این کپی مینیاتوری از بول تریر است. این نژاد برای کنترل آفات موش ایجاد شد. یک سگ خانگی فوق العاده و یک همراه مناسب برای خانه یا آپارتمان می سازد.
ظاهر فیزیکی
پوزه بسیار مشخص و کشیده و چشم و گوش مثلثی دارند. آنها نگاه منحصر به فرد و غیرقابل انکار دارند. اندازه بول تریر مینیاتوری به طور قابل توجهی کوچکتر از بول تریر است، اندازه آن تقریباً بین 30 تا 35 سانتی متر است، برخلاف 55 سانتی متر یا بیشتر که در بول استاندارد پیدا می کنیم، و همچنین به حداکثر وزن آن می رسد. 20 کیلوگرم.
شخصیت
بول تریر مینیاتوری سگی بازیگوش، فعال، فهمیده و سرسخت است. او دوست دارد اطراف را به هم بریزد و حتی کمی تنبل است. اجتماعی و آشنا، او بسیار به گله خود وفادار است و حتی بیش از حد محافظ است.
سلامتی
اگرچه سگی است که در برابر بیماری ها بسیار مقاوم است، اما تلاقی های مداومی که این نژاد برای تداوم برخی خصوصیات انجام می دهد، باعث ایجاد مشکلات ارثی در آن می شود. شایع ترین بیماری ها عبارتند از: دررفتگی عدسی، نارسایی کلیه، دیسپلازی میترال و تنگی آئورت.
مراقبت
این سگ فعال و پرانرژی است که برای حفظ فرم بدنی خود نیاز به ورزش روزانه و منظم دارد. موهای کوتاه و صاف آنها را باید مرتب برس بزنید تا شکوه خود را از دست ندهند و در ماه های سرد با یک کت کوچک آنها را گرم نگه می داریم زیرا به سرما حساس هستند. آنها نیاز به توجه زیادی دارند و از تنهایی رنج می برند.آن وقت است که آنها تمایل دارند هر چیزی را که سر راهشان است نابود کنند. آنها با آپارتمان های کوچک سازگار هستند.
رفتار - اخلاق
با بچه ها خوب است و کوچک بودن خطر آسیب دیدن یکی از این دو کمتر است. باید کوچولوهای خانه را طوری تربیت کنیم که یاد بگیرند با او بازی کنند بدون اینکه او را آزار بدهند یا عصبانی کنند. این سگ صبور و خوبی است، اما مانند همه حیوانات، گاهی اوقات غیرقابل پیش بینی هستند. اگر حیوان به خوبی آموزش دیده و اجتماعی شده باشد، هیچ خطری وجود ندارد که باید از آن بترسیم.
بول تریر مینیاتوری تمایل به تعقیب حیوانات کوچک مانند کبوتر دارد، باید همیشه در شهر بنددار باشد و ما باید بسیار احتیاط کنیم و آن را در محیط هایی که سگ شل است کنترل کنیم.
تحصیلات
او یک تربیت سگ سخت است ، شما به صبر و عشق زیادی نیاز خواهید داشت. همچنین مدتی طول می کشد تا به دلیل تسلط ذاتی خود متوجه شود که رهبر گله کیست، اما کم کم سگ نقش را درک می کند.
کنجکاوی
در قرن نوزدهم در انگلستان "ورزش" عجیبی وجود داشت که در آن روی شکار و کشتن موش شرط بندی می کردند. این نژاد کوچولو فوق العاده خوب بود. خوشبختانه، بعداً در دوره ویکتوریا، این کلوپ های قمار مسخره منسوخ شد و نمایش سگ ها محبوب شد.
