وقتی با خرگوش ها زندگی می کنیم، باید شایع ترین آسیب شناسی را بدانیم که آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. مستند بودن در هنگام به دست آوردن یک حیوان خانگی برای رشد و رفاه آن بسیار مهم است، و این امر باعث می‌شود که سرپرست به راحتی حداقل شرایط لازم را برای مالکیت مناسب حیوان خانگی فراهم کند.
آسیب شناسی های مختلف گوش در خرگوش ها بسیار شایع است و لازم است سرپرست مراقب مراقبت های لازم برای این امر باشد.در این مقاله در سایت ما کمی در مورد اوتیت در خرگوش صحبت خواهیم کرد، یک بیماری ذاتی گوش که می تواند خرگوش های خانگی را به شدت تحت تاثیر قرار دهد.
اوتیت در خرگوش چیست؟
اوتیت چیزی نیست جز التهاب گوش دانستن اینکه گوش را می توان به سه قسمت (خارجی، میانی و داخلی) تجزیه کرد. گوش)، ناگفته نماند که التهاب مزبور می تواند در هر ناحیه ای از کانال گوش رخ دهد به روشی کامل تر، می توانیم اوتیت را به عنوان التهاب تعریف کنیم. کانال گوش و/یا برخی از اجزای آن. نژاد، سن یا جنسیت حیوان عوامل مستعد کننده ای برای بروز این بیماری نیستند، اما مشخص است که به دلایل آناتومیکی، خرگوش های گوش دراز معمولاً بیشترین آسیب را می بینند. می توانیم به طور خلاصه انواع اوتیت در خرگوش را به صورت زیر تعریف کنیم:
- اوتیت اینترنا: به وضعیت قسمت داخلی گوش اشاره دارد.حل آن به طور کلی سخت ترین است و ناراحت کننده ترین علائم و نشانه ها را برای حیوان به همراه دارد، زیرا ارتباط نزدیکی با پرده گوش و کل سیستم دهلیزی دارد. بیشتر اوقات توسط باکتری ایجاد می شود، اگرچه می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود.
- اوتیت مدیا: به التهاب قسمت میانی مجرای گوش اشاره دارد. همچنین معمولاً مربوط به ساختارهای آناتومیکی مهم است و اگر به موقع تشخیص داده نشود، اغلب باعث ایجاد مشکل می شود. با این حال، پیش آگهی بهتری نسبت به اوتیت داخلی دارد.
- اوتیت خارجی: در اینجا منظور ما این است که این عارضه در بیرونی ترین قسمت گوش است که گاهی اوقات شامل گوش نیز می شود. بیشتر اوقات این آسیب شناسی توسط کنه هایی مانند Psoroptes spp یا Otodectes spp ایجاد می شود. معمولاً بهترین پیش آگهی را دارد، با این حال، اگر به موقع تشخیص داده نشود، می تواند باعث التهاب گوش میانی و غیره شود تا زمانی که مشکل بدتر شود.
همانطور که در بالا ذکر شد، اوتیت ممکن است در هر نژادی رخ دهد، اما خرگوش های با گوش های بلند، مانند موذی ها، باید فراگیرتر باشند. مراقبت، زیرا این وضعیت آناتومیکی باعث بروز بیماری می شود.
برای جلوگیری از این مشکل و سایر مشکلات مربوط به گوش خرگوش، توصیه می کنیم بخوانید چگونه گوش خرگوش را تمیز کنیم؟
علائم اوتیت در خرگوش
وقتی خرگوش مبتلا به اوتیت است، هر قسمت از گوش که تحت تاثیر قرار گرفته باشد، یک تصویر بالینی مشخص را نشان می دهد که به راهنمایی ما کمک می کند. به یک تشخیص احتمالی البته، هر قسمت از گوش، هنگامی که تحت تأثیر قرار می گیرد، علائمی را نشان می دهد که آن را متمایز می کند. علائم و نشانه‌های زیر به ما کمک می‌کنند تا مشکوک شویم که خرگوش ما مبتلا به اوتیت است:
- خارش: خارش علامت مشخصه این عارضه است که حیوان را با خاراندن به تشدید وضعیت سوق می دهد. اگر به موقع درمان نشود، این ناراحتی منجر به از دست دادن اشتها می شود که در خرگوش ها کشنده است.
- قرمزی: قرمزی علامتی است که با التهاب همراه است. این یک سرنخ است که به مالک اطلاع می دهد که چیزی کاملاً درست نیست.
- التهاب: همانطور که از نامش مشخص است، اوتیت التهاب مجرای گوش است، بنابراین این علامت غالب خواهد بود، اگرچه محل آن خواهد بود. همیشه اجازه ندهید که قدر آن را بدانیم.
- Secreciones: بسته به علت اوتیت، می تواند حامل ترشحاتی باشد که در بسیاری از موارد بوی بدی دارند. علامت دیگری که به صاحبش هشدار می دهد.
- یک یا هر دو فلاپی گوش: بسته به نحوه وجود بیماری (یک طرفه یا دوطرفه)، خرگوش مبتلا به اوتیت اغلب گوش هایش را می ریزد.
- سر تکان دادن: ناراحتی ناشی از این آسیب شناسی باعث می شود حیوان سر خود را تکان دهد و سعی کند به نحوی درد شما را کاهش دهد.
- درد هنگام لمس: این آسیب شناسی در بیشتر مواقع بسیار دردناک است و حیوان معمولاً به طور غریزی پاسخ می دهد زمانی که صاحب و پزشک آن را بررسی می کند..
- نیستاگموس: حرکت غیر ارادی چشم که از جمله نشان دهنده وجود مشکلات در سیستم دهلیزی است.
- سر نوک: علامت مرتبط با سندرم دهلیزی در خرگوش.
- بی اشتهایی: اگر مربی مدت زیادی طول بکشد تا حیوان را نزد دامپزشک ببرد، درد و ناراحتی باعث می شود که اشتیاق او را از دست بدهد. غذا، موضوعی که در خرگوش ها کاملا خطرناک است.
- آتاکسی: حرکات ناهماهنگ که در این حالت با از دست دادن تعادل به دلیل التهاب در مجرای گوش همراه است.
باید در نظر داشته باشیم که اوتیت می تواند یک طرفه یا دوطرفه باشد که یک طرفه پیش آگهی بهتری دارد.
علل اوتیت در خرگوش
التهاب هر قسمت از گوش می تواند به دلایل زیادی ایجاد شود. در پرورش خرگوش متوجه خواهیم شد که برخی از ارگانیسم ها عامل اوتیت هستند، اما انواع دیگر مشکلاتی که منجر به التهاب گوش نیز می شوند را نمی توان پشت سر گذاشت. شایع ترین عللاوتیت در خرگوش ها عبارتند از:
- انگل: برخی از انگل های پوستی خرگوش معمولاً در سطح گوش قرار دارند و در صورت عدم انجام آزمایشات باعث اوتیت خارجی می شوند. مراقبت های لازم به موقع Psoroptes cuniculi کنه بیشتر با اوتیت در خرگوش همراه است.
- آلرژی های خودایمنی: بیماری های خودایمنی این ویژگی را دارند که تقریباً هر قسمت از بدن را تحت تأثیر قرار می دهند و گوش ها نیز از این قاعده مستثنی نیستند. آنها خیلی شایع نیستند اما اوتیت با واسطه ایمنی در خرگوش ها شرح داده شده است.
- جسم خارجی: البته انسداد یا آسیب گوش توسط جسم خارجی باعث التهاب آن می شود و تصویر بالینی ایجاد می کند. که باید هر چه زودتر درمان شود.
- آلرژی دارویی: برخی از آلرژی های گوش می تواند توسط داروهای اتوتوکسیک ایجاد شود. هنگام دارو دادن به حیوان خانگی خود باید مراقب باشید، زیرا استفاده از دوزهای نامناسب می تواند منجر به این مشکل شود. توصیه های دامپزشک مجری باید همیشه رعایت شود.
- باکتری: برخی از باکتری ها می توانند باعث عفونت در گوش شوند که در نهایت گوش را ملتهب می کند. شایع ترین مورد پاستورلا مولتوسیدا است که در برخی موارد به طرز عجیبی از مجرای تنفسی به گوش مهاجرت می کند.
- قارچ: اوتیت ناشی از قارچ ها نیز در خرگوش ها توصیف می شود و مراقبت باید بسیار متفاوت از منشاء باکتریایی باشد، زیرا تمایل دارند خیلی سریع بدتر می شود.
برای جلوگیری از این مشکلات و مشکلات دیگر، توصیه می کنیم این مقاله دیگر را در سایت ما در مورد واکسن خرگوش بخوانید.
تشخیص اوتیت در خرگوش
برای تشخیص اوتیت در خرگوش، ابتدا باید علائم بالینی مربوط به تاریخچه و آزمایشات تکمیلی باشد. این آسیب شناسی سرنخ های زیادی به دست می دهد، زیرا علائم آن کاملا مشخص است و تشخیص های افتراقی کمی وجود دارد که بتوانیم در مطالعه بیمار لحاظ کنیم.
برای اطمینان کامل از عدم وجود شرایط دیگری و همچنین علت ایجاد این بیماری، دامپزشک باید آزمایشات زیر را انجام دهد:
- آزمایش خون.
- خراش دادن پوست.
- فرهنگ های میکروبیولوژیک.
اگر تمام ابزارها را در اختیار دارید، می توانید توموگرافی را نشان دهید، زیرا برخی از علائم نشان دهنده نئوپلاسم مغزی است.
چگونه التهاب گوش خرگوش را درمان کنیم؟
درمان اوتیت در خرگوش بر اساس علت التهاب خواهد بود، اما داروهایی برای اوتیت در خرگوش وجود دارد که می تواند حتی زمانی که علت این بیماری به طور قطعی مشخص نیست استفاده شود:
- آنتی بیوتیک: اگر بیماری باکتریایی باشد، آنتی بیوتیک (مانند انروفلوکساسین) نشان داده می شود.
- ضد قارچ: اگر به دلیل قارچ باشد، ضد قارچ نشان داده می شود.
- گلوکوکورتیکوئیدها: گلوکوکورتیکوئیدها (معمولاً دگزامتازون) تقریباً همیشه برای کمک به میانجی فرآیند التهابی استفاده می‌شوند، و همچنین در صورت بروز بیماری نشان داده می‌شوند. خود ایمنی.
- مسکن ها: از مسکن هایی مانند کارپروفن می توان برای کیفیت زندگی بیمار در حین بیرون آمدن تصویر بالینی استفاده کرد.
- فلوئیدتراپی: مایع درمانی (0، 9 یا محلول لاکتات رینگر بسته به آنچه نیاز است) در صورت کم آبی بدن بیمار اندیکاسیون دارد..
تنها فردی که واجد شرایط انتخاب و دوز درمانی بر اساس علت است پزشک دامپزشکی است. توصیه نمی شود که حیوان خانگی خود را بدون نظارت حرفه ای دارو کنید.
