از چهار گونه چوپان بلژیکی، فقط شپرد بلژیکی Tervueren و گرونندال بلژیکی دارای موهای بلند هستند. به همین دلیل، آنها دو گونه هستند که در طول تاریخ بیشترین محبوبیت را به عنوان حیوانات خانگی پیدا کرده اند. با این حال، با وجود زیبایی و ظرافت، تروورن بلژیکی شپرد بیش از همه یک سگ کار بدن مربعی، عضلانی و سبک آن، چابکی و قدرت لازم برای موفقیت را به آن می بخشد. تقریباً در هر شغلی که به او سپرده می شود.مانند سایر چوپان های بلژیکی، تروورن سگی چابک و بسیار فعال است و همچنین در محافظت و هوشیاری بسیار خوب است.
در این فایل نژاد در سایت ما هر آنچه را که باید در مورد ترووئر چوپان بلژیکی بدانیدن برای پذیرش یکی به شما می گوییم.
منشا چوپان بلژیکی تروورن
چوپان بلژیکی ترووئرن نام خود را مدیون شهر تروورن در بلژیک است. این سگ زیبا همیشه محبوبیت زیادی نداشت. پس از دو دوره که در آن جمعیت این گونه تقریباً ناپدید شد، تروورن در سال 1945 محبوبیت یافت.
اگرچه هر گونه از چوپان بلژیکی تاریخ خاصی دارد، تاریخچه تروورن بخشی از تاریخ کل نژاد است، واریته حاصل از تلاقی بین چوپان بلژیکی Groenendael و نژاد طولانی کولی مو.
ویژگی های فیزیکی چوپان بلژیکی تروورن
قد در قسمت پژمرده برای نرها بین 60 تا 66 سانتی متر است. برای ماده ها، محدوده قد در قسمت جثه بین 56 تا 62 سانتی متر است. وزن نرها باید بین 25 تا 30 کیلوگرم باشد. وزن ماده ها باید بین 20 تا 25 کیلوگرم باشد.
گوش های مثلثی شکل و نوک تیز کوچک هستند و روی یک سر بلند، مستقیم و نازک قرار گرفته اند. چشمان تیره و بادامی شکل به تروورن چوپان بلژیکی بیانی بین غرور و غمگینی می دهد دندان های قدرتمند ترووئرن به صورت قیچی بسته می شوند و به صورت پوزه ای مرتب شده اند. در پایه آن گسترده تر از انتهای آن است. پوزه هرگز نوک تیز نیست. اندام های جلویی صاف و موازی با یکدیگر هستند. اندام های عقبی قدرتمند هستند اما ظاهری سنگین ندارند. زاویه بندی طبیعی دارند.
موهای این شپرد بلژیکی روی سر، قسمت بیرونی گوش ها و قسمت پایین پاها کوتاه است (به جز قسمت پشتی ساعد که حاشیه دارد).بقیه قسمت های بدن پوشیده از موهای بلند است، البته نه به اندازه سایر نژادهای گله مانند بابتیل. موی صاف و بلند بیشترین فراوانی را روی گردن و سینه دارد، جایی که یک گردنبند زیبا را تشکیل می دهد که به تروورن هوای سلطنتی می بخشد. موها نیز در دم بسیار فراوان است که در آن یک تاج تشکیل می دهد. رنگ های پذیرفته شده برای تروورن شپرد بلژیکی قرمز کاربونادو و خاکستری کاربونادو همیشه با ماسک مشکی است. کربونادو رنگ حاصل از موهایی است که نوک آن سیاه است، بنابراین رنگ پایه کمی تیره می شود. دم با طول متوسط و با موهای فراوان باید حداقل تا خرطوم برسد.
شخصیت تروورن چوپان بلژیکی
هوشیار، فعال و سرشار از نشاط، تروورن یک نگهبان و محافظ عالی برای خودش است. از آنجایی که غرایز حفاظتی و سرزمینی بسیار توسعه یافته است، لازم است آن را از یک توله سگ اجتماعی کرد.تروورن به اندازه هر چوپان بلژیکی دیگر انرژی دارد، بنابراین به فعالیت روزانه نیاز دارد تا حواس خود را پرت نگه دارد و انرژی اضافی را بسوزاند. ورزش نکردن جسمی و ذهنی باعث بروز مشکلات رفتاری می شود.
مراقبت از تروورن چوپان بلژیکی
اگرچه تروورن چوپان بلژیکی می تواند خود را با زندگی در آپارتمان وفق دهد، او به ورزش زیادی نیاز دارد بنابراین، بهتر است اگر شما دارای باغ یا پاسیو چه در آپارتمان زندگی کنید و چه در خانه، پیاده روی روزانه برای این سگ ضروری است. آنها باید پیاده روی طولانی باشند. این سگ علاوه بر ورزش نیاز به همراهی همیشگی دارد. سگی نیست که بیشتر روز را در باغ یا پاسیو بگذاریم.
چوپان بلژیکی تروورن ریختن منظم در طول سال. علاوه بر این، نرها یک بار در سال موهای بیشتری می ریزند. ماده ها دو بار در سال به شدت ریزش می کنند.مسواک زدن منظم برای حفظ وضعیت خوب کت تروورن ضروری است. مراجعه به آرایشگاه سگ در صورتی می تواند مفید باشد که صاحب آن در این زمینه اطلاعی نداشته باشد.
آموزش چوپان بلژیکی تروورن
این سگ تربیت آسان در صورت استفاده از روش های مناسب است. روش های خشن می تواند شخصیت تروورن را از بین ببرد، یا منجر به درگیری شود. ترجیحاً از روش های تربیت سگ استفاده شود که مبتنی بر همکاری باشد نه تسلط.
تروورن چوپان بلژیکی به صاحبی نیاز دارد که سگ ها را بشناسد. با توجه به شرایط مناسب، این سگ می تواند یک سگ نگهبان عالی، یک سگ گله عالی یا یک حیوان خانگی فوق العاده باشد. همه چیز به تربیت و آموزش صحیح بستگی دارد.
سلامت چوپان بلژیکی تروورن
مثل سایر گونه های بلژیک شپرد، تروورن یک سگ مقاوم است که به ندرت مشکلات سلامتی ایجاد می کند.با این حال، مراقبت های دامپزشکی مناسب و انجام واکسیناسیون ها همیشه ضروری است، بنابراین باید یک دامپزشک با دانش و تجربه صحیح انتخاب شود.
معمولی نیست که این نژاد به بیماری دیسپلازی مفصل ران مبتلا شود، اما با این وجود، باید مراقب باشیم. آنچه در این نژاد شناخته شده است موارد صرع، ترشح تیروئید و مشکلات پانکراس است.
