیری از عوارض جدی تربه همین ترتیب، ما به شدت از کرم زدایی در سگ ها ، داخلی و خارجی پیروی می کنیم.
همچنین بسیار مهم است که به دامپزشک مراجعه کنید در صورت مشاهده هر یک از علائم میازیس در سگ های ذکر شده در بالا، مانند خاراندن بیش از حد، لیسیدن اجباری پوست یا هر گونه ناهنجاری.
آیا درمان های خانگی برای میازیس در سگ ها وجود دارد؟
با توجه به عوارضی که میاز می تواند ایجاد کند، استفاده از هیچ نوع درمان خانگی برای درمان این آسیب شناسی توصیه نمی شود. استفاده از موچین برای بیرون آوردن کرم ها از زخم سگ و حتی در این صورت باید توسط متخصص انجام شود. به همین ترتیب، در صورت رعایت توصیه های پیشگیری که در قسمت قبل ذکر شد، استفاده از هیچ دارویی ضروری نیست.
بسیاری از مردم تعجب می‌کنند که آیا سرکه کرم‌ها را در سگ‌ها می‌کشد، اما حقیقت این است که، تکرار می‌کنیم، این درمانی نیست که باید از آن استفاده کنید زیرا مؤثر نیست و حتی می‌تواند مضر باشد. هنگامی که کرم‌ها از زخم سگ خارج شدند و ضد عفونی شدند، می‌توانید درمان را با برخی درمان‌ها تکمیل کنید تا به بهبود سریعتر آن کمک کنید. ما در این مقاله دیگر در مورد آنها صحبت می کنیم: "درمان های خانگی برای بهبود زخم در سگ".
