در میان کارهای روزمره سگ، همیشه با بند راه می رود. اما مواقعی وجود دارد که پیاده روی ملایم هم برای صاحب و هم برای سگ بسیار خسته کننده می شود. یکی از دلایلی که اغلب ابرها راه می روند این است که سگ هنگام عبور از مسیر با سگ های دیگر رفتار تهاجمی پیدا می کند و/یا پارس می کند. از تیم سایت ما متوجه مشکلی هستیم که وقتی یک سگ هنگام بسته شدن به سگ های دیگر پارس می کند به وجود می آید، ما می خواهیم به شما در حل آن کمک کنیم.
موارد زیادی وجود دارد که وقتی او شل و ول می رود و با سگ های دیگر معاشرت می کند، رفتاری ظاهراً عادی دارد. اما وقتی با بند بسته می‌شوید، همیشه در حالت تدافعی است در این مقاله به شما کمک می‌کنیم دلیل این رفتار را بفهمید و بدانید چگونه آن را کنترل کنید.
چرا سگ من وقتی بند است به سگ های دیگر پارس می کند؟
حقیقت «با بند رفتن» چیزی است که آزادی حرکت سگ ما را محدود می کند. و اگرچه این یک احتیاط ضروری برای ایمنی آنهاست، اما در بسیاری از مواقع این احساس آنها را مضطرب می کند ، زیرا آنها کاملاً اعتماد به نفس یا آرامش ندارند. گره خوردن به آنها اجازه نمی دهد که اگر بترسند فرار کنند یا به سمت آن محرک هایی که به نظرشان جالب است بدوند. بنابراین برخی از سگ ها به جای لذت بردن از پیاده روی با بو کردن، وقت خود را با هر سگی که رد می کنند ساقی و پارس کردن می گذرانند.
این رفتار برای دور سگ های دیگر است که در خیابان هستند و ممکن است به دلایل مختلف باشد: تروما، ترس های درمان نشده یا فوبیا، اجتماعی شدن ضعیف توله سگ، و حتی ژنتیک خود سگ.
مهم است خونسردی خود را حفظ کنیم و همیشه به او بفهمانیم که مراقب او هستیم تا بیشتر به ما اعتماد کند و ابتکار عمل برای پارس کردن سگ های دیگر را از خود نشان ندهد. علاوه بر این، اگر سگ ما به خودی خود یک سگ ناامن باشد، قرار گرفتن در بند می تواند باعث شود که او احساس گوشه گیری بیشتری کند. ناامنی نسبت به همه چیزهایی که نمی توانند کنترل کنند، اضطراب ایجاد می کند.
از روش های شدید استفاده نکنید
بسیاری از مردم گزینه استفاده از "یقه تمرین" مانند یقه های چوک یا نیمه چوک را در نظر می گیرند. حتی استفاده از یقه شوک الکتریکی. این نوع ابزارها فقط باعث ایجاد درد در حیوان می شوند و از طرف سازمان های مختلف مانند انجمن رفتارشناسی بالینی دامپزشکی اروپا منع مصرف دارند. [1]
آنچه در این صورت اتفاق می افتد این است که یک عامل منفی دیگر را به موقعیتی که قبلا برای سگ استرس زا بود اضافه می کنیم. برای حیوان دشوار خواهد بود که بگوید شما عامل درد هستید و در بدترین حالت، می تواند درد را با افراد دیگر مرتبط کند. چیزی که معمولاً اتفاق می افتد این است که سگ درد را با راه رفتن مرتبط می کند، یعنی با گره خوردن، و بنابراین، مشکلی که قبلا داشتیم به طور قابل توجهی افزایش می یابد. از طرف تیم سایت ما هرگز از این نوع تمرین دفاع نمی کنیم.
سگ های کوچک معمولا بیقرارتر و ناامن تر هستند، به همین دلیل است که بیشتر از سگ های بزرگ پارس می کنند. به یاد داشته باشید که هنگام راه رفتن روی بند هرگز نباید او را در معرض محرک های استرس زا قرار دهید برخی از افراد موقعیت های خاصی را مجبور می کنند و با دیدن سگی آرام، سگ خود را می کشند تا آنها ملاقات کنید و آن را بو کنید، فکر کنید که به آنها کمک می کند تا "اجتماعی" یا "غلبه بر آسیب".با این حال، این یک اشتباه جدی است. سگ کسی است که باید اولین قدم ها را بردارد، اگر حیوان نمی خواهد هرگز نباید مجبور به تعامل شود، زیرا ما در معرض خطر یک موقعیت ناخوشایند خواهیم بود. افسار باید به معنی ایمنی باشد، هرگز الزامی نیست.
چگونه سگ را از پارس کردن سگ های دیگر جلوگیری کنیم؟
قبل از استفاده از هر روش اصلاح رفتار، ضروری است که به دامپزشک مراجعه کنید برای رد این که پرخاشگری ناشی از یک مشکل هورمونی است. به درد، به پیری… هرگز نباید با یک سگ بیمار یا سگی که 5 آزادی رفاه حیوانات را رعایت نمی کند کار کنید. به همین ترتیب، ما همچنین توصیه می کنیم به یک متخصص مراجعه کنید، خواه معلم، مربی یا اخلاق شناس این ارقام تنها مواردی هستند که می توانند یک تشخیص رفتاری دقیق را به شما ارائه دهند.
این رفتار را با خیال راحت و با اطمینان کاهش دهید:
اگر سگ شما هنگامی که بنددار است به سگ های دیگر پارس کند هدف با درک دلیل و یافتن راه حلی آغاز می شود که تثبیت کند. سگ ما برای حل این مشکل باید بسیار صبور و مهربان باشیم، اما مهمتر از همه، باید بسیار آرام و محکم بمانیم. به او بفهمانید که هیچ مشکلی وجود ندارد. دوست ما چیزی برای ترسیدن ندارد، زیرا ما اینجا هستیم تا او را آرام کنیم: در بند بودن در امان بودن است باید کاری کنیم که سگمان به ما اعتماد کند، که حمل می کنیم فرمان در حین سواری و اینکه ما نیازی به دفاع از خود یا خود نداریم.
- اولین چیز این است که تشخیص دهید سگ در چه فاصله ای شروع به واکنش می کند. ما نباید بیش از حد او را در معرض موقعیت هایی قرار دهیم که بیشتر او را ناراحت می کند، این باید یک روند تدریجی باشد تا زمانی که او احساس امنیت کند. اگر شدید باشیم، ترس از بسته شدن را ترویج خواهیم کرد. برای این کار باید حواسمان به محیط اطراف باشد و از عبور و مرور مستقیم در جاده های باریک بخصوص در ابتدای راه اجتناب کنیم.
- وقتی سگی را می بینیم که به سمت ما می آید، می ایستیم اگر سگ بنشیند خیلی بهتر است. بیاموزید که چگونه به سگ بنشینید. ما او را نوازش می کنیم و امنیت را منتقل می کنیم، یعنی بدون اینکه به زبان بی حال صحبت کنیم. ما به عنوان یک مانع فیزیکی بین او و ترس احتمالی او عمل خواهیم کرد.
- ما حالتی آرام و طبیعی را حفظ خواهیم کرد، در حالی که را نوازش یا دستکاری می کنیم. اگر سگ ما پارس می کند به این دلیل است که فاصله ایمنی بین دو سگ بسیار کم است.
- این تکنیک بسیار موثر است اما باید از راه دور انجام شود و به تدریج آن را کاهش دهید تا زمانی که در شرایط سخت تری به سگ دیگری برخورد کنیم.
- باید جلوی سگمان بمانیم و در صورت امکان او را وادار کنیم به ما نگاه کند. ما باید در مرکز توجه او باشیم. می توانید او را زیر چانه نوازش کنید تا سرش را بالا نگه دارید.نوازش ها باید آهسته، پایدار باشند: باید او را وادار کنید روی شما تمرکز کند و روی آرامش شما.
- این تمرین را هر روز، در فاصله کنترل شده، قبل از واکنش او تکرار کنید.
- مطمئن شوید که روی شما متمرکز است. فاصله را ببندید بدون اینکه عصبی شوید پیاده روی های زیادی را به همراه خواهد داشت اما باید با آرامش و حوصله با این مشکلات برخورد کرد. اگر ناامید شدید، بهتر است قبل از از دست دادن خونسردی آن را برای پیاده روی بعدی بگذارید.
در هر موقعیتی که سگ ما عصبی است، باید بداند که ما آنجا هستیم تا از او محافظت کنیم. افزایش اعتماد به نفس خود را فراموش نکنید. حفظ پیوند خود و غلبه بر مشکلات رفتاری که او از آن رنج می برد ضروری است. به همین ترتیب، اگر این تکنیک‌ها برای شما کارساز نبود، اهمیت مراجعه به دامپزشک و مربی سگ‌ها را به شما یادآوری می‌کنیم، چهره‌های حرفه‌ای که به شما در حل این مشکل کمک می‌کنند.
نکات
- سگ خود را با افسار مجبور نکنید تا به چیزی نزدیک شود که او را ناامن می کند.
- موقعیت های پرتنش را زمانی که او بسته است را کاهش می دهد تا اعتماد به نفس او را به بند جلب کند.
- ارتباط خود را با حیوان خانگی خود در حالی که افسار دارید محکم کنید.
- قبل از مواجهه با موقعیت های تنش زا احساس امنیت کنید.
- در مواقعی که او را می ترساند آرام و جمع باشید.
- تمرینات تمدد اعصاب را در موقعیت های کنترل شده ترویج دهید و سپس آنها را به موقعیت های پرتنش تعمیم دهید.
