گاهی میتوانیم سگمان را برای چند لحظه با پای عقبش لنگیده ببینیم و بعد از مدتی به راه رفتن عادی برگردیم.. در موارد دیگر، این لنگش برای مدت طولانی و با شدت متغیر ادامه می یابد و می تواند تحرک سگ ما را محدود کند.
چه در مورد سگ شما باشد، چه در پارک دیده اید که پای عقب خود را پس از چند دویدن روی چمن بالا می آورد، ما از سایت خود تعدادی از پاسخ های ممکن را به شما پیشنهاد می کنیم. سوال موجود: چرا سگ شما روی یک پای عقبی شما می لنگد؟
پارگی رباط صلیبی قدامی در سگ
به اصطلاح "آسیب بازیکن فوتبال" سگ های ما را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. این یکی از رایج ترین آسیب شناسی ها در تروماتولوژی سگ است که باعث می شود سگ روی یک پای عقب لنگ بزند.
رباط صلیبی قدامی چیست؟
این یک بند فیبری است که از استخوان ران تا استخوان درشت نی امتداد دارد و آن را محکم می کند تا در هنگام حرکت به سمت جلو یا داخل نرود. زانو حرکت می کند رباط صلیبی دیگری نیز وجود دارد که در این ماموریت از شما حمایت می کند، رباط صلیبی داخلی، اما مستعدترین شکستگی، خارجی ترین آن است. این رباط ها همراه با منیسک ها و سایر ساختارها، تحرک زانو و ساختارهای مجاور (ران، درشت نی، کشکک…) را کنترل می کنند.
آیا نژادهایی مستعد پارگی رباط صلیبی قدامی هستند؟
می توانیم برای تسهیل اطلاعات در نظر بگیریم که عمدتاً دو گروه مختلف از سگ ها را تحت تاثیر قرار می دهد:
- سگ های کوچک و متوسط، مخصوصا سگ های میانسال و پا کوتاه. هنگام ذکر این گروه خطر، فکر کردن به شیتزو یا پاگ اجتناب ناپذیر است. این نژادها همچنین دارای این اشکال هستند که مستعد مشکلات دیسکولاژنوز هستند، تخریب کلاژن مفصلی که آنها را بیشتر مستعد این مشکلات می کند.
- سگ های غول پیکر، مانند لابرادور، روتوایلر یا ماستیف ناپل.
اما هر سگی ممکن است به دلیل پارگی رباط صلیبی قدامی دچار لنگش پای عقبی شود. مهمتر از همه، سگ‌هایی که ورزش‌های ناگهانی را بدون گرم کردن بدن، پرش‌های خشک برای قرار گرفتن روی مبل، یا چرخش در حالت ایستاده انجام می‌دهند، هنگام چرخش برای گرفتن یک توپ ساده.
و چگونه این لنگی را از دیگران تشخیص دهیم؟
معمولاً این لنگش پای عقب به دلیل پارگی رباط صلیبی قدامی به طور ناگهانی ظاهر می شوداین بسیار دردناک است و سگ بدون حمایت از پنجه خود راه می رود یا این کار را بسیار سبک انجام می دهد. در حالت ایستاده پای عقبی مبتلا را از خارج دراز می کند یعنی از بدن دور می کند تا وزنه بر آن وارد نشود و اگر بنشیند معمولاً پا را به سمت جلو یا بیرون دراز می کند. بدنش. آنها راه هایی برای کاهش استرس زانو هستند.
تورم ممکن است در زانو ایجاد شود، اما همیشه دیده نمی شود. بسته به اینکه رباط کاملاً پاره شده باشد یا جزئی (مانند طناب فرسوده) همه علائم کم و بیش شدید خواهند بود.
پارگی رباط صلیبی قدامی چگونه تشخیص داده می شود؟
راههای تشخیص آن بستگی به مورد دارد، اما ممکن است دامپزشک ما نیاز به آرام بخشی به سگ ما داشته باشد تا به اصطلاح " آزمایش کشو را انجام دهد. "، که در آن تلاش می شود تا استخوان ساق پا به سمت جلو حرکت کند و در عین حال استخوان ران در جای خود باقی بماند. اگر رباط پاره شود، ساق پا با خیال راحت بیش از حد به جلو حرکت می کند، زیرا کسی نیست که آن را در جای خود نگه دارد.آرام کردن حیوان ضروری است زیرا سگ بیدار مقاومت می کند زیرا حرکت باعث درد می شود.
اشعه ایکس پارگی را تایید نمی کند، اما علائم آرتروز را نشان می دهد که در هفته های اول پس از پارگی ظاهر می شود. رباط صلیبی قبلی مفصل زانو شروع به تحلیل می‌کند، سطوح مفصلی نامنظم می‌شوند و همه چیز به بدتر شدن پیش‌آگهی کمک می‌کند، بنابراین اگر متوجه شدید که سگتان در یک پای عقبی شما حتی اندکی لنگی می‌زند، باید به دامپزشک مراجعه کنید.
در موارد پیچیده تر و در کلینیک های مجهز می توانند آرتروسکوپی یا ام آر آی را پیشنهاد کنند.
آیا درمان پارگی رباط صلیبی قدامی وجود دارد؟
دو نوع درمان ممکن وجود دارد:
- درمان پزشکی محافظه کارانه ، برای مواردی که جراحی توصیه نمی شود.اقدامات توانبخشی با فیزیوتراپی پیشنهاد شده است که ممکن است شامل لیزر درمانی یا حرکات در آب، همراه با محصولاتی برای کاهش درد و محافظت از مفصل (محافظ زانو) و در صورت تحمل سگ، داروهای ضد التهاب باشد. علاوه بر این، رژیم غذایی خاص ایجاد می شود تا وزن اضافه نکنند و به بازسازی غضروف مفاصل کمک کنند یا آرتروز را تا حد امکان به تاخیر بیندازند. آنها قوانینی را برای ورزش روزانه بیان می کنند و بر اهمیت تغذیه تاکید می کنند و تا چه حد ضروری است از کفپوش های لغزنده خودداری کنید (اگر پارکت یا کف صاف دارید در خانه می‌توانید از چکمه‌های لاستیکی استفاده کنید)، از سطح شیب دار پایین بیایید یا در سراشیبی پیاده روی کنید. در آنها زانوها آسیب زیادی می بینند.
- درمان جراحی: جراحی ترمیمی با استفاده از تکنیک های مختلف نیاز به فداکاری زیادی در روزهای بعد و نظارت مداوم سگ ما برای جلوگیری از حرکات ناگهانی دارد..شما می توانید با بانداژی که تمام پای عقب شما را می پوشاند یا یک بی حرکت کننده زانو سگ به خانه بروید و این به ما بستگی دارد که تا حد امکان شما را استراحت کنیم. آنها به ما توصیه می کنند که دستورالعمل های مشابهی را در مورد غذا در مورد درمان محافظه کارانه دنبال کنیم (اگر غذا بخورند و حرکت نکنند، وزن اضافه می کنند و این همه چیز را بدتر می کند).
تمامی محصولات ذکر شده برای بی حرکت کردن نواحی آسیب دیده و تسکین درد در Ortocanis لازم به ذکر است که گاهی اوقات پای دیگر عقب پس از چند ماه به همین سرنوشت دچار می شود. فرض کنید سگ ما مدتی از ناحیه پای عقبی لنگ بوده است، اما ثابت نبوده و می تواند یک زندگی عادی داشته باشد. تا مشخص نشود بیشتر اهمیت نمی دهیم و به دامپزشکی می رویم. او ما را تشخیص می دهد و به ما هشدار می دهد که پای دیگر در این هفته ها وزن را تحمل کرده است و در روند توانبخشی- بهبودی پس از جراحی این کار را انجام خواهد داد.بنابراین دیدن شکستن رباط صلیبی قدامی دیگر که نوعی اثر برگشتی است، غیرعادی نیست.
کشکک دررفته در سگ
کشکک بین تروکلئای استخوان ران، در شیاری که مخصوص آن ایجاد شده است قرار دارد. بنابراین، مانند یک صندلی بال است: می توانید روی آن بالا و پایین بروید، اما نه به چپ یا راست. اگر به دقت نگاه کنید، خم شدن یا اکستنشن زانو دقیقاً شامل همین حرکت، بالا یا پایین است.
اما گاهی کشکک دررفته می شود و شروع به حرکت جانبی یا داخلی می کند. این می تواند به دو دلیل اتفاق بیفتد، به طور عمده:
- مادرزادی: از بدو تولد محل طبیعی کشکک معیوب است و می تواند آزادانه حرکت کند.معمولاً نژادهایی مانند پودل اسباب‌بازی، پکنیز، یورکشایر… را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در بسیاری از مواقع فقط یکی از بسیاری از نقایص مادرزادی است که این نژادها می‌توانند در سطح استخوان داشته باشند، مثلاً بیماری ساق پا. متوجه خواهیم شد که سگ ما می پرد، پای عقب آسیب دیده را هنگام پایین یا بالا رفتن از پله ها در هوا رها می کند و بعد از چند قدم به طور معمول راه می رود. ما معمولاً فکر می کنیم به دلیل توله بودن است، اما در آن زمان باید با او مشورت کرد، مخصوصاً اگر از نژادهایی باشد که بیشترین آسیب را از دررفتگی کشکک می بیند.
- به دلیل تروما: این دررفتگی می تواند پس از شکستگی مانند شکستگی ایجاد شده پس از دویدن یا پس از یک شکستگی قوی ظاهر شود. ضربه به زانو.
درجات دررفتگی متغیر است و با محدود کردن ورزش و سایر اقدامات فیزیوتراپی قابل حل است. نژادهای بزرگ عاری از آن نیستند و ممکن است در نژادهای غول پیکر دررفتگی جانبی ظاهر شود، بنابراین دامپزشک ما معاینه کاملی برای رد آن انجام می دهد.
چه آزمایشاتی را می توان انجام داد؟
آزمایش هایی برای تشخیص لوکساسیون کشکک و تعیین علت لنگیدن سگ روی یک پای عقبی معمولاً عبارتند از:
- معاینه اساسی: زانو در هنگام دستکاری "قشنگ" می شود.
- اشعه ایکس برای تشخیص علائم آرتروز، یا شکستن تروکلئای استخوان ران پس از ضربه.
- آرتروسکوپی یا ام آر آی.
اگرچه دامپزشک قبلاً تشخیص داده است، اما باید دانست که زانو چقدر تحت تأثیر قرار گرفته است، زیرا مالش مداوم کشکک بر روی سطوح استخوان ران منجر به سایش و ایجاد آرتروز در سگ ها می شود. دانستن آن برای پیش آگهی لازم است.
تکنیک های جراحی زیادی وجود دارد که از روش های نسبتا ساده متفاوت است، مانند ایجاد شیار بین تروکلئای عمیق ترین استخوان ران، در مورد سایر موارد بسیار پیچیده تر که شامل جابجایی بخشی از قسمت قدامی درشت نی برای کاهش تنش روی کشکک است.هر تکنیک بسته به مورد و با توجه به درجه دررفتگی (از l تا lV) متفاوت خواهد بود. همچنین چه مدت با این مشکل همراه بوده است یا اگر مشکلات استخوانی مانند آسیب شناسی در لگن یا سر استخوان ران بیشتر باشد.
دیسپلازی هیپ در سگ
دیسپلازی هیپ آسیب شناسی است که علل متعددی (مدیریتی، محیطی، غذایی…) در آن نقش دارند، اما ژنتیکی دارد. اساس به طور خلاصه سر استخوان ران به درستی در سوراخ مخصوص آن در لگن قرار نمی گیرد و اگرچه تحریک آن چند عاملی است، سگی که آشکار می شود. یک "برنامه ریزی ژنتیکی" دارد که از آن رنج می برد. از این رو، اختصاص سگ هایی با این آسیب شناسی مادرزادی برای تولید مثل کاملا مذموم است.
نژادهایی هستند که به شدت تحت تاثیر قرار می گیرند، مثلاً لابرادور، ماستیف اسپانیایی یا دوگ د بوردو. اما درجات مختلفی از دیسپلازی وجود دارد و موارد خفیف ممکن است در ابتدا مورد توجه صاحبان قرار نگیرد. اما در موارد متوسط یا شدید، در 6-5 ماهگی متوجه علائم خواهیم شد. سگ ما با باسن "تکان" به روشی مشخص راه می رود و به مرور زمان سر استخوان ران به استابولوم که کاملاً در آن جا نمی شود ساییده می شود و باعث آرتروز و آرتروز می شود. از این رو اغلب حاد لنگ ، که می تواند در یک یا هر دو پای عقب دیده شود اگر رباطی که سر استخوان ران را به استابولوم متصل می کند کاملاً پاره شده است، این وضعیت معمولاً حتی جدی تر است.
علائم دیسپلازی هیپ
علائم، علاوه بر راه رفتن تکان دهنده معمولی که در ابتدا تشخیص می دهیم، می توانند:
- مشکل در شروع راه رفتن بعد از یک دوره استراحت.
- سفتی عضلانی.
- مقاومت در برابر حرکت به خصوص پایین و بالا رفتن از پله ها.
- در نهایت وقتی تغییرات دژنراتیو مفصل ران شدید است، لنگش حاد که راه رفتن را غیرممکن می کند.
درمان دیسپلازی مفصل ران چیست؟
درمان پیچیده است، و شما می توانید توانبخشی با فیزیوتراپی را در درجات خفیف تر امتحان کنید، همچنین یک رژیم غذایی با کیفیت طراحی شده برای آسیب شناسی مفاصل و استخوان ارائه دهید. ، توجه ویژه به عدم تامین کلسیم اضافی، اشتباهی که در مورد نژادهای غول پیکر با رشد سریع انجام شد. داروهای ضد التهاب و محافظ غضروف مانند اسید هیالورونیک و کندرویتین سولفات برای کمک به توقف پیشرفت و بهبود علائم طولانی مدت اندیکاسیون دارند.
در درجات شدیدتر دیسپلازی باید با جراحی ارتوپدی که معمولاً پیچیده است اصلاح شود.تکنیک‌های متعددی وجود دارد، از برداشتن سر استخوان ران (آرتروپلاستی) اگر سگ کوچک یا متوسط است و نیازی به تحمل وزن زیادی ندارد، تا استئوتومی سه‌گانه لگن، مداخله‌ای تهاجمی که گاهی تنها راه‌حل برای ما است. سگ برای راه رفتن برگردد پروتزهای تیتانیوم برای جایگزینی سر استخوان ران، چند سالی است که با موفقیت زیادی استفاده می شود، اما هزینه آن بالاست و برای مواردی که این کار را نمی کنند، در نظر گرفته شده است. انتظار می رود که آنها به هیچ عمل جراحی دیگری پاسخ ندهند.
یکی از راه های بهبود کیفیت زندگی سگ، اجتناب از عوارض جانبی ناشی از داروهای ضد التهابی، کمک های Ortocanis است که برای این موارد ایده آل است. برای سگ مبتلا به دیسپلازی خفیف تا متوسط هیپ، از ساپورت ران استفاده می شود که فشار خفیفی به گروه عضلانی وارد می کند و مفصل را گرم می کند، درد را کاهش می دهد و عملکرد را بهبود می بخشد. که از آتروفی عضلانی و در نتیجه افزایش بی ثباتی مفاصل جلوگیری خواهد کرد.اگر سگ برای راه رفتن نیاز به کمک دارد، میتوانیم ازمهار پشتییا بند کمکی استفاده کنیم. برای موارد جدی تر، ممکن است نیاز به استفاده از ویلچر باشد، که حرکت را به حیوان باز می گرداند و به او اجازه می دهد تا فعالیت بدنی لازم را برای حفظ حالت خود داشته باشد. سلامت عمومی.
در مقاله ما در مورد دیسپلازی هیپ در سگ ها می توانید اطلاعات بیشتری در مورد این علت احتمالی لنگش پای عقبی پیدا کنید.
پانوستیت رشد در سگ
اصطلاح پانوستیت به معنای واقعی کلمه به «التهاب کل استخوان یا تمام استخوان ها» اشاره دارد. درد در این مورد به دلیل التهاب خارجی ترین لایه ای است که استخوان را می پوشاند (پریوست)، و اگرچه ممکن است به دلایل متعددی باشد، ما را در اینجا نگران می کند، این پانوستیت رشد است.
در سگهای با رشد سریع و مشخص، یعنی نژادهای بزرگ و غول پیکر در ماههای رشد (به طور کلی بین 5 تا 14 ماهگی) بسیار بیشتر است. آنها معمولاً استخوان های بلند مانند استخوان ران را تحت تأثیر قرار می دهند و به همین دلیل می توانند باعث لنگش در پای عقبی شوند.
گاهی به صورت حاد و در برخی مواقع خفیف تر رخ می دهد. استفاده از داروهای ضدالتهاب، رژیم غذایی دقیق، الگوی ورزش های ملایم و مهمتر از همه زمان باعث از بین رفتن آن می شود.
نکروز آواسکولار سر فمور
بیماری Legg-Calvé-Perthes یا نکروز آواسکولار سر استخوان ران یکی دیگر از علل لنگش پای عقبی در سگ است. معمولاً روش های مینی یا اسباب بازی را تحت تاثیر قرار می دهد، مانند مینی پینچر، پودل اسباب بازی یا یورکشایر، و گاهی با دیسپلازی لگن اشتباه گرفته می شود.
علائم نکروز آواسکولار سر فمور
سر استخوان ران در مرحله بحرانی جریان خون را متوقف می کند (به همین دلیل نکروز می شود) و بین 4 تا 9 ماهگی می توانیم علائم زیر را مشاهده کنیم:
- لنگ بودن را علامت گذاری کنید.
- آتروفی عضلانی.
- کوتاه شدن پای درگیر (به دلیل آتروفی عضلانی).
- خلال در هنگام دست زدن و درد آشکار.
ارثی است؟
تا چند وقت پیش پذیرفته شد که تنها توضیح است. اما در حال حاضر اعتقاد بر این است که شکستگی های کوچک در این ناحیه باعث کاهش شدید خون رسانی و در نتیجه مرگ یا نکروز گردن و سر استخوان ران می شود. مطمئناً جثه کوچک نژادهای آسیب‌دیده آنها را مستعد آن آسیب‌های کوچک مداوم در ناحیه می‌کند که در نهایت منجر به این بیماری می‌شود.
درمان آن جراحی است، با برداشتن سر آسیب دیده فمور (می تواند هر دو باشد) و اینکه سگ های مبتلا تمایل دارند برای داشتن سایز بسیار کوچک و تسهیل جراحی و بهبودی.
اطلاعات بیشتر در مورد بیماری Legg-Calvé-Perthes در مقاله موجود در سایت ما که کاملاً به آن اختصاص داده شده است، آن را بررسی کنید!
سایر علل لنگش پای عقبی در سگ
ده ها علت ممکن وجود دارد که می تواند باعث لنگیدن سگ ما در پای عقب شود، علاوه بر موارد ذکر شده. اگر هنوز پاسخی برای سوال "چرا سگ شما روی پای عقب می لنگد؟" پیدا نکرده اید، ممکن است در این لیست باشد که در زیر به شما ارائه می کنیم:
- استئوسارکوم: شایع ترین تومور اولیه استخوان در سگ ها و یکی از بدخیم ترین تومورها است. به طور کلی نژاد متوسط و سگ های جوان را بیشتر تحت تأثیر قرار می دهد، اگرچه در هر اندازه و سنی قابل مشاهده است. در ساق پای عقب، معمول ترین محل آن در نزدیکی زانو، در قسمت انتهایی استخوان ران یا قسمت پروگزیمال تیبیا است. بسیار دردناک، به سرعت در حال پیشرفت و تهاجمی است.پس از تشخیص با استفاده از پلاک و هیستوپاتولوژی، قطع اندام اجباری است و سگ به شیمی درمانی نیاز دارد، زیرا متاستاز بسیار آسانی دارد. سگهای مبتلا چند ماه زنده می‌مانند، اما با پروتکل شیمی‌درمانی مناسب می‌توان آن را افزایش داد.
- شکستگی در متاتارس ها و فالانژها: انگشتان دست و فالانژها مستعد "حوادث" هستند، به خصوص در توله سگ هایی که وحشی بازی می کنند. گاهی اوقات یک شقاق ساده و در موارد دیگر شکستگی است که برای کاهش نیاز به استفاده از اسپلینت است. در شکستگی های متاتارسال یا فالانژال، از جراحی با استفاده از وسایل مهاری مانند آتل یا بانداژ، علاوه بر ضد التهاب و استراحت اجتناب می شود.
- آسیب های کف پا: واضح است که آسیب دیدگی کف پا می تواند باعث لنگش مانند بریدگی، ساییدگی، سوزش و… بنابراین، بررسی کامل آنها معمولاً اولین قدمی است که دامپزشک ما در معاینه زمانی که سگ ما با لنگش در پای عقب به مشاوره مراجعه می کند، انجام می دهد.
