The kangal سگ ملی ترکیه است نام او این نژاد از ناحیه کانگال در استان سیواس می آید، جایی که این نژاد منشأ گرفته است. این سگ یک راهنمای گله نیست، بلکه یک نگهبان و محافظ گوسفند است جثه، شجاعت و عزمش باعث می شود خود را برای دفاع از گله خود در برابر هر درنده یا دزدی به حرکت درآورد..
برای فدراسیون بین المللی سینماشناسی و برای باشگاه لانه سازی آمریکا، نژادی به نام کانگال وجود ندارد.این نام تنها به عنوان یک اصطلاح عامیانه برای چوپان آناتولی در نظر گرفته می شود. با این حال، کانگال به عنوان یک نژاد متفاوت توسط سایر جوامع سگ وزن کوچکتر مانند باشگاه کنل یونایتد شناخته می شود. از سال 2013، همچنین توسط British Kennel Club، یک سازمان بسیار مهم در سراسر جهان، به رسمیت شناخته شد. در ترکیه همه چیز فرق می کند و اکثر علمای این کشور، شپرد آناتولی را که گروهی از نژادها و سگ های مختلط می دانند، قبول ندارند، اما کانگال را به عنوان یک نژاد خالص قبول دارند.
اگر به فکر پذیرش سگی از این نژاد هستید، این فایل را در سایت ما از دست ندهید.
منشأ کنگال
سگ کانگال بخشی از گروهی از نژادهای سگ گله یا سگ گله به نام Çoban Köpegi است. تنها چیزی که به طور قطع در مورد این نژاد شناخته شده است این است که این نژاد بسیار قدیمی است و از منطقه کانگال سیواس ترکیه آمده است.بقیه تئوری هایی در مورد منشأ آن هستند، اما پذیرفته شده ترین آنها این است که این نژاد از قبل در امپراتوری روم وجود داشته ، و سربازان از این سگ ها برای همراهی با ارتش استفاده می کردند. در راهپیمایی هایش.
همچنین اعتقاد بر این است که از ۳ صلیب سگ: سگ های امپراتوری آشور که از نوع ماستیف بوده اند. (موسوم به "مولوسیان آشور")؛ مولسیان رومی از یونان؛ و ماستیف های انگلیسی فرض بر این است که رومی ها این هیبرید قدرتمند را برای استفاده به عنوان محافظ و نگهبان گله های خود در زمان فتح ایجاد کردند.
بعداً این نژاد به کشورهای دیگر اروپای جنوبی مانند ترکیه صادر شد و در آنجا تکامل و آموزش به پایان رسید.
ویژگی های فیزیکی کنگال
کنگال سگی است جامد، عضلانی و با ساختار استخوانی قوی تا حدودی بلندتر از قدش است و شبیه به یک ماستیف، اگرچه یکی نیست.دارای سر دراز و پهن، با آرواره های قدرتمند. چشمان آنها کوچک، به خوبی از یکدیگر جدا شده و به رنگ طلایی تا قهوه ای تیره است. گوش های آن به دو طرف سر آویزان است، مثلثی شکل، متوسط و با انتهای گرد است.
دم کنگال دراز است و سگ معمولاً در هنگام فعالیت آن را به صورت حلقه شده روی پشت خود حمل می کند.
کت یکی از اصلی ترین تفاوت های ذکر شده بین این نژاد با شپرد آناتولی است. در کنگال باید کوتاه و متراکم باشد و دارای زیرپوش بسیار ضخیم باشد. رنگ یکی دیگر از تفاوت هایی است که به راحتی قابل درک است. در کانگال، فقط سگ های تک رنگ از دان تا خاکستری فولادی پذیرفته می شوند. علاوه بر این سگ باید ماسک سیاه را داشته باشد علامت سفید کوچک روی سینه مجاز است.
شخصیت کانگال
خلق و خوی کنگال جدی و محتاط است سگ نگهبان معمولی است.می تواند نسبت به غریبه ها پرخاشگر باشد و به طور کلی نسبت به سگ های دیگر، به خصوص همجنس، پرخاشگر است. بنابراین اجتماعی شدن آنها از سنین پایین بسیار مهم است.
با این حال، این سگ تمایل زیادی به رفتار دوستانه، بردبار و محافظ خود دارد. او شوخی های بچه های خانواده اش را به خوبی تحمل می کند (اما تعامل بین سگ ها و بچه ها همیشه باید رعایت شود) و تا زمانی که با حیوانات خانگی دیگر بزرگ شده باشد می تواند به طرز شگفت انگیزی با آنها کنار بیاید.
خلق مشکوک، تهاجمی و محافظ کانگال می تواند برای یک سگ خانگی یک نقطه ضعف باشد، اما زمانی که به سگ نگهبان و محافظ گله نیاز باشد، مزیت آشکاری است. این به سازمان‌هایی مانند صندوق حفاظت از یوزپلنگ اجازه داده است تا از گله‌داران و کانگال‌های آناتولی در تلاش‌های خود برای حفاظت از حیات وحش استفاده کنند. کشاورزان با گنجاندن این سگ‌ها در گله‌های گوسفند در نامیبیا، کشتن یوزپلنگ‌ها را متوقف کردند، زیرا سگ‌ها مسئول ترساندن آنها بودند، بنابراین از گوسفندها و گربه‌ها محافظت می‌کردند.
شایع ترین مشکلات رفتاری در این نژاد پارس کردن بیش از حد و از بین بردن اشیا است.
مراقبت کنگال
مراقبت از موی کانگال به تلاش زیادی نیاز ندارد. دو بار مسواک زدن در هفته در مواقع عادی بیش از اندازه کافی است. در طول فصل ریزش ممکن است لازم باشد سگ را به طور روزانه مسواک بزنید، اما این بیشتر به مراقبت از مبلمان مربوط می شود تا مراقبت از مو.
البته این سگ ها برای زندگی در آپارتمان یا خانه های کوچک مناسب نیستند آنها برای راه رفتن به یک باغ بزرگ نیاز دارند. و هر وقت خواستند بدوید حتی اگر در یک منطقه روستایی باشد. حصار باید به اندازه کافی بلند و به خوبی ساخته شده باشد، زیرا کنگال ها می توانند به راحتی بر بسیاری از موانع غلبه کنند.
آموزش کنگال
همانطور که در مورد همه سگ ها اتفاق می افتد، ما باید کانگال را از دوران توله سگی اجتماعی کنیم تا به عنوان یکی دیگر از اعضای خانواده ما احترام بگذارد، بداند و آموزش خود را آغاز کند.اگر آنها یک رفتار صمیمانه و محبت آمیز مبتنی بر تقویت مثبت دریافت کنند، این سگ ها به خوبی با بستگان خود همدردی می کنند
کنگال آسان برای آموزش هنگام استفاده از بازی و تکنیک های آموزش سگ مبتنی بر پاداش است. وقتی از تکنیک‌های آموزشی سنتی استفاده می‌شود، او می‌تواند کمی سرسخت باشد، زیرا او یک سگ تعاونی است اما یک سگ مطیع نیست.
سلامت کنگال
این نژاد بسیار مقاوم است و هیچ بیماری غالب شناخته شده ای در آن وجود ندارد. با این حال، به دلیل اندازه بزرگ آنها، باید از فعالیت هایی که می تواند باعث دیسپلازی مفصل ران و اضافه وزن شود اجتناب شود.
