ورود گونه ها به اکوسیستم هایی که به طور طبیعی یافت نمی شوند می تواند عواقب بسیار جدی برای تنوع زیستی داشته باشد. این گونه ها می توانند خود را تثبیت کنند، تکثیر کنند و مکان های جدید را مستعمره کنند، جایگزین گیاه یا جانوران بومی شوند و عملکرد اکوسیستم را تغییر دهند.
گونه های مهاجم در حال حاضر دومین عامل اصلی از بین رفتن تنوع زیستی در جهان هستند که تنها با از دست دادن زیستگاه پیش از آن می باشند.اگرچه از اولین مهاجرت‌های انسانی، معرفی‌ها اتفاق افتاده است، اما در دهه‌های اخیر به دلیل تجارت جهانی افزایش یافته است. اگر می خواهید بیشتر بدانید، این مقاله در سایت ما در مورد گونه های مهاجم: تعریف، مثال ها و پیامدها را از دست ندهید
تعریف گونه های مهاجم
براساس اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، "گونه مهاجم بیگانه" گونه ای بیگانه است که خود را در یک اکوسیستم یا زیستگاه طبیعی یا نیمه طبیعی مستقر می کند و به یک تبدیل می شود.عامل تغییر و تهدیدی برای تنوع زیستی بومی.
بنابراین، گونه های مهاجم آنهایی هستند که قابلیت تکثیر موفقیت آمیز و تشکیل جمعیت های خودکفا در اکوسیستمی که متعلق به خودشان نیست، هستند. وقتی این اتفاق می افتد، می گوییم که آنها "طبیعی شده اند"، که می تواند عواقب ناگواری برای گونه های بومی داشته باشد.
برخی از گونه های عجیب و غریب معرفی شده قادر به زنده ماندن و تولیدمثل به تنهایی نیستند، بنابراین در نهایت از اکوسیستم ناپدید می شوند و تنوع زیستی بومی را به خطر نمی اندازند. در این صورت گونه های مهاجم محسوب نمی شوند بلکه فقط معرفی شده
منشاء گونه های مهاجم
انسان ها از زمان پیدایش کوچ های بزرگی کرده اند و گونه هایی را با خود برده اند که به بقای او کمک کرده اند. کشتیرانی و اکتشاف فرا اقیانوسی تعداد گونه های مهاجم را به شدت افزایش داد. با این حال، جهانی شدن تجارت که در قرن گذشته اتفاق افتاده است، به طور تصاعدی بر معرفی گونه ها افزوده است. در حال حاضر، معرفی گونه های مهاجم دارای منشاء مختلف:
- تصادفی: حیوانات «پنهان شده» در قایق، آب بالاست یا اتومبیل.
- حیوانات خانگی: بسیار رایج است که افرادی که حیوانات خانگی می خرند از آنها خسته می شوند یا نمی توانند از آنها مراقبت کنند، بنابراین تصمیم می گیرند. تا آنها را آزاد کند. گاهی به این فکر می‌کنند که کار خوبی انجام می‌دهند، اما به این فکر نمی‌کنند که جان بسیاری از حیوانات دیگر را به خطر می‌اندازند.
- آکواریوم: تخلیه آب از آکواریوم هایی که در آن گیاهان عجیب و غریب یا لاروهای حیوانات کوچک وجود دارد، منجر به هجوم رودخانه ها شده است. دریاها توسط گونه های بسیاری.
- شکار و ماهیگیری: هم رودخانه ها و هم کوه ها مملو از حیوانات مهاجم هستند که توسط شکارچیان، ماهیگیران و گاهی خود اداره رها می شوند. هدف این است که حیوانات رنگارنگ را به عنوان یک غنیمت یا منبع غذایی جذب کنید.
- باغ ها: هر دو باغ عمومی و خصوصی گیاهان زینتی را پرورش می دهند که گونه های مهاجم بسیار خطرناکی هستند. برخی از این گونه ها آمده اند تا جنگل های بومی را جابجا کنند.
- کشاورزی: گیاهانی که برای غذا رشد می کنند، به استثنای معدود، معمولاً گیاهان مهاجم نیستند. با این حال، دانه‌ها و بندپایانی که جهان را مستعمره کرده‌اند، مانند بسیاری از علف‌های ناخواسته ("علف‌های هرز")، در حین حمل و نقل از بین می‌روند.
اگر می خواهید در مورد عواقب استفاده از گونه های عجیب و غریب به عنوان حیوان خانگی بیشتر بدانید، این مقاله دیگر در مورد حیواناتی که نباید حیوان خانگی باشند را توصیه می کنیم.
پیامدهای معرفی گونه های مهاجم
عواقب ورود گونه های مهاجم فوری نیست، اما مشاهده می شود زمان زیادی از معرفی آنها می گذرد. برخی از این پیامدها عبارتند از:
- انقراض گونه ها: گونه های مهاجم می توانند جانوران یا گیاهانی را که مصرف می کنند از بین ببرند، زیرا با شکارچیان یا حرص خوردن سازگار نیستند. از مصرف کننده جدید علاوه بر این، آنها برای منابع (غذا، فضا) با گونه های بومی رقابت می کنند و آنها را جابجا می کنند و باعث ناپدید شدن آنها می شوند.
- تغییر اکوسیستم: در نتیجه فعالیت آن ها می توانند زنجیره غذایی، فرآیندهای طبیعی و عملکرد زیستگاه ها را تغییر دهند. اکوسیستم ها.
- انتقال بیماری: گونه های بیگانه عوامل بیماری زا و انگل ها را از محل پیدایش خود حمل می کنند. گونه های بومی هرگز با این بیماری ها زندگی نکرده اند، بنابراین اغلب از میزان مرگ و میر بالایی رنج می برند.
- هیبریداسیون: برخی از گونه های معرفی شده ممکن است با سایر گونه ها یا نژادهای بومی تولید مثل کنند. در نتیجه، گونه بومی ممکن است ناپدید شود و تنوع زیستی را کاهش دهد.
- پیامدهای اقتصادی: بسیاری از گونه های مهاجم تبدیل به آفات محصولات کشاورزی می شوند و محصول را از بین می برند. برخی دیگر با زندگی در زیرساخت های انسانی مانند لوله ها وفق می دهند که خسارات اقتصادی زیادی به بار می آورد.
برای جلوگیری از انقراض گونه های بومی، به شما توصیه می کنیم این مقاله دیگر در سایت ما در مورد نحوه محافظت از حیوانات در خطر انقراض را بخوانید؟
نمونه هایی از گونه های مهاجم
در حال حاضر هزاران گونه مهاجم در سراسر جهان وجود دارد. در این مقاله در سایت ما نمونه هایی از مضرترین گونه های مهاجم را برای شما قرار می دهیم.
سوف نیل (نیلوتیکوس اواخر)
این ماهی های رودخانه ای عظیم به دریاچه ویکتوریا (آفریقا) وارد شدند. در مدت کوتاهی باعث انقراض بیش از 200 گونه ماهی بومی به دلیل شکار و رقابت آنها شد.همچنین اعتقاد بر این است که فعالیت های حاصل از ماهیگیری و مصرف آن مربوط به اتروفیکاسیون دریاچه و حمله سنبل آبی (Eichhornia crassipes) است.
حلزون گرگ (Euglandina rosea)
به برخی از جزایر اقیانوس آرام و هند به عنوان درنده گونه مهاجم دیگر معرفی شد: حلزون غول آفریقایی (Achatina fulica). این به عنوان یک منبع غذایی و حیوان خانگی در بسیاری از کشورها معرفی شده بود تا اینکه به یک آفت کشاورزی تبدیل شد. همانطور که انتظار می رفت، حلزون گرگ نه تنها حلزون غول پیکر را مصرف کرد، بلکه بسیاری از گونه های بومی گاستروپودها را نیز از بین برد.
Caulerpa (Caulerpa taxifolia)
Caulerpa احتمالا مضرترین گیاه مهاجم در جهان است جلبک گرمسیری است که در سال 80 وارد مدیترانه شد. ، احتمالاً در نتیجه تخلیه آب از یک آکواریوم است.امروزه، در سراسر مدیترانه غربی یافت می شود، جایی که تهدیدی برای علفزارهای بومی است، جایی که حیوانات متعددی در آن زاد و ولد می کنند.
