روباه قرمز یا روباه معمولی (Vulpes vulpes) یک پستاندار متعلق به خانواده سگ سانان است و از جنس آن بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است. (Vulpes). این حیوان زیبا به راحتی با خز مایل به قرمز و ظاهر شیک آن قابل تشخیص است. روباه به دلیل تخریب زیستگاه خود و کمبود منابع غذایی، روز به روز به مناطق شهری نزدیکتر می شود، جایی که زباله های فراوانی وجود دارد که متأسفانه غذای اصلی بسیاری از جمعیت ها است.
در این برگه در سایت ما در مورد روباه قرمز یا روباه معمولی صحبت خواهیم کرد. ما منشا آنها را یاد خواهیم گرفت، آنها چگونه هستند، کجا زندگی می کنند، از چه چیزی تغذیه می کنند و بسیاری از کنجکاوی های دیگر.
منشا روباه قرمز
روباه قرمز پراکنده ترین گوشتخوار در جهان است در تمام اروپا، آسیا، شمال آفریقا، آمریکای شمالی و اقیانوسیه آنها در سال 1868 از دست انسان وارد استرالیا شدند و در بسیاری از قاره گسترش یافتند. در آمریکای شمالی، ما می توانیم آنها را در سراسر کانادا و ایالات متحده پیدا کنیم. روباه قرمز در اسپانیا در مناطق مختلفی از جمله محیط های جنگلی و مناطق مرتفع کوهستانی تا ارتفاع 3000 متری از سطح دریا زندگی می کند.
این اصالتاً از دنیای قدیم است. شکل اجدادی آن احتمالاً کوچک بوده است، بر اساس فسیل‌هایی که قدمت آن به 300000 سال قبل می‌رسد. در خارج از اروپا، فسیل های یافت شده مربوط به 400 هزار سال پیش است. اعتقاد بر این است که آنها 122 هزار سال پیش وارد آمریکا شدند.
ویژگی های روباه قرمز
روباه معمولی یک پستاندار نسبتا کوچک است که بین ۳ تا ۱۴ کیلوگرم وزن دارد. پوزه آن دراز، گوش های درشت و نوک تیز، دم دراز تقریباً به اندازه بدن است. پاهایشان بلند و لاغر است دونده ها و جامپرهای خوب
در روباه قرمز سایه هایی از زرد تا قهوه ای مایل به قرمز در قسمت بالایی بدن غالب است. گونه ها، چانه، گلو و شکم سفید است. صورت و ناحیه کروپ رنگ کمی زنگ زده دارد. پاها و نوک گوش سیاه است. در انتهای دم آنها یک تخت موی سفید بسیار متمایز دارند.
تغییر تغییر اندازه را بسته به فرد و منطقه جغرافیایی نشان می دهد. طول سر و بدن در بزرگسالان می تواند از 0.45 تا 0.90 متر متغیر باشد، طول دم از 0.30 تا 0.55 متر و توده بدن de 3 تا 14 کیلوگرم نرها به طور متوسط بزرگتر از ماده ها هستند، اما هیچ گونه تفاوت دیگری در رابطه با جنسیت وجود ندارد.
زیستگاه روباه قرمز
روباه معمولی یکی از گونه هایی است که بزرگترین توانایی تطبیق با محیط را دارد. ما می توانیم آن را در انواع زیستگاه های طبیعی مانند جنگل ها، مراتع، کوه ها، دشت ها، سواحل، مناطق بیابانی یا نیمه بیابانی، مناطق زیر کشت، تندرا و غیره پیدا کنیم. آنها همچنین می توانند در مناطق شهری و حومه شهر زندگی کنند. روباه هایی مانند زیستگاه های ناهمگن و تکه تکه در دسترس بودن طعمه مهم ترین عامل موثر بر زیستگاه است.
تغذیه روباه قرمز
روباه قرمز رژیم غذایی بسیار متنوع دارد، خرگوش، خرگوش، سنجاب، موش، موش صحرایی و سایر پستانداران کوچک مهم ترین آنها هستند. به رژیم غذایی شما آنها همچنین گهگاه ماهی خرطومی، راکون، اپوسوم و مشک مصرف می کنند.در مناطق خاص و در زمان های خاص می توانند پرندگان را نیز بخورند.
آنها رژیم غذایی خود را با میوه ها وحشی، حشرات، سخت پوستان، کرم ها و ماهی ها تکمیل می کنند.
پرورش روباه قرمز
آنها فصلی تک همسر هستند ، یعنی در فصل تولید مثل با یک شریک مجرد هستند. دوره تولیدمثلی در روباه ها در آب و هوای معتدل بین دسامبر و آوریل رخ می دهد، با اکثر جفت گیری ها در ماه های ژانویه و فوریه
ماده ها تک فحلی هستند ، آنها یک فحلی دارند که بین ۱ تا ۶ روز دوام می آورد. جفت گیری به طور متوسط حدود 26 دقیقه و بارداری 52 روز طول می کشد. میانگین تعداد جوانان با سلامت زن مرتبط است. فراوانی غذا، نابالغی جنسی و تراکم جمعیت بر ظرفیت تولید مثل تأثیر می گذارد.
آیا روباه قرمز می تواند حیوان خانگی باشد؟
به دلیل محبوبیت این حیوانات در وب، افراد بیشتری به این فکر می کنند که آیا داشتن روباه قرمز به عنوان حیوان خانگی درست است یا خیر، با این حال، باید به یاد داشته باشیم که حیوانات وحشی غیر اهلی ، بنابراین از سایت ما نگهداری روباه را به عنوان حیوان خانگی توصیه نمی کنیم. در مورد گونه های مختلف روباه هایی که وجود دارند مانند روباه صحرایی، روباه خاکستری یا روباه قطبی نیز همین اتفاق می افتد، هیچ کدام را نباید حیوان همدم به حساب آورد.
