خارپشت های زمینی در سال های اخیر بسیار محبوب شده اند، احتمالاً به دلیل ظاهر کنجکاو، بینی رو به بالا و هزاران سنبله شان. آنها دارند. اما باید درک کنیم که حیوان اهلی مثل گربه یا سگ نیست، بلکه طبیعت وحشی هستند و نیاز به مراقبت ویژه دارند. برای پذیرفتن جوجه تیغی به عنوان حیوان خانگی، علاوه بر احترام به رفتار و ماهیت خود، شناخت نیازهای خاص آن ضروری است.
اگر به این حیوانات علاقه دارید، احتمالاً می خواهید همه چیز را در مورد آنها بدانید، به همین دلیل، در این مقاله در سایت ما، ۷ کنجکاوی را به شما نشان خواهیم داد. درباره جوجه تیغیتا به شما کمک کند در مورد این حیوانات فریبنده بیشتر بدانید.
1. جوجه تیغی انواع مختلفی دارد
اگرچه ممکن است در نگاه اول شبیه به نظر برسند، اما در حال حاضر ۱۶ نوع جوجه تیغی در آفریقا، آسیا و اروپا زندگی می کنند کوتوله آفریقایی جوجه تیغی و جوجه تیغی گوش دراز رایج ترین گونه ها به عنوان حیوانات خانگی هستند. به طور کلی اندازه بدن آن بین 10 تا 15 سانتی متر و وزن آن به 400 گرم می رسد. یک ویژگی جالب این است که جوجه تیغی ها هم مثل ما روی هر پاشان 5 انگشت دارند، با ناخن های قوی و تیز
آیا به این فکر می کنید که جوجه تیغی را به عنوان حیوان خانگی بپذیرید؟ بنابراین، توصیه می کنیم در مورد نیازهای خاص هر نژاد به خوبی تحقیق کنید و به یاد داشته باشید که از قبل با دامپزشکان یا مراکز پذیرش حیوانات عجیب و غریب مشورت کنید.در سایت ما همه چیز را در مورد مراقبت اولیه از جوجه تیغی به شما می گوییم، آن را از دست ندهید!
دو. جوجه تیغی چند قلاب دارد؟
یکی از ویژگی هایی که جوجه تیغی را مشخص می کند خوشه هایی است که بدن آن را می پوشاند. آیا تا به حال به این فکر کرده اید که یک جوجه تیغی چند قلاب دارد؟ یک جوجه تیغی بالغ معمولاً بیش از 5000 "خار" در پشت خود دارد. این ساختارها توخالی، پر از کراتین، پایه انعطاف پذیر هستند و به عنوان یک مکانیسم دفاعی عمل می کنند. جوجه تیغی ها در دوران جوانی خود می توانند پاچه های خود را تغییر دهند تا جا برای رشد جوجه های جدید باز شود. با این حال، از دست دادن پاچه ها در جوجه تیغی بالغ نیز می تواند یک علامت استرس باشد.
یکی دیگر از کنجکاوی های جالب در مورد جوجه تیغی این است که آنها در پشت خود ماهیچه هایی دارند که به آن ها اجازه می دهد در لحظات آرامش، پاچه های خود را پنهان کنند، یا آنها را برای دفاع از خود بیرون بیاورید.وقتی تهدیدی بالقوه را تشخیص می‌دهند، خم می‌شوند و مانند «توپ خار» قرار می‌گیرند. بنابراین، آنها "ضعیف ترین" قسمت بدن خود را پنهان می کنند و از آن محافظت می کنند (جایی که اندام های حیاتی آن ها قرار دارد)، و چیزی جز لکه های خود را برای دفع شکارچیان در معرض نمایش نمی گذارند. آنها همچنین تا زمانی که متوجه شوند که خطر ناپدید شده است، تنفس سریع را اتخاذ می کنند.
3. برای برقراری ارتباط صداهای مختلفی تولید می کنند
جوجه تیغی ها شنوایی عالی و حس بویایی بسیار خوبی دارند، اما بینایی آن ها به خوبی توسعه نیافته است. به همین دلیل در زیستگاه خود جهت گیری می کنند و عمدتاً از طریق صداها و بوها ارتباط برقرار می کنند. در حال حاضر، مشخص شده است که جوجه تیغی ها از طیف وسیعی از صداها برای برقراری ارتباط با همسالان خود استفاده می کنند و از غرغر گرفته تا جیغ های قدرتمند منتشر می کنند.
هنگامی که جوجه تیغی را به عنوان حیوان خانگی می پذیرید، به یاد داشته باشید که این حیوانات کوچک به صداهای بلند و حرکات ناگهانی بسیار حساس هستند.این محرک های ناگهانی، خشونت آمیز یا اغراق آمیز به عنوان اختلال در محیط خود تعبیر می شوند که باعث ایجاد استرس در جوجه تیغی ها می شود.
4. بوهای جدید می تواند آنها را کف کند
بسیاری از نگهبانان وقتی متوجه می شوند که جوجه تیغی هایشان به شدت یک کف ترشح می کند می ترسند که سپس از آن برای پوشاندن لکه های خود استفاده می کنند. اگرچه علم هنوز نتوانسته دقیقاً هدف این رفتار را توضیح دهد، اما مشخص است که این نوعی "عادت" است که جوجه تیغی ها هنگام شناسایی بوهای جدید انجام می دهند.
این «آیین» با نام مسح شناخته می شود هنگام حس کردن یک رایحه جدید، جوجه تیغی به سمت منبع این عطر می رود و نیش می زند. سپس با بزاق ترشح شده از هیجان این عطر جدید و جذاب شروع به مالیدن لکه های خود می کند تا آنها را معکوس کند.
5. آنها حیوانات منفرد و کرپوچول هستند
جوجه تیغی در زیستگاه طبیعی خود جانوران انفرادی (معمولاً فقط در فصل تولیدمثل گرد هم می آیند)، خجالتی و عادات گرگ و میش بسیاری از مردم با تعجب متوجه می شوند که جوجه تیغی در طول روز می خوابد و فقط در ساعات اولیه صبح یا بعد از غروب آفتاب بیشتر مایل به بازی است. این مواقعی است که متابولیسم آن بیشتر فعال است و باید رعایت شود، به همین دلیل به هیچ عنوان جوجه تیغی را در طول روز بیدار نکنید
اگر می خواهیم جوجه تیغی ما با حیوانات خانگی دیگر زندگی کند، اجتماعی کردن آن از زمانی که بچه است ضروری است. با این حال، کسانی که قصد دارند جوجه تیغی را به عنوان حیوان خانگی بپذیرند، باید در نظر داشته باشند که این حیوانات همیشه آنطور که ما دوست داریم اجتماعی نخواهند بود. در واقع باید در نظر داشت که بعضی جوجه تیغی ها هرگز ترس خود را از زندگی با انسان ها به طور کامل از دست نمی دهند و "روال پر سر و صدا" خود را. همانطور که در مقدمه توضیح دادیم اینها حیوانات وحشی هستند نه حیوانات اهلی.
علاوه بر این باید به یاد داشته باشیم که رفتار و نحوه ابراز محبت آنها شبیه سگ و گربه نخواهد بود. پس توقع نداشته باشید که وقتی به خانه برگشتید یک جوجه تیغی دم در به شما سلام کند یا مثلاً برای توپ بازی تعقیبتان کند.
6. آنها همچنین می توانند بیمار شوند
جوجه تیغی حیوانات حساسی هستند که در صورت عدم مراقبت مناسب برای حفظ سلامت جسمی و روانی خود ممکن است بیمار شوند. از شایع ترین بیماری های جوجه تیغی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- سرماخوردگی
- چاقی
- اسهال
- استفراغ
- گوش ترک خورده
برای جلوگیری از این آسیب شناسی ها و ارائه کیفیت زندگی عالی به جوجه تیغی خود، به یاد داشته باشید که مرتباً به یک متخصص دامپزشکی حیوانات عجیب و غریب مراجعه کنیدبا راهنمایی یک متخصص متخصص، می توانید تغذیه کامل و متعادلی را برای همسرتان فراهم کنید و همچنین داروی پیشگیرانه کافی را ارائه دهید.
7. مالکیت آن در برخی کشورها/حوزه های قضایی غیرقانونی است
در برخی کشورها یا حوزه های قضایی، نگهداری جوجه تیغی به عنوان حیوان خانگی مجاز نیست. به عنوان مثال، در ایالت های آریزونا و کالیفرنیا (ایالات متحده آمریکا)، جوجه تیغی ها «حیوانات وحشی» در نظر گرفته می شوند و داشتن آنها غیرقانونی است.
بنابراین، به یاد داشته باشید که قبل از فرزندخواندگی، مسافرت یا حرکت با جوجه تیغی خود به دقت خود را مطلع کنید. علاوه بر این، در اسپانیا، پرورش دو گونه جوجه تیغی محافظت شده در اسارت کاملاً ممنوع است: جوجه تیغی معمولی و جوجه تیغی موری. و البته شما نمی توانید جوجه تیغی را از طبیعت بردارید که در مزرعه پیدا می کنید تا آن را رام کنید.
