در میان برجسته‌ترین داستان‌های کریسمس، بابانوئل (یا بابانوئل) را می‌یابیم، شخصیتی که در قطب شمال زندگی می‌کند و از همه بچه‌های دنیا نامه دریافت می‌کند تا در نهایت تصمیم بگیرد که آیا آنها را بدهد یا نه. شیرینی یا زغال سنگ اما این سنت از چه زمانی شروع شد؟ بابا نوئل کیست؟ و چرا گوزن شمالی و نه اسب را برای رساندن هدایا به بچه ها انتخاب کردید؟
در سایت ما میخواهیم افسانه را کمی احیا کنیم و سعی کنیم معنای گوزن شمالی در کریسمس را درک کنیمما نمی خواهیم چیزی را ابهام زدایی کنیم، اما می خواهیم با این حیوانات نجیب که در 24 دسامبر کار خواهند کرد، آشنا شویم. بخوانید و همه چیز را در مورد گوزن شمالی کریسمس بدانید!
بابا نوئل، قهرمان داستان
پاپا نوئل، بابانوئل، سن نیکولاس… در سرتاسر دنیا او را با نام های مختلفی می شناسند، اما داستان همیشه یکسان است:
در قرن چهارم پسری به نام نیکلای باریدر شهری در ترکیه امروزی به دنیا آمد.او از کودکی شناخته شده بود. به خاطر مهربانی و سخاوتش نسبت به کودکان فقیر یا کسانی که منابع کمتری دارند، با توجه به اینکه در خانواده ای بسیار ثروتمند به دنیا آمده بود. در 19 سالگی پدر و مادرش را از دست می دهد و ثروت هنگفتی به ارث می برد که تصمیم می گیرد آن را به نیازمندترین افراد ببخشد و با عمویش به سمت راه کشیشی ترک کند.
نیکلاس در 6 دسامبر 345 درگذشت و به دلیل نزدیک بودن به کریسمس، تصمیم گرفته شد که این قدیس تصویر عالی برای توزیع هدایا و شیرینی به کودکان باشد. او قدیس حامی یونان، ترکیه و روسیه نامیده شد.
نام بابا نوئل از نام آلمانی که سنت نیکولاس را با آن می شناسند می آید. این سنت در قرن دوازدهم در اروپا در حال رشد بود. اما با رسیدن به سال 1823، یک نویسنده انگلیسی، کلمنته مور، شعر معروف را نوشت. آسمان بر روی سورتمه ای که توسط 9 گوزن شمالی کشیده شده بود تا هدایا را به موقع تحویل دهد.
اما ایالات متحده هم خیلی عقب نبود، در سال 1931 یک برند معروف نوشابه را سفارش داد تا کاریکاتوری از این پیرمرد بسازد که با لباس های قرمز، کمربند و چکمه های مشکی نشان داده شده بود.
امروز، داستان بر روی بابانوئل است که با همسرش در قطب شمال زندگی می کند و گروهی از الف ها که در طول سال اسباب بازی می سازند. وقتی شب 24 فرا می رسد، بابانوئل همه اسباب بازی ها را در یک گونی می گذارد و سوار سورتمه خود می شود تا هدایا را به هر درخت کریسمس برساند.
گوزن شمالی در کریسمس، بیش از یک نماد
برای دانستن معنای گوزن شمالی در کریسمس، باید به تحقیق در مورد این موجودات جادویی ادامه دهیم که سورتمه بابانوئل را می کشند آنها قدرت جادویی دارند و در حال پرواز هستند آنها به لطف شعری که قبلاً توسط نویسنده مور نام بردیم متولد شدند که فقط به هشت نفر از آنها زندگی داد: چهار نفر در سمت چپ ماده (دنباله دار، آکروبات، تندر، بریوسو) و چهار نفر در سمت راست نر هستند (کوپید)., رعد و برق, رقصنده, بازیگوش).
در سال 1939 پس از داستان رابرت ال میس با عنوان «داستان کریسمس» نهمین گوزن شمالی به نام رودولف (رودولفو) زنده می شود و در ابتدای سورتمه و به رنگ سفید قرار می گیرد. اما داستان او ارتباط نزدیکی با یک افسانه اسکاندیناوی دارد که در آن خدای اودین یک اسب سفید 8 پا داشت که بابانوئل را با دستیارش، بلک پیتر، برای توزیع هدایا حمل می کرد.داستان ها با هم ادغام شدند و 8 گوزن شمالی متولد شدند. همچنین گفته می شود که جن ها وظیفه نگهداری و تغذیه گوزن شمالی را بر عهده دارند. آنها زمان را بین هدیه و گوزن شمالی تقسیم می کنند.
اگرچه می گوییم موجودات جادویی، که پرواز می کنند، حیوانات گوشتی و خونی هم هستند، جادویی، اما اینطور نیست. پرواز. آنها در شهرهای قطب شمال، جایی که متنوع ترین وظایف را انجام می دهند، اهمیت حیاتی دارند. آنها بخشی از جوامع بومی هستند و با هم کار می کنند تا آنها را گرم نگه دارند و با بقیه جهان ارتباط برقرار کنند.
آنها بخشی از خانواده آهوها هستند، با خز کلفت و ضخیم برای مقابله با دمای پایین. آنها حیوانات مهاجری هستند که به صورت گله ای زندگی می کنند و وقتی سرمای شدید شروع می شود می توانند تا 5000 کیلومتر مهاجرت کنند. آنها در حال حاضر در قطب شمال، آمریکای شمالی، روسیه، نروژ و سوئد زندگی می کنند.
آنها حیوانات صلح جوی هستند که در طبیعت از گیاهان، قارچ ها، پوست درختان و غیره تغذیه می کنند.آنها اساساً نشخوارکنندگان هستند، مانند گاو یا گوسفند. آنها حس بویایی عالی دارند از آنجایی که در مناطقی زندگی می کنند که غذایشان زیر لایه های سنگین برف مدفون است، باید راهی برای یافتن آن داشته باشند. آنها طعمه هستند و دشمنان اصلی آنها گرگ، عقاب طلایی، سیاه گوش، خرس و … انسان هستند. من فکر می کنم که این خلاصه کوتاه باعث می شود کمی بیشتر در مورد این حیوانات زیبا که تقریباً ناخواسته قهرمان هر کریسمس زیبا هستند، بشناسیم.
