وقتی از دوپا یا دوپا بودنصحبت می کنیم، بلافاصله به فکر انسان می افتیم و خیلی وقت ها فراموش می کنیم که حیوانات دیگری هم وجود دارند. که توسط این فرم حمل می شوند. از یک طرف میمون ها هستند، حیواناتی که از نظر تکاملی نزدیک ترین به گونه ما هستند، اما واقعیت این است که حیوانات دوپا دیگری هستند که نه به یکدیگر و نه به انسان مربوط هستند، آیا می خواهید بدانید آنها چیست؟
در این مقاله در سایت ما به شما می گوییم حیوانات دوپا چیست، ریشه آنها چگونه بوده، چه ویژگی هایی دارند، برخی مثال ها و دیگر کنجکاوی ها.
حیوانات دوپا چیست؟ - مشخصه
حیوانات را می توان به روش های مختلفی طبقه بندی کرد، یکی از آنها بر اساس نحوه حرکت آنها است. در مورد حیوانات خشکی، آنها می توانند با پرواز، خزیدن یا استفاده از پاهای خود از مکانی به مکان دیگر حرکت کنند. حیوانات دوپا آنهایی هستند که فقط از دو پا برای حرکت استفاده می کنند در طول تاریخ تکامل، گونه های متعددی از جمله پستانداران، پرندگان و خزندگان تا زمانی که این شکل را پذیرفته اند تکامل یافته اند. حرکت، در میان آنها دایناسورها و انسان ها هستند.
دوپا را می توان هنگام راه رفتن، دویدن یا پریدن استفاده کرد. گونه های مختلف جانوران دوپا ممکن است این شکل حرکت را به عنوان تنها امکان داشته باشند یا در موارد خاص از آن استفاده کنند.
تفاوت حیوانات دوپا و چهارپا
چهارپاها آن دسته از حیواناتی هستند که با استفاده از چهار دست و پا حرکت می کنندلوکوموتیو ، در حالی که دوپاها تنها با استفاده از دو اندام عقب خود حرکت می کنند. در مورد مهره داران زمینی، همه آنها چهارپایان هستند، یعنی جد مشترک آنها دارای چهار اندام لوکوموتیو بوده است. با این حال، در برخی از گروه‌های چهارپایان، مانند پرندگان، دو اندام آنها دستخوش تغییرات تکاملی شده‌اند که منجر به حرکت دوپا می‌شود.
تفاوت اصلی دوپاها و چهارپاها بر اساس عضلات بازکننده و خم کننده اندام آنهاست. در چهارپاها، جرم عضلات خم کننده پاها تقریباً دو برابر عضلات بازکننده است. در دوپاها این وضعیت معکوس است و وضعیت ایستاده را تسهیل می کند.
حرکت دوپا دارای چندین مزیت است نسبت به حرکت چهارپا.از یک طرف، میدان بینایی را افزایش می دهد، که به حیوانات دوپا اجازه می دهد تا خطرات یا طعمه های احتمالی را از قبل تشخیص دهند. از طرف دیگر باعث آزاد شدن اندام های جلویی می شود و آنها را برای انجام مانورهای مختلف در دسترس می گذارد. در نهایت، این نوع حرکت شامل یک وضعیت عمودی است که امکان انبساط بیشتر ریه ها و قفسه سینه را در هنگام دویدن یا پریدن فراهم می کند و مصرف اکسیژن بیشتری را ایجاد می کند.
منشأ و تکامل دوپا
اندام های حرکتی به صورت همگرا در دو گروه بزرگ از حیوانات تکامل یافته اند: بندپایان و چهارپایان. در بین چهارپایان، حالت چهارپایی شایع ترین است. با این حال، حرکت دوپا، به نوبه خود، بیش از یک بار در تکامل حیوانات، در گروه‌های مختلف، و نه لزوماً به روشی مرتبط، به وجود آمده است. این نوع حرکت در پستانداران، دایناسورها، پرندگان، کیسه‌داران پرنده، پستانداران جهنده، حشرات و مارمولک‌ها وجود دارد.
سه علت اصلی وجود دارد عامل پیدایش دوپا و در نتیجه حیوانات دوپا می باشد:
- نیاز به سرعت.
- مزیت آزاد بودن دو تا از اندام ها.
- انطباق با پرواز.
افزایش سرعت باعث افزایش سایز اندام های عقبی نسبت به اندام های جلویی می شود و باعث می شود گام های تولید شده توسط اندام های عقبی بلندتر از اندام های جلویی باشد. از این نظر، در سرعت های بالا، قسمت های جلویی حتی می توانند به مانعی برای سرعت تبدیل شوند.
دایناسورهای دوپا
در مورد دایناسورها، اعتقاد بر این است که شخصیت رایج دوپا بودن است و حرکت چهارپا بعداً در برخی از گونه ها ظاهر شد.همه چهارپایان، گروهی که دایناسورهای درنده و همچنین پرندگان به آن تعلق دارند، دوپا بودند. به این ترتیب می توان گفت که دایناسورها اولین حیوانات دوپا بودند.
تکامل دوپا
دوپا در برخی از مارمولک ها نیز به صورت اختیاری به وجود آمده است. در این گونه ها، حرکتی که باعث بالا رفتن سر و تنه می شود، نتیجه شتاب رو به جلو همراه با عقب نشینی مرکز توده بدن است، به عنوان مثال، به دلیل کشیدگی دم.
از سوی دیگر، اعتقاد بر این است که در میان نخستی ها، دوپائی 11.6 میلیون سال پیش به وجود آمد به عنوان سازگاری با زندگی در درختان طبق این نظریه، این ویژگی در گونه‌های Danuviusguggenmosi پدید می‌آید که بر خلاف اورانگوتان‌ها و گیبون‌ها که از کمک بزرگی از بازوهای خود برای حرکت استفاده می‌کنند، اندام‌های عقبی داشتند که مستقیم نگه داشته می‌شد و ساختار اصلی لوکوموتیو آنها بود.
در نهایت، پریدن یک حالت حرکت سریع و کم مصرف است و بیش از یک بار در بین پستانداران به وجود آمده است که به دوپا بودن مرتبط است. پریدن روی اندام های عقبی بزرگ از طریق ذخیره الاستیک انرژی، مزیت انرژی را به همراه دارد.
به دلیل همه موارد فوق، دوپا یا ایستادن به عنوان شکلی از تکامل در گونه های خاصی به وجود آمد تا بقای آنها را تضمین کند.
نمونه هایی از حیوانات دوپا و خصوصیات آنها
پس از بررسی تعریف حیوانات دوپا، مشاهده تفاوت ها با حیوانات چهارپا و چگونگی شکل گیری این شکل حرکت، زمان آن فرا رسیده است که با برخی از نمونه های آشنا شویم. دوپا برجسته ترین:
انسان (هوموساپینس)
در مورد انسان ها اعتقاد بر این است که دوپا بودن در درجه اول به عنوان یک انطباق برای رها کردن دست ها کاملاً آزاد برای دریافت غذا انتخاب شده است. با داشتن دست آزاد رفتار ایجاد ابزار انجام شد.
بدن انسان، کاملاً عمودی و با حرکت کاملاً دوپا، تا رسیدن به وضعیت فعلی، دستخوش نوسازی تکاملی ناگهانی شده است. پاها از قسمتی از بدن با امکان دستکاری به ساختارهای کاملاً پایدار تبدیل شدند. این اتفاق از همجوشی برخی از استخوان ها، تغییر در نسبت اندازه برخی دیگر، و ظاهر ماهیچه ها و تاندون ها رخ داد. علاوه بر این، لگن گشاد شد و زانوها و مچ پاها در زیر مرکز ثقل بدن قرار گرفتند. از سوی دیگر، مفاصل زانو در حال حاضر توانایی چرخش و قفل شدن کامل را دارند و به پاها اجازه می‌دهند تا برای مدت طولانی بدون ایجاد استرس بیش از حد بر روی ماهیچه‌های وضعیتی ایستاده باشند.در نهایت قفسه سینه از جلو به عقب کوتاه و به پهلوها گشاد شد.
خرگوش کیپ جامپینگ (Pedetes capensis)
این خزدار جونده 40 سانتی متری دم و گوش بلندی دارد، ویژگی هایی که ما را به یاد خرگوش ها می اندازد، اگرچه در واقعیت این گونه نیست. مربوط به آنهاست. پاهای جلویی آن بسیار کوتاه است اما پاهای عقبی بلند و محکم است و از طریق پرش حرکت می کند. در یک نیشگون گرفتن، او می تواند در یک پرش دو تا سه متر بپرد.
کانگورو قرمز (Macropus rufus)
این بزرگترین کیسه دار موجود و نمونه دیگری از حیوانات دوپا است.این حیوانات قادر به راه رفتن نیستند و تنها با پریدن می توانند این کار را انجام دهند. آنها پرش ها را با استفاده از دو پای عقب خود به طور همزمان انجام می دهند. آنها می توانند به سرعت 50 کیلومتر در ساعت برسند.
انواع مختلف کیسه داران را در این مقاله دیگر کشف کنید.
Eudibamus cursoris
اولین خزنده است که دارای حرکت دوپا است. در حال حاضر منقرض شده است. در اواخر پالئوزوئیک زندگی می کرد. حدود 25 سانتی متر طول داشت و روی انگشتان پاهای عقبی خود راه می رفت.
مارمولک عیسی مسیح (Basiliscus basiliscus)
برخی از مارمولک ها، مانند مارمولک عیسی مسیح یا ریحان معمولی، توانایی استفاده از دوپا را در مواقع ضروری (دوپایی اختیاری) ایجاد کرده اند.در این گونه ها تغییرات مورفولوژیکی ظریف است. بدن این حیوانات به حفظ تعادل افقی و چهارپا ادامه می دهد در بین مارمولک ها حرکت دوپا بیشتر هنگام حرکت به سمت یک جسم کوچک انجام می شود، جایی که مفید است میدان دید وسیع است، و نه در هنگام هدف گیری به یک جسم بسیار گسترده که برای آن لازم نیست آن را در تیررس نگه دارید.
بازیلیسکوس باسیلیسکوس فقط با استفاده از اندام های عقب خود قادر به دویدن است و به سرعت آنقدر بالا می رود که می تواند بدون غرق شدن در آب بدود.
شترمرغ آفریقایی (Struthio camelus)
این پرنده سریع ترین حیوان دوپا در جهان است که می تواند به سرعت ۷۰ کیلومتر در ساعت برسد. این پرنده نه تنها بزرگترین پرنده موجود است، بلکه نسبت به اندازه خود بلندترین پاها را دارد و در هنگام دویدن طولانی ترین طول گام را دارد: 5 متر.سایز بزرگ پاهایش متناسب با بدن و چینش استخوان ها، ماهیچه ها و تاندون هایش از ویژگی هایی است که در این حیوان گامی بلند و فرکانس بالا ایجاد می کند و در نتیجه حداکثر سرعت آن را بالا می برد.
پنگوئن ماژلانی (Spheniscus Magellanicus)
این پرنده دارای تارهای بین انگشتی بر روی پاهای خود است و حرکت زمینی آن کند و ناکارآمد است. با این حال، مورفولوژی بدن آن طراحی هیدرودینامیکی دارد و هنگام شنا می تواند تا 45 کیلومتر در ساعت برسد.
سوسک آمریکایی (Periplaneta americana)
Periplaneta آمریکایی یک حشره است و به همین دلیل شش پا دارد (از گروه Hexápoda است).این گونه به ویژه برای حرکت با سرعت بالا سازگار است. این انطباق را توسعه داده است که می تواند روی دو پا با سرعت 1.3 متر بر ثانیه حرکت کند، که معادل 40 برابر طول بدن آن در هر ثانیه است.
کشف شده است که این گونه بسته به سرعت حمل و نقل، الگوهای حرکتی متفاوتی دارد. در سرعت های آهسته از راه رفتن سه پایه استفاده می کند و از سه پایه خود استفاده می کند. در سرعت های بالا (بیشتر از 1 متر بر ثانیه) با بدنه بلند شده از زمین و قسمت جلویی آن نسبت به عقب برآمده می دود. در این حالت، بدن آن عمدتاً توسط پاهای عقبی بلند نیرو می گیرد.
دیگر حیوانات دوپا
همانطور که می گوییم، حیوانات زیادی وجود دارند که روی دو پا راه می روند وجود دارند، و در زیر لیستی با مثال های بیشتر نشان می دهیم:
- میرکات
- شامپانزه
- مرغ
- پنگوئن
- اردک
- کانگورو
- گوریل
- بابون
- گیبون
