پروکاکس برای سگ دارویی با اثر ضد انگلی است که از دو هفتگی قابل تجویز است. در برابر انگل های داخلی شناخته شده مانند نماتدها و کوکسیدی ها عمل می کند. به ویژه قابل ذکر است که موفق به از بین بردن اشکال مقاوم کوکسیدیا می شود که باعث کاهش بار آنها بر محیط زیست و در نتیجه کاهش خطر آلودگی های جدید می شود.
در این مقاله در سایت ما قصد داریم توضیح دهیم که در هنگام استفاده از این محصول باید به چه نکاتی توجه کنیم، دز توصیه شده پروکوکس برای سگ چیستو نحوه مدیریت آن.
پروکاکس برای سگ چیست؟
پروکاکس دارویی است که مواد موثره آنامودپساید هستند و تولترازوریل امودپساید یک ترکیب نیمه مصنوعی است که در گروه دپسی پپتید قرار دارد. تولتترازوریل به نوبه خود یک مشتق تری آزینونیک است.
Procox به طور خاص برای سگ ها فرموله شده است و دارای ضد انگلی در برابر نماتدها و کوکسیدی ها ، هر دو انگل داخلی نسبتا رایج در سگ ها است. امودپسید در سطح عصبی عضلانی عمل می کند و باعث فلج و مرگ نماتدها می شود. تولتترازوریل تمام مراحل چرخه زندگی کوکسیدیا را از بین می برد. Procox for dogs به صورت سوسپانسیون خوراکی ارائه می شود که باید قبل از استفاده تکان داده شود و با سرنگ مستقیماً در دهان سگ تزریق شود.ارائه های 7، 5 یا 20 میلی لیتری وجود دارد.
پروکاکس برای سگ ها برای چه استفاده می شود؟
پروکاکس برای درمان عفونت های انگلی مختلط طراحی شده است، یعنی همزمانی بیش از یک انگل، در این مورد، نماتدها و کوکسیدیاها به طور خاص بر روی گونه های نماتد مانند Toxocara canis در مراحل مختلف چرخه زندگی، Uncinaria stenocephala بالغ و Ancylostoma caninum نیز فعال است. بزرگسالان در مورد کوکسیدیا، با کمپلکس Isospora ohioensis و Isospora canis مبارزه می کند. هم در برابر تکثیر ایزوسپورها و هم در برابر انتشار اووسیست‌های آنها عمل می‌کند، که اشکالی هستند که برای مدت طولانی در محیط باقی می‌مانند و همچنین در برابر ضدعفونی‌کننده‌های خاصی مقاوم هستند.به این ترتیب آلودگی ها کاهش می یابد. این یک عمل بسیار مهم است و به دلیل این اثر، پروکوکس به ویژه برای سگ هایی که به صورت گروهی زندگی می کنند توصیه می شود.
البته اگر سگ ما قبلاً علائم ناشی از این انگل ها را داشته باشد، این محصول آنها را درمان نمی کند و دامپزشک باید با توسل به داروهای دیگر آنها را برطرف کند. به عبارت دیگر، آسیب هایی که انگل ها می توانند به مخاط روده وارد کنند، مانند آنتریت که معمولاً به صورت اسهال ظاهر می شود، تنها در صورت دادن پروکوکس از بین نمی رود. دامپزشک باید درمان حمایتی دیگری را در نظر بگیرد.
پیشگیری نیز ضروری است، درمان منظم حیوانات، تمیز کردن مدفوع در اسرع وقت و ضد عفونی کردن محیط. در نهایت، استفاده از آن فقط برای آلودگی به کوکسیدیا و نماتد بسیار مهم است. استفاده نادرست می تواند مقاومت ایجاد کند و در نهایت اثربخشی محصول را تحت تاثیر قرار دهد.
دوز پروکوکس برای سگ
فقط دامپزشک می تواند برنامه تجویز را مشخص کند، زیرا به شرایط هر مورد بستگی دارد. به طور کلی یک دوزلازم است، بنابراین درمان تنها در صورتی باید تکرار شود که دامپزشک تشخیص دهد که آلودگی مشترک نماتدها به کوکسیدیا ادامه دارد.
در رابطه با دوز، با توجه به وزن سگ تعیین می شود. به همین دلیل، بسیار مهم است که آن را درست قبل از آن وزن کنید تا بتوانید از صحت دوز پروکوکس برای موثر بودن مطمئن شوید. حداقل دوز توصیه شده توسط سازنده 0.5 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن سگ است اما، مثل همیشه، این دامپزشک است که حرف آخر را در مورد دوز و میزان مصرف می زند.. بسیار مهم است که تمام سگ هایی که با هم زندگی می کنند به طور همزمان درمان شوند، حتی اگر همه آنها علائم آلودگی انگلی را نشان نداده باشند. برای انجام این کار، توصیه می کنیم مقاله کوکسیدیوز در سگ - علائم و درمان را مطالعه کنید.
موارد منع مصرف پروکوکس برای سگ
Procox را نمی توان به توله هایی که کمتر از دو هفته سن دارند یا کمتر از ۴۰۰ گرم وزن دارند تجویز کرد. البته نمی توان آن را به سگ هایی داد که به هر یک از مواد فعال یا مواد کمکی تشکیل دهنده آن واکنش آلرژیک نشان داده اند. لازم به ذکر است که یکی از این اصول، امودپساید، ممکن است زمانی که برای سگ‌های کولی یا نژاد مشابه تجویز شود، مشکل ساز باشد. به نظر می رسد در این حیوانات حاشیه ایمنی کمتر است. پروکوکس برای توله های این نژادها توصیه نمی شود، زیرا مطالعات کافی برای تعیین تحمل وجود ندارد.
از طرف دیگر، در آن دسته از سگ هایی که به طور خاص ضعیف شده اند یا با آسیب شدید کلیوی یا کبدی، دامپزشک باید ارزیابی کند. مزایا و خطرات تجویز پروکوکس همچنین به دلیل عدم وجود مطالعاتی که از آن حمایت می‌کند، پروکوکس برای سگ‌هایی که باردار یا شیرده هستند، حداقل در دو هفته اول توصیه نمی‌شود.علاوه بر این، امودپسید می تواند با سایر داروها تداخل داشته باشد. بنابراین، استفاده از آن همراه با ایورمکتین برای سگ، اریترومایسین، پردنیزولون یا سیکلوسپورین توصیه نمی شود، زیرا نتیجه ناشناخته است.
عوارض جانبی پروکوکس در سگ
با توجه به عوارض پروکوکس در سگ به طور کلی محصول بی خطری است. در برخی موارد، پس از مصرف، می‌توانیم متوجه برخی اختلالات گوارشی خفیف شویم ، مانند استفراغ یا مدفوع شل، که معمولا به زودی برطرف می‌شود.
ممکن شدن مسمومیت دشوار است، زیرا سطح ایمنی پروکوکس بالاست. اگر این اتفاق بیفتد، ما در سگ از علائم مربوط به سیستم گوارشی مانند علائمی که به عنوان یک اثر ثانویه ایجاد می شود، یعنی استفراغ و تجزیه قدردانی می کنیم. البته قبل از هر علامتی حتما با دامپزشک مشورت کنید.
