پادشاهی حیوانات دنیای شگفت انگیزی است، نه تنها به دلیل تنوع گونه های موجود در این سیاره، بلکه به این دلیل که هر گروه به روشی باورنکردنی برای استفاده بهینه از منابع متخصص شده اند. که در فضایی که در آن ساکن است به حساب می آید. از این نظر ما گاوها، مهره دارانی را داریم که به کلاس پستانداران، راسته آرتیوداکتیلا و خانواده Bovidae تعلق دارند. اینها همچنین به دلیل پیچیدگی خاص فرآوری غذا، در زیرمجموعه‌ای به نام Ruminantia (نشخوارکنندگان) یافت می‌شوند که منجر به این باور شده است که این حیوانات معده‌های متعددی دارند.
اگر تا به حال در مورد چقدر معده دارد و روند هضم آن فکر کرده اید، این مقاله را از ExperoAnimal بخوانید. که در آن قصد داریم این جوانب را برای شما روشن کنیم.
نشخوارکننده چیست؟
حیوانات نشخوار کننده به طور انحصاری گیاهخوار هستند که از ساقه ها، علف ها و مواد علفی تغذیه می کنند و دارای یک سیستم هضم پیچیده برای تبدیل غذا به ساده تر هستند. ترکیبات و قادر به استفاده از ترکیبات شیمیایی آنها، در نتیجه قادر به تغذیه خود هستند. گیاهانی که نشخوارکنندگان از آنها تغذیه می کنند از مقدار زیادی سلولز تشکیل شده اند که فقط به لطف آناتومی دستگاه گوارش این حیوانات که دارای میکروارگانیسم های تخصصی است که به این فرآیند کمک می کنند می توان از آن استفاده کرد.
نشخوار صحیح شامل جویدن مجدد غذایی است که قبلا بلعیده شده استبه این معنا، این حیوانات با بزاق مخلوط می شوند و غذا را به آرامی می جوند و به مری می رسانند تا سپس به معده برده شود. اما در این فرآیند، ذرات بزرگتر به داخل دهان بازگردانده می‌شوند تا دوباره جویده شوند و سپس دوباره بلعیده شوند.
دستگاه گوارش گاو
گاوها می توانند به طور متوسط 70 کیلوگرم علف در روز در عرض 8 ساعت مصرف کنند، که نشان دهنده مقدار زیادی جرم است که همراه با دشواری پردازش و جذب این نوع غذا، به این معنی است که این حیوانات برای انجام فرآیند هضم به یک سیستم تشریحی و فیزیولوژیکی خاص نیاز دارند.
سیستم گوارشی گاو از موارد زیر تشکیل شده است:
- دهان: که زبان و دندان در آن قرار دارد.زبان از پاپیلاهای مختلفی تشکیل شده است که بافت خشن آن را به آن می بخشد و از آنجایی که خاصیت ترسناکی دارد، دراز است، بنابراین آن را در چمن غلت می دهد، وارد دهان می کند و با استفاده از دندان های ثنایای پایینی ایجاد می کند. برش را کمی خرد کنید. این روش چندین بار تکرار می شود تا جرمی حدوداً 100 گرمی به دست آید که با بزاق مخلوط می شود و یک بولوس تشکیل می شود که بلعیده می شود. بزاق گاو به مقدار زیاد تشکیل می شود و توسط غدد مختلف تولید می شود و مواد مختلفی را ترشح می کند تا خیس شدن علف و جویدن آن را تسهیل کند و همچنین pH بولوس را در طول فرآیند گوارش کنترل کند.
- مری: بولوس که قبلاً مخلوط کمی جویده شده و مخلوط با بزاق است، از حلق عبور می کند تا به مری برسد. از جایی که به معده منتقل می شود.
- معده: ساختاری کیسه ای شکل است که از انتهای مری شروع می شود و به دوازدهه ختم می شود.این از چندین بخش تشکیل شده است و به ویژه، میزبان میکروارگانیسم های تخصصی مختلف است که برای فرآیند گوارش گاوها ضروری هستند.
و اگر شما هم نمی دانید که گاوها چگونه شیر تولید می کنند، می توانید این مقاله دیگر را در سایت ما در مورد نحوه تولید شیر گاوها بررسی کنید؟
آیا گاوها 4 معده دارند؟
این ضرب المثل که گاوها 4 شکم دارند رایج شده است اما کاملا درست نیست. گاوها دارای یک معده منفرد هستند که به چهار ساختار تقسیم می شود: شکمبه، رتیکولوم، شیردان و شیردان که در هر یک از آنها مرحله ای از فرآیند گوارش انجام می شود. به لطف این سیستم گوارشی، آنها از نظر فیزیولوژیکی و تشریحی قادر به پردازش، هضم و جذب مواد مغذی بهینه هستند، بنابراین از تغذیه مناسب این حیوانات اطمینان حاصل می کنند.
اما نه تنها معده گاو به چند قسمت تقسیم می شود، بلکه در معده نشخوارکنندگان رایج است.در واقع نشخوارکنندگان به دلیل تقسیم معده به نام جانوران چند معده نیز شناخته می شوند. از این نظر، این حیوانات ساختار گوارشی پیچیده ای دارند که به چند قسمت و در مورد گاوها به طور خاص به چهار قسمت تقسیم می شود. اما آن 4 قسمت معده گاوها چیست؟ بیایید آنها را بعد ببینیم.
قطعات معده گاو
معده این حیوانات از چهار محفظه یا اتاق تشکیل شده است که به این سیستم ارگانیک پیچیدگی می بخشد، به همین دلیل است که معمولا می گویند گاوها چهار معده دارند..
قسمت های شکم گاو عبارتند از:
- شکمبه: در اینجا جمعیت میکروارگانیسم هایی است که تخمیر بولوس را به منظور تبدیل آن آغاز می کنند. این بزرگترین محفظه از همه است و می تواند تا 200 لیتر گنجایش داشته باشد.برخی از محصولات تخمیر از قبل توسط دیواره های شکمبه جذب شده و به جریان خون منتقل می شوند. سایر ترکیبات که تخمیر نمی شوند به پروتئین های مورد استفاده حیوان تبدیل می شوند. مدت زمان باقی ماندن غذا در این ناحیه می تواند متفاوت باشد، حدود 12 ساعت برای بخش مایع بیشتر و بین 20 تا 48 ساعت برای قسمت فیبری.
- شبکه: این محفظه وظیفه نگهداری غذا، انتقال مواد هضم شده را دارد و تا زمانی که کشک یا شیردان شود مایع تر است. گاو، در حالی که بقایای بزرگتر به شکمبه برده می شود تا از این محفظه به داخل دهان بازگردانده شود و در نتیجه نشخوار صورت می گیرد.
- اماسوم یا جزوه: مشخصه این محفظه از چین های مختلف تشکیل شده است، به همین دلیل به آن جزوه نیز می گویند.. عملکرد omasum گاو جذب آب اضافی است تا غذا تا حد امکان غلیظ به ساختار بعدی منتقل شود و آنزیم های دخیل در هضم رقیق نشده باشند.
- آبوماسوم یا کشک: به آن دلمه گاو نیز گفته می شود، خود معده حیوان است. اسیدیته این ناحیه بالا است، بنابراین در اینجا تمام میکروارگانیسم هایی که غذا را پردازش می کردند هضم می شوند و تخمیر را نیز متوقف می کنند. اسید کلریدریک و پپسین تولید می‌شوند که به پردازش پروتئین‌هایی که به منطقه رسیده‌اند کمک می‌کنند و باعث هضم شیمیایی غذا می‌شوند.
سایر ساختارهای گوارشی گاو
سایر ساختارهای گوارشی این حیوانات عبارتند از:
- روده باریک: محصولات گوارشی که در چهار قسمت معده گاو انجام می شود در روده کوچک جذب می شود.
- روده بزرگ: در روده بزرگ، اجزایی که هنوز هضم نشده اند توسط جمعیت کمتری از میکروارگانیسم ها پردازش می شوند که یک تخمیر جدید.
- سکوم: توده غذای هضم نشده از طریق سکوم عبور می کند.
- کولون: روده بزرگ گاو جایی است که در آن جذب آب و مواد معدنی صورت می گیرد تا بعداً مواد مدفوعی تشکیل شود. از طریق کانال رکتوم دفع می شود.
