نژاد آمریکایی پیت بول تریر یا به زبان ساده پیت بول توسط جامعه به خوبی شناخته شده است. برای آنها معمول است که آن را به عنوان یکی از تهاجمی ترین سگ ها معرفی کنند و هنگام پذیرش آن، ایمنی را در حمل و نقل آن افزایش دهند. اما حقیقت این است که آنها این جنجال اجتماعی را ایجاد نکرده اند، بلکه قربانیان مطبوعات بد توسط افرادی بی اطلاع بوده اند که این نژاد بسیار خاص را تحریف کرده اند.
اغلب صاحبان این نژاد به ملاقات ما می آیند که می خواهند سگ دومی را به فرزندی قبول کنند و شک دارند که آیا نگهبان فعلی خانه شان، وقتی مستأجر جدید از در می گذرد، به او حمله خواهد کرد و آنها دچار مشکل بزرگی خواهد شد بسیاری از اوقات به عنوان دامپزشک با این سوالات روبرو می شویم که سعی می کنیم به ساده ترین شکل ممکن به آنها پاسخ دهیم.
در این مقاله در سایت ما در مورد همزیستی پیت بول با سگ های دیگر صحبت خواهیم کرد ، نکاتی که باید در نظر گرفته شود، آموزش آگاهانه و هر چیزی که در زمان ثبت جدید می تواند به عنوان شک ارائه شود.
شناخت ریشه پیتبول
من متقاعد شده ام که اگر منشأ این نژاد و دلیل شخصیت یا رفتار ذاتی آن را ندانیم، تقریباً غیرممکن خواهد بود که بتوانیم با هزاران شک و تردید روبرو شویم. زمانی بوجود می آیند که خانه را یک نژاد "خطرناک" بدانیم.
آمریکن پیت بول تریر نژادی است که منشا آن ایالات متحده است اما از نسل بولداگ انگلیسی است که به عنوان نماد شجاعت و غرور آمریکایی شناخته می شود همانطور که برای سگ های گاوبازی پرورش داده شد.
این نژاد عضلانی، جثه متوسط، با فک بزرگ و قوی است که نیش آن می تواند آسیب زیادی به حریفش وارد کند. با توجه به چابکی و قدرتی که دارد از نژادی است که برای دعوای سگ ها استفاده می شد که چند سال پیش ممنوع شد، البته متاسفانه همچنان به صورت مخفیانه انجام می شود.
این خصوصیات زمانی برای این سگ شمشیری دولبه بوده است که به دست صاحبانی می رسد که آموزش صحیح آن را نمی دانند. این مهارت‌ها در ژن‌های اوست، اما تربیتی که حیوان خود را در اختیار هر صاحبی قرار می‌دهد تا در جامعه هماهنگ زندگی کند.
آموزش و معاشرت، کلیدهای ورود سگ جدید
با دانستن استعدادهای این نژاد از مبدأ آن، نمی توانیم آموزش و آموزش صحیح را هنگام زندگی با یکی از این نمونه های زیبا نادیده بگیریم.. رفتار سگ به ما بستگی دارد.
همه نژادها دارای ویژگی های خاصی در ژن های خود هستند که ما می توانیم از آنها بهره ببریم، همانطور که یک سگ خونگی در طول پیاده روی به دنبال بوییدن است و به آموزش ما برای یادگیری درست راه رفتن بستگی دارد، طرفداران پیت بول ارزش دارند. قدرت و چابکی آنها، در حالی که مخالفان آنها را به عنوان حیوانات دشوار برای یک محیط خانوادگی تعریف می کنند.
پس آیا پیتبول ها می توانند با سگ های دیگر زندگی کنند؟
اگر می خواهیم سگ دومی را در خانواده به فرزندی قبول کنیم، باید مطمئن شویم که پیتبول ما به درستی آموزش دیده و اجتماعی شده است، یعنی قادر به تعامل با سایر حیوانات را به شیوه ای دوستانه تصحیح کنید و در صورت لزوم از دستورات ما اطاعت کنید. این برای ایمنی شما حیاتی خواهد بود. ما باید همه اینها را بر پایه تقویت مثبت، بدون استفاده از تنبیه، اما با قاطعیت قرار دهیم. واضح است که پیت بول می تواند با سگ های دیگر زندگی کند، زیرا مانند سگ های سگ دیگر اجتماعی است.
علاوه بر موارد فوق، مراقبت از روزمرگی او از طریق بازی، فعالیت، پیاده روی و محبت زیاد، عامل تعیین کننده ای برای شادی پیتبول ما و رفتار مناسب خواهد بود. سگ مبتلا به استرس یا اضطراب بهترین کاندید برای یک همراه نیست. اولویت وضعیت سلامت سگی است که در حال حاضر داریم.
افسانه های زیادی در مورد نژاد پیتبول وجود دارد، اما چیزی که ما از آن مطمئن هستیم این است که اگر آنها حیواناتی باشند که برای مبارزه آموزش دیده باشند، می توانند بسیار تهاجمی شوند.با این حال، اگر آنها را با محبت و ملایمت تحت آموزش خوب قرار دهیم، جنبه مهربانانه آنها را با حیوانات دیگر و با خودمان نمایان خواهیم کرد. از این نژاد زیبا نترسیم، قضایا را به صورت جداگانه ارزیابی کنیم و همه سگ های نژاد را یک نفر قضاوت نکنیم.
یک ضرب المثلی هست که می گوید: خطرناک مالک است نه نژاد.
چگونه پیتبول و شریک جدیدش را معرفی کنیم؟
لازم به یادآوری است که سگ ها حیواناتی اجتماعی هستند، بنابراین اگر سگ شما به درستی آموزش دیده و اجتماعی شده باشد، مشکلی برای همزیستی وجود ندارد.
با این حال، لازم است به یاد داشته باشید که سگ ها حیوانات سرزمینی هستند و مکان نامناسب ارائه می تواند محرک بدی باشد. ارائه.به یاد داشته باشید که برای اینکه دو سگ با پای راست شروع به کار کنند باید نکات زیر را در نظر بگیرید:
- ارائه در یک نقطه خنثی انجام می شود، هرگز در داخل خانه.
- به هر دو سگ یکسان توجه کنید.
- شرایط را مجبور نکنید، بگذارید فقط در صورت تمایل تعامل داشته باشند.
- هر زمان که فکر می کنید هیچ یک از سگ ها در معرض خطر نیستند از اقدام بپرهیزید.
- برای جلوگیری از حسادت در روزهای اول از پاداش دادن به آنها خودداری کنید.
وقتی یک واکنش مثبت هر دوی ما را دیدیم، می توانیم سگ جدید را به خانه بیاوریم. البته، قبل از رسیدن به خانه باید منطقه را آماده و در نظر بگیریم تا هیچ یک از این دو حیوان احساس طرد شدن نکنند. ایده آل این است که یک یا دو کاسه برای آب، دو فیدر و دو تخت داشته باشید. ما بین یک تا دو روز منتظر می‌مانیم تا به آنها اسباب‌بازی و خوراکی ارائه دهیم و تحت هیچ شرایطی آنها را با اسباب‌بازی‌ها تنها نخواهیم گذاشت زیرا این می‌تواند منشأ دعوا باشد.
از آن به بعد باید در آموزش هر دو قاطع باشیم، اما مثبت اندیش باشیم تا در بین آنها هم مثبت باشند. داشتن دو سگ تجربه ای فوق العاده است که سرشار از شک و شادی است اما در نهایت فوق العاده مثبت است.
