همه روباه ها متعلق به خانواده Canidae هستند، از این رو با سگ های دیگر ارتباط نزدیک دارند ، مانند سگ، شغال یا گرگ. بسته به محل زندگی آنها روی کره زمین، مورفولوژی و ظاهر و همچنین رفتار آنها تغییر می کند، اگرچه به طور کلی ویژگی های مشابهی دارند.
آیا می خواهید بدانید چه نوع روباه هایی وجود دارند، کجا زندگی می کنند و چگونه رفتار می کنند؟ به خواندن این مقاله در سایت ما ادامه دهید، کنجکاوی های جذابی را کشف خواهید کرد.
ویژگی های روباه
روباه ها حیواناتی کاملاً باهوش هستند. آنها مورفولوژی دارند که به آنها اجازه می دهد شکارچیان خوب ، سریع و کارآمد باشند، علاوه بر این، در زمان قحطی از سوء استفاده از اجساد مردگان دریغ نمی کنند. حیواناتی که پیدا می کنند، حتی شما دیده اید که آنها فضولات انسانی می خورند، بنابراین آنها حیوانات فرصت طلب می توانند شکار بزرگتر از خودشان را شکار کنند، اما غذای مورد علاقه آنها جوندگان است. آنها همچنین می توانند میوه های وحشی یا حشرات بخورند. آنها از عادت های شبانه هستند، بنابراین هنگام شب فعال می شوند.
از نظر فیزیکی، انواع روباه ها شبیه سگ ها هستند، اما دارای ویژگی های رفتاری هستند که آنها را از آنها متمایز می کند. مثلا روباه ها پارس نمی کنند و سگ ها پارس می کنند. از طرف دیگر، آنها حیوانات انفرادی هستند، بر خلاف سگ ها یا سگ های دیگر که در دسته زندگی می کنند.
بزرگترین تهدید برای روباه ها انسان ها هستند که آنها را به خاطر خزشان، سرگرمی یا ظاهراً برای کنترل جمعیت شکار می کنند.
چند نوع روباه وجود دارد؟
چند نوع روباه در جهان وجود دارد؟ حقیقت این است که در طول تاریخ بیش از 20 نوع مختلف روباه کشف شده است، اگرچه برخی از آنها در حال حاضر منقرض شده اند. بنابراین، طبق اطلاعات ارائه شده توسط فهرست قرمز IUCN از گونه های در معرض خطر[1]، در حال حاضر حدود 13 گونه وجود دارد که برخی از آنها هنوز ناشناخته هستند. با این حال، در زیر در مورد 6 نوعبرجسته ترین و تحقیق شده روباه صحبت خواهیم کرد.
روباه معمولی یا روباه قرمز (Vulpes vulpes)
روباه قرمز یا روباه معمولی محبوب ترین گونه روباه است. این نام را از خز نارنجی مایل به قرمز دریافت می کند که در مواقعی ممکن است قهوه ای به نظر برسد.صنعت خز دلیلی برای شکار و شکار روباه قرمز برای سالهای بسیار زیادی بوده است.
آنها یک پراکنش تقریباً جهانی دارند ما می توانیم آنها را در سراسر نیمکره شمالی، در کوه ها، دشت ها، جنگل ها، سواحل و حتی بیابان ها پیدا کنیم. یا مناطق سرمازدگی در نیمکره جنوبی نیز می توانیم نمونه هایی را ببینیم، اما نه به اندازه شمال. در قرن نوزدهم، آنها به استرالیا معرفی شدند و امروزه در آنجا به رشد خود ادامه می دهند و برای جانوران محلی مشکل ایجاد می کنند.
آنها جانوران انفرادی هستند، که فقط در فصل تولید مثل که در ماه های زمستان اتفاق می افتد به هم می رسند. فرزندپروری توسط هر دو والدین انجام می شود و مرد وظیفه آوردن غذا برای زن را بر عهده دارد.
این نوع روباه در اسارت می تواند به 15 سال برسد، اما در طبیعت فقط 2 یا 3 سال عمر می کند.
روباه قطبی (Vulpes lagopus)
روباه قطبی برای خز زمستانی تماشایی که سفید بکر است شناخته شده است. به عنوان یک واقعیت عجیب در مورد این نوع روباه می توان گفت که رنگ پوشش آن در ماه های گرم که برف ها آب می شوند و زمین بیرون می آید قهوه ای می شود.
آنها در سراسر قطب شمال پراکنده شده اند ، از کانادا تا سیبری، یکی از معدود حیواناتی است که در چنین دماهای پایینی زنده می مانند. بدن آن به دلیل پوست ضخیم و موهای بسیار ضخیم که حتی بالشتک های پنجه هایش را می پوشاند برای حفظ گرمای بدن آماده است.
از آنجایی که این روباه حیوانات کمی در آن زندگی می کند، از هر منبعی نهایت استفاده را می کند. او قادر است حیواناتی را که زیر برف زندگی می کنند بدون اینکه حتی آنها را ببیند شکار کند. شایع ترین طعمه آنها لمینگ ها هستند، اما می توانند فوک یا ماهی نیز بخورند.
فصل تولید مثل به جز ماه های تیر و مرداد عملاً تمام سال طول می کشد. این حیوانات نیز انفرادی هستند، اما زمانی که یک جفت برای اولین بار جفت گیری می کنند، همیشه این کار را در هر فصل انجام می دهند، تا زمانی که یکی از آنها بمیرد، یکی از حیوانات را تشکیل می دهد. وفادارترین به همسرشان.
روباه سوئیفت (Vulpes velox)
روباه تندرو ممکن است کمی ما را به یاد روباه قرمز بیاندازد، زیرا خز آن نیز نارنجی است، اما در سایه قهوه ای تر. علاوه بر این، دارای مقداری لکه های سیاه و زرد، بدن آن روشن تر و کوچک است، شبیه به گربه.
در سرتاسر آمریکای شمالی، هم در ایالات متحده و هم در کانادا توزیع شده است. حیوانی است از صحرا و دشت که در آنجا رشد بسیار خوبی دارد.فصل تولید مثل شامل ماه های زمستان و بخشی از بهار است. این ماده ها هستند که از یک قلمرو دفاع می کنند و نرها فقط در فصل جفت گیری از این مناطق بازدید می کنند. هنگامی که توله ها مستقل شوند، نر آن را ترک می کند.
امید به زندگی در طبیعت تا حدودی بیشتر از روباه های دیگر است و تقریباً ۶ سال است.
روباه صحرا (Vulpes zerda)
روباه صحرا که با نام روباه فنک نیز شناخته می شود ، چهره ای بسیار متمایز، با چشمانی بسیار ریز ودارد.گوشهای به طور اغراق آمیز بزرگ این آناتومی نتیجه محل زندگی آن، بیابانها است. گوش های بزرگ باعث آزاد شدن گرمای داخلی بیشتر و خنک شدن بدن برای حفظ دمای مطلوب بدن می شود.این یک رنگ بژ یا کرم بسیار روشن است که به آن کمک می کند تا به خوبی با محیط خود ترکیب شود.
در سرتاسر آفریقای شمالی پراکنده است، ساکن صحرای صحرا، ما می توانیم آنها را در سوریه، عراق و عربستان سعودی نیز بیابیم. مانند بقیه انواع روباهی که وجود دارد، عادت های شبانه دارد، از جوندگان، حشرات و پرندگان تغذیه می کند. می تواند بنوشد، اما نیازی ندارد، زیرا تمام آب مورد نیاز خود را از طعمه خود می گیرد.
تکثیر آن در ماه های اسفند و فروردین است و مراقبت والدین از جوان توسط ماده و نر انجام می شود.
روباه خاکستری (Urocyon cinereoargenteus)
این روباه ها علیرغم نامشان خاکستری نیستند ، کرک هایشان به طور متناوب موهای سیاه و سفیدی دارد که ظاهری خاکستری می دهد. علاوه بر این، پشت گوش های آنها می توانیم لحن قرمزی را ببینیم. یکی از بزرگترین گونه های روباه است.
آنها تقریباً در سراسر قاره آمریکا، از کانادا تا ونزوئلا، توزیع شده اند. یکی از بارزترین ویژگی های این گونه روباه این است که می تواند از درختان بالا برود به لطف چنگال های قوی و تیزش. به همین ترتیب، می تواند شنا کند این دو ویژگی به روباه خاکستری توانایی شکار عالی می دهد. به این ترتیب معمولاً در مسافت های طولانی شکار خود را تعقیب می کند و آنها را به سمت آب می راند که شکار آنها راحت تر خواهد بود.
فصل تولید مثل در ماه های گرم سال متمرکز است. وقتی دو روباه خاکستری با هم جفت می شوند تا آخر عمر با هم جفت می شوند.
کیت روباه (Vulpes macrotis)
روباه کیت کمی متفاوت از انواع روباه دیگر به نظر می رسد. دارای بدنی بسیار نازک و باریک به رنگ خاکستری مایل به قرمز، با نوک دم سیاه و گوش های بزرگ است. این کوچکترین گونه روباه است.
پراکنش در مناطق دشتی خشک جنوب غربی ایالات متحده و مکزیک است. یک کنجکاوی در مورد این روباه این است که حیوانی است هم شبگرد و هم روزانه، بنابراین نسبت به سایر گونه های روباه که فقط شب ها تغذیه می کنند طعمه های متنوعی دارد..
فصل تولید مثل آنها در حدود ماه های مهر و آبان است. در این گونه، جفت مولد ممکن است چندین سال متوالی جفت گیری کنند یا در هر فصل تغییر کنند. ماده از توله ها مراقبت می کند و به آنها غذا می دهد، در حالی که نر وظیفه تهیه غذا را بر عهده دارد.
