Chondrichthyans که به آن ماهی غضروفی نیز می گویند، گروهی از مهره داران آبزی بسیار باستانی هستند، و اگرچه به تعداد و یا به اندازه آن نیستند. متنوع مانند ماهی های استخوانی، سازگاری های مورفولوژیکی آنها، ماهیچه های شنا، اندام های حسی، آرواره های قدرتمند و عادات شکارگری آنها به آنها موقعیت اکولوژیکی قوی در محیطی که در آن زندگی می کنند، داده است.
علاوه بر اینکه از اجدادی با اسکلت استخوانی گرفته شده اند، کندریشتیان فاقد استخوان بندی در استخوان های خود هستند، بنابراین دارای اسکلت غضروفی ، و این وجه تمایز اصلی آن است. اگر می خواهید در مورد سایر خصوصیات ماهی غضروفی، نام و نمونه آنها بدانید، این مقاله را در سایت ما بخوانید تا همه چیز را به شما بگوییم..
ویژگی های اصلی ماهی غضروفی
ماهی غضروفی دو نوع است. در ادامه ویژگی های اصلی آن را شرح می دهیم:
شاخه های الاسمو (کوسه و اشعه)
این گروه شامل کوسه ها و پرتوها می شود. برخی از آنها گوشتخوارانی هستند که شکار خود را از طریق اندام های بویایی تعیین می کنند، زیرا بینایی ضعیفی دارند در حال حاضر، 8 راسته کوسه با بیش از 400 گونه و 4 گونه وجود دارد. ردیف پرتوها با تقریباً 500 گونه.در مورد کوسه ها، بیشتر آنها دارای ویژگی های زیر هستند:
- بدن : جسم دوکی شکل، در جلو منبر تیز با دهان شکمی. در انتهای بدن یک دم هتروسرکال وجود دارد، یعنی دارای دو لوب با شکل و ساختار متفاوت است که یکی از آنها انتهای ستون مهره ای را شامل می شود و در جلوی آن یک جفت باله سینه ای وجود دارد. یک جفت باله لگنی و دو باله پشتی جفت نشده. در مردان، باله‌های لگنی به‌عنوان اندام جنسی برای جفت‌گیری در قسمت قدامی اصلاح می‌شوند و به آنها میکسوپتریژین، ناخنک چشم یا claspers می‌گویند.
- بینایی، پوست و اندام های گیرنده: دارای سوراخ های بینی زوجی، شکمی و قدامی دهان هستند. چشم ها فاقد پلک هستند، اگرچه برخی از گونه ها دارای غشای نشاط آور هستند و پشت هر کدام یک مارپیچ دارند. پوست در برخی گونه‌ها سخت و شبیه کاغذ سنباده است، دارای فلس‌های پلاکوئیدی است که به آن فلس‌های پوستی نیز گفته می‌شود که به گونه‌ای قرار گرفته‌اند که تلاطم را کاهش می‌دهند، رو به عقب.آنها در امتداد بدن و سر دارای نوروماست ها هستند، اندام های گیرنده ای که به شدت به ارتعاشات و جریان آب حساس هستند. آنها همچنین گیرنده های خاصی دارند که به آنها اجازه می دهد طعمه خود را با میدان الکتریکی که منتشر می کنند تشخیص دهند و آمپول های لورنزینی هستند که روی سر قرار دارند.
- Dientes : دندان ها به فک متصل نشده اند و دارای دو ردیف هستند که پشتی جایگزین دندان های از دست رفته از ردیف می شود. در جلو، و به این ترتیب آنها همیشه دندان های جدید دارند. اینها، بسته به گونه، می توانند شکل دندانه ای داشته باشند، برای بریدن غذای خود، تیز با عملکرد چنگ زدن و در مورد گونه های اشعه، دندان های صافی وجود دارد که به آنها اجازه می دهد روی سطوح بتراشند.
- اسکلت و شنا: اسکلت غضروفی معدنی دارند و مانند بقیه ماهی ها استخوانی نیستند. علاوه بر این، آنها مثانه شنا ندارند و این بدان معنی است که آنها دائماً شنا می کنند یا در پایین می مانند، زیرا در غیر این صورت غرق می شوند.از سوی دیگر، آنها یک کبد حجیم دارند که حاوی لیپیدها (اسکوالن) است که با فرورفتگی نیز مقابله می کند.
هولوسفالی (کایمرا)
این گروه کوچک امروزه تقریباً از 47 گونه تشکیل شده است. از نظر تشریحی ترکیبی از خصوصیات ماهی الاسمو و استخوانی دارد:
- بدن: شکلی بسیار کنجکاو دارند، بدنشان کشیده و سرشان بیرون زده است و ساختاری قلاب مانند دارند. که به آنها اجازه می دهد تا ماده را در حین جفت گیری نگه دارند. پوزه اش شبیه خرگوش و دمش شلاقی شکل است.
- فک و دندان: دندان ندارند، بلکه صفحات پهن و مسطح دارند. فک بالا بر خلاف بقیه کاملاً به جمجمه جوش خورده است و نام آن از اینجاست (هولو=کل، همه و سفالو=سر).
- اندازه: طول آنها تا 2 متر می رسد.
- دفاع : باله پشتی آن ستون فقرات سمی دارد.
- غذا: رژیم غذایی آنها بر پایه سخت پوستان، نرم تنان، خارپوستان، ماهی های کوچک و جلبک ها است، مخلوطی از غذاهایی که آنها را آسیاب می کنند.
بقیه خصوصیات مربوط به تولیدمثل و بوم شناسی تغذیه ای آنها مشابه بقیه کندریشتیان است.
ماهی غضروفی چگونه شنا می کند؟
همانطور که قبلا ذکر شد، شاخه های الاسمو دارای فلس های پوستی هستند که به آن ها اجازه می دهد تا در هنگام شنا تلاطم را کاهش دهند. از سوی دیگر، همراه با کبد مملو از چربی، توانایی بلع هوا و باله هایشان، آنها به شناگرانی عالی تبدیل می شوند و این سازگاری ها به آنها اجازه می دهد در شنا بمانند. ستون آب.باله های فرد به آن اجازه می دهد غلت بخورد و باله های زوج آن را کنترل می کنند. از سوی دیگر، باله دمی به دلیل هتروسرکال بودن به آن اجازه می دهد تا نیروی رانش را کنترل کند و نیروی تعلیق تولید کند.
در مورد اشعه ها، همه آنها برای زندگی درته آب تطبیق داده شده اند ، و بدن آنها به شکل صاف است. و با باله های جفت شده بزرگ شده و به سر جوش خورده اند که در هنگام شنا به عنوان بال عمل می کنند. دندان های آن ها صاف است و می تواند سطوح را بتراشد و غذای خود را آسیاب کند که اغلب سخت پوستان، نرم تنان و اغلب ماهی های کوچک است.
دم شلاق مانند آنها به یک یا چند خار ختم می شود که به غدد سمی در برخی گونه ها متصل است. آنها همچنین دارای اندام های الکتریکی در هر طرف سر خود هستند که ضرباتی ایجاد می کند که می تواند طعمه یا شکارچیان را بیهوش کند.
علاوه بر آگاهی از نحوه شنا کردن، از شما دعوت می کنیم که بدانید کوسه ها چگونه می خوابند؟
تکثیر ماهی غضروفی
ماهی های غضروفی دارای لقاح داخلی و روش های تولید مثلی متفاوتی هستند که در ادامه مشاهده خواهیم کرد:
- تخم‌زای: بلافاصله پس از لقاح تخم‌های پر از زرده می‌گذارند. بسیاری از کوسه‌ها و پرتوها تخم‌های خود را در یک کپسول شاخی می‌گذارند که انتهای آن رشته‌های پیچک مانندی را تشکیل می‌دهد که به آنها کمک می‌کند تا به اولین جسم محکمی که لمس می‌کنند بچسبند و جنین می‌تواند از ۶ ماه تا ۲ سال در داخل آن بماند. به طور کلی این حالت در گونه های کوچک و کفزی رخ می دهد و می توانند تا 100 تخم بگذارند.
- زنده زا: آنها جفت معتبری ایجاد می کنند که جنین از آن تغذیه می شود. این حالت تولید مثلی موفقیت تکاملی این گروه را تسهیل کرده است. تقریباً در 60 درصد کندریشتیان ها و در گونه های بزرگ و فعال دیده می شود.
- Ovoviviparous: جنین را در مجرای تخمک نگه دارید در حالی که رشد می کند و تا زمان تولد از کیسه زرده خود تغذیه می کند. به نوبه خود، انواع مختلفی از تغذیه را برای جنین ارائه می دهد، مانند لسیتوتروفی، که در آن جنین توسط زرده تغذیه می شود. هیستوتروفی، که در آن جنین یا جنین از مایع (هیستوتروف) تولید شده توسط پرزهای سطح داخلی رحم تغذیه می شود. از سوی دیگر، اووفاژی وجود دارد که در آن جنین از تخمک های بارور شده در حالی که در داخل رحم هستند تغذیه می کند. و در نهایت، آدلفوفاژی یا آدمخواری داخل رحمی وجود دارد، که در آن قوی‌ترین جنینی که از تخم خارج می‌شود، ابتدا خواهر و برادرهای خود را می‌خورد.
آنها هیچ مراقبتی از سوی والدین ندارند، بنابراین هنگامی که جنین ها از تخم بیرون می آیند، خود را تامین می کنند.
نام و نمونه ماهی های غضروفی
کندریشتیان ها (خوندرو=غضروف و ایختیس=ماهی) دسته ای از مهره داران هستند که شامل زیر کلاس های Elasmobranchs (کوسه ها، پرتوها) و Holocephalians (کایمراها) هستند و بین هر دو گروه تخمین زده می شود که وجود داشته باشد. بیش از 900 گونه که بیشتر آنها دریایی و برخی آبهای شیرین یا یوریهالین هستند، یعنی آبهایی که غلظتهای متفاوتی از نمک دارند.
نمونه هایی از کوسه
کوسه ها به تعداد زیادی گونه تقسیم می شوند، بنابراین در اینجا 8 راسته فعلی آنها و نمونه هایی از هر یک از آنها را نام می بریم:
- Heterodontiformes – کوسه های شاخدار، مانند Heterodontus francisci، در اینجا یافت می شوند. آنها کوچک هستند و در آبهای گرم و معتدل اقیانوس هند و غرب اقیانوس آرام زندگی می کنند، آنها در اقیانوس اطلس وجود ندارند.
- Scualiformes: گونه هایی که این گروه را تشکیل می دهند فاقد غشای نشاط آور و باله مقعدی هستند. آنها در آبهای عمیق اقیانوس اطلس ساکن هستند. اندازه آنها متوسط است و برخی از گونه ها خارهای سمی روی باله پشتی خود دارند، مانند Squalus acanthias.
- Pristioforiformes: این گروه شامل کوسه های اره ای می شود. آنها دارای صورت کشیده و دندانه دار به شکل اره هستند که برای به هم زدن گل و لای و جستجوی غذای خود که بر پایه ماهی مرکب، میگو و ماهی های کوچک است می گردند.یک مثال Pristiophorus japonicus، نمونه ژاپنی است.
- Squatiniformes: شامل کوسه های فرشته است، آنها دارای شکل صاف و باله های سینه ای پهن هستند که یادآور پرتوهایی هستند، مانند Squatina squatina، همچنین به نام فرشته ماهی. آنها توزیع نسبتاً گسترده ای دارند، زیرا در اقیانوس اطلس، دریای مدیترانه، دریای مرده و دریای شمال یافت می شوند. برخی از گونه ها می توانند مهاجرت انجام دهند.
- Hexanchiformes-این شامل ابتدایی ترین کوسه های موجود امروزی می شود. یکی از نمونه ها Hexanchus nakamurai، کوسه گاوی چشم درشت است که در اقیانوس اطلس و هند یافت می شود. اگرچه خطرناک به نظر می رسد، اما از بی مهرگان تغذیه می کند و برای انسان بی ضرر است.
- Orectolobiformes: اینها کوسه های آب گرم با پوزه کوتاه و دهان کوچک هستند. آنها در دریاها و اقیانوس های سراسر جهان ساکن هستند.این شامل بزرگترین کوسه موجود است، کوسه نهنگ Rhincodon typus. در آبهای گرمسیری و نیمه گرمسیری زندگی می کند، با فیلتراسیون تغذیه می کند که علاوه بر ظاهر آن را شبیه به نهنگ ها می کند.
- Carcharhiniformes: این راسته متنوع ترین است که در آبهای گرمسیری، معتدل و عمیق در سراسر جهان یافت می شود. پوزه ای کشیده و دهانی بزرگ دارد، دارای غشای نشاط آور است که از چشم محافظت می کند. این شامل یکی از شناخته شده ترین کوسه ها می شود، مانند کوسه ببری Galeocerdo cuvier، که به دلیل خطوط راه راه در کناره ها و پشت آن نام خود را دارد.
- Lamniformes: آنها شناخته شده ترین کوسه ها هستند، مانند کوسه سفید Carcharodon carcharias که به گونه ای معروف است که اغلب به انسان حمله می کند. تقریباً در آبهای گرم و معتدل تمام اقیانوسها زندگی می کند.
نمونه هایی از خط تیره
راه راه ها در 4 مرتبه طبقه بندی می شوند:
- Rajiformes: اینها به اصطلاح پرتوهای واقعی هستند. گونه ها را می توان در همه اقیانوس ها از قطب شمال گرفته تا قطب جنوب یافت. به عنوان مثال، ماهی‌های گز آب شیرین Potamotrygon motoro، ساکن آبهای گرمسیری در آمریکای جنوبی هستند. از آنجایی که حملات به انسان ها ثبت شده است، از نیش در انتهای باله دم خود می ترسند.
- Pristiformes: به آنها ماهی اره می گویند، زیرا پوزه بلند پر از دندان دارند، مانند Pristis pectinata که بدنی صاف نیز دارد. و باله های سینه ای بالدار. آنها در آب های گرمسیری و نیمه گرمسیری اطراف آفریقا، استرالیا و کارائیب زندگی می کنند و شب ها شکار می کنند.آنها را نباید با پرتوهای کوسه اشتباه گرفت، زیرا آنها به گروه دیگری تعلق دارند.
- Torpediniformes: اینها معمولاً اشعه های اژدر یا اشعه های الکتریکی نامیده می شوند، زیرا می توانند برای بیهوش کردن طعمه یا شکارچیان توسط برق، شوک الکتریکی ایجاد کنند. اندام هایی که در پایه باله های سینه ای قرار دارند. آنها ساکن تمام دریاهای معتدل و گرمسیری جهان هستند، مانند اژدر اژدر که در آبهای اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه زندگی می کند.
- Myliobatiformes: گروهی است نزدیک به راجی فرم ها، زیرا شباهت زیادی به آنها دارند. آنها بزرگترین پرتوهای جهان هستند، و در اینجا پرتو مانتا Mobula birostris گنجانده شده است، آنها فاقد نیش در باله دمی هستند. آنها در دریاهای آب گرم در سراسر جهان زندگی می کنند.
ممکن است به این مقاله دیگر در سایت ما در مورد حیوانات اعماق دریا نیز علاقه مند شوید.
نمونه هایی از هولوسفالیان
هولوسفالی ها تنها در یک راسته طبقه بندی می شوند، Chimaeriformes، گروهی که شامل chimaeras یا ماهی ارواح است. اینجا فقط سه خانواده وجود دارد:
- Callorhynchidae.
- Rhinochimaeridae.
- Chimaeridae.
تفاوت های کمی بین آنها وجود دارد، برخی از گونه ها پوزه بسیار بلند با انتهای عصبی دارند که به آنها اجازه می دهد طعمه های کوچک را تشخیص دهند. به عنوان مثال، کایمرا معمولی Chimaera monstrosa است که در اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه ساکن است.
اکنون که با ماهی های غضروفی بیشتر آشنا شدید، توصیه می کنیم این مقاله دیگر در مورد ۹ حیوان بدون استخوان را بخوانید.
