قورباغه قورباغه جالوت گونه ای از دوزیست آنوران بومی قاره آفریقا است که به دلیل اندازه بزرگ خود متمایز است و قادر به اندازه گیری است. در مرحله بزرگسالی بیش از 30 سانتی متر است. امروزه به عنوان بزرگترین قورباغه جهان شناخته می شود، اما متأسفانه با پیشرفت فعالیت های انسانی در زیستگاه طبیعی، بقای آن در خطر است.
منشاء و زیستگاه قورباغه جالوت
قورباغه جالوت (Conraua goliath) گونه ای بومی غرب آفریقا ، متعلق به خانواده Conrauidae است که شامل دوزیستان مختلف anurans می شود. بومی غرب قاره آفریقا است. جمعیت آن عمدتاً بین سرزمین اصلی گینه و کامرون متمرکز است، به طور دقیق تر در منطقه ای به نام Nkongsamba آنها در زیستگاه طبیعی خود تمایل زیادی به جنگل های مرطوب و انبوه نشان می دهند و می توانند در ارتفاعات تا 1000 متر بالاتر از سطح دریا زنده بمانند.
اگرچه با آب و هوای گرمسیری با درجه حرارت بالا سازگاری بهتری دارند، اما تمایل دارند در نزدیکی توده های آبی مانند آبشارها، رودخانه ها متمرکز شوند. یا جریان های کوچکی که به آنها اجازه می دهد پوست و بدن خود را به خوبی هیدراته نگه دارند و همچنین به آنها کمک می کند دمای بدن خود را راحت تر تنظیم کنند.
نام آن به دلیل اندازه نامتناسب آن است که در میان قورباغه ها غیرمعمول است، اشاره ای آشکار به غول سرباز کتاب مقدس جالوت دارد که خدمت می کرد. ارتش فلسطینیان و در یک موقعیت خاص، پس از شکست در نبرد به داوود "کوچولو" اسرائیلی، به مرگ او می‌رسیدند.
جنبه و مورفولوژی قورباغه جالوت
قورباغه جالوت همانطور که از نامش پیداست یک دوزیست قوی با اندازه بزرگ است که می تواند تا حدود 33 سانتی متر اندازه داشته باشد. بزرگسالی از نوک پوزه تا کلواک و حدود 80 سانتی متر زمانی که بدنش کاملاً کشیده شده است. به همین ترتیب، بیشتر نمونه‌های این گونه معمولاً بین 17 تا 25 سانتی‌متر اندازه دارند، با وزن بدن که می‌تواند متفاوت باشد بین 600 گرم تا 3 کیلوگرم
این دوزیست غول پیکر به خاطر چشمان درشتش متمایز است که همیشه به خوبی از یکدیگر جدا شده اند و می تواند قطری تا 2.5 سانتی متر داشته باشد و تا حدودی پرش به نظر می رسد. پاهای عقبی آن بلندتر از پاهای جلویی است و در همه آنها غشاهای متقابلی پیدا می کنیم که به آن اجازه می دهد با مهارت زیادی شنا کند.
قورباغه جالوت در پشت خود پوست مرطوب و دانه دانه را نشان می دهد که رنگ آن می تواند از سبز زیتونی تا سایه ای متفاوت باشد. قهوه ای قهوه ایبه نوبه خود، پوست روی شکم نازک‌تر و صاف‌تر است و سایه‌های ملایم‌تری دارد که می‌تواند زرد، نارنجی یا کرم‌رنگ باشد. اگرچه حشرات بالغ این گونه به راحتی از سایر قورباغه ها تشخیص داده می شوند، اما قورباغه های آنها بسیار شبیه به گونه های دیگر هستند و اندازه قابل توجهی از خود نشان نمی دهند.
رفتار قورباغه جالوت
قورباغه های جالوت اغلب در شب فعال ترین هستند ، هنگامی که در کنار رودخانه ها و آبشارها به جستجوی طعمه می روند و از مزایای ممتاز آن استفاده می کنند. بینایی و توانایی آن در انجام پرش های عالی با پاهای عقبی بلندش. افراد بالغ معمولا بیشتر وقت خود را در میان صخره ها می گذرانند، جایی که می توانند استراحت کنند و از شکارچیان پنهان شوند، در حالی که قورباغه های جوان جالوت بیشتر روز خود را می گذرانند زیر آب
قورباغه جالوت با توجه به رژیم غذایی خود حیوانی گوشتخوار است که در زیستگاه طبیعی خود به عنوان یک شکارچی مهم رفتار می کند.این دوزیستان شکارچیان ماهری هستند که رژیم غذایی آنها معمولاً شامل مصرف حشرات، کرم ها، سخت پوستان، خرچنگ دریایی، ماهی، نرم تنان، مارهای کوچک، لاک پشت ها، سمندرها و حتی سایرین است. گونه های کوچکتر قورباغه.
اما قورباغه های جالوت در اولین مرحله زندگی خود رژیم گیاهخواری دارند، زیرا رژیم غذایی آنها صرفاً بر اساس مصرف آبی گیاهیبه نام Dicraeia warmingii، که عمدتاً در آب‌هایی با حرکت سریع زندگی می‌کند که در نزدیکی آن قورباغه‌های جالوت زندگی می‌کنند.
اگرچه قورباغه جالوت به عنوان یک حیوان خانگی در دهه های اخیر محبوبیت زیادی به دست آورده است، معمولاً به خوبی با زندگی در اسارت سازگاری ندارند این دوزیستان می توانند به شدت از تغییرات محیطی رنج ببرند و اغلب به راحتی تحت تأثیر استرس قرار می گیرند و همچنین ارائه یک رژیم غذایی تازه و طبیعی که به طور کامل نیازهای تغذیه ای آنها را برآورده می کند دشوار است.
تولید قورباغه جالوت
با وجود نداشتن کیسه های صوتی، نرها معمولاً نوعی سوت را با دهان باز منتشر می کنند برای جذب ماده ها در فصول تولید مثل. با شنیدن این تماس جنسی، ماده ها برای جفت گیری به جستجوی نرهای بارور می روند. به همین ترتیب، هنوز دقیقاً مشخص نیست که نرها چه ویژگی هایی دارند که می توانند بر ترجیح ماده ها غلبه کنند.
قورباغه های جالوت مانند بسیاری از دوزیستان با چرخه زندگی آبزیان به آب برای تولید مثل نیاز دارند. با فرا رسیدن فصل جفت گیری، نرها در مناطق صخره ای جنگل های استوایی تمرکز می کنند و از آنجا تماس جنسی عجیب خود را برای جذب ماده ها منتشر می کنند
چند ماه پس از جفت گیری، ماده ها به سمت مناطق تخم ریزی که قبلاً توسط نرها در داخل و/یا کناره های بدن ساخته شده بود، می روند. آبی که در نزدیکی آن زندگی می کنند.در این زمان، آنها صدها تخم های ریز را در آب می گذارند ، برخی از آنها به پوشش گیاهی آبزی می چسبند، در حالی که تعدادی در کف توده آب می نشینند.
این تخمگذاری فراوان برای بقای گله جالوت بسیار مهم است، زیرا بخش بزرگی از تخم های بارور شده در نهایت به غذای شکارچیان آبزی تبدیل می شوند. تعداد کمی از آنها پس از حدود 85 و 95 روز به جوجه ریزی می رسند ، مدت زمانی که طول می کشد تا لاروهای آنها رشد کنند. حتی تعداد کمتری از افراد جوان به بزرگسالی می رسند، با امید به زندگی بین 10 تا 15 سال
وضعیت حفاظت از قورباغه جالوت
علی رغم داشتن شکارچیان طبیعی کمی مانند مارها و تمساح ها، انسان تهدید اصلی برای بقای قورباغه های جالوت است. انسان علاوه بر پیشروی در زیستگاه خود برای ساختن شهرک‌ها و استفاده از زمین برای فعالیت‌های کشاورزی، به شکار قورباغه‌های جالوت ادامه می‌دهد تا گوشت آنها را مصرف کند، از آنها در ظلم استفاده کند. قورباغه ها مسابقه می دهند یا آنها را به عنوان حیوانات خانگی عجیب و غریب معامله می کنند.
به همه این دلایل، قورباغه جالوت در حال حاضر یکگونه در خطر انقراض بر اساس فهرست قرمز گونه های در معرض خطر، که توسط IUCN (اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت). اگرچه در برخی پارک های ملی در غرب آفریقا محافظت می شود، جمعیت قورباغه های جالوت همچنان رو به کاهش است.
برای تلاش برای معکوس کردن این سناریوی منفی، ابتکاراتی ترویج می شود که به دنبال آگاه کردن مردم محلی از اهمیت قورباغه جالوت برای تعادل اکوسیستم ها و محدود کردن گسترش مناطق تولیدی است. برای احترام به زیستگاه طبیعی این گونه.
