حتما نام ذات الریه را شنیده اید، بیماری که سگ های ما نیز ممکن است به آن مبتلا شوند. در این مقاله در سایت ما قصد داریم علائمآن را بررسی کنیم تا بتوانید آن را بشناسید و به این ترتیب سگ خود را نزد دامپزشک ببرید که مانند همیشه مسئول تایید تشخیص و ایجاد دستورالعمل هایی برای برخی مراقبت و درمان مناسب
به خواندن این مقاله در سایت ما ادامه دهید تا در مورد پنومونی در سگ، سرایت، علائم و درمان بیشتر بدانید. شما نمی توانید این را از دست بدهید!
پنومونی چیست؟
در اصل، ذات الریه یک التهاب ریه است، که به دلایل مختلف، از عوامل عفونی، مانند باکتری، ایجاد می شود. انگل ها، اجسام خارجی یا آلرژن ها. پنومونی ها بر اساس ناحیه ریه ای که بر آن اثر می گذارند، بر اساس طبقه سلولی غالب، علت و نوع واکنشی که در ریه ایجاد می کنند، طبقه بندی می شوند. دامپزشک وظیفه اصلاح تشخیص را به منظور اعمال مناسب ترین درمان بر عهده دارد.
عوامل عفونی معمولاً شایع ترین علت پنومونی در سگ ها هستند. ذکر این نکته ضروری است که ویروس ها باعث ذات الریه نمی شوند، اما عفونت های باکتریایی ثانویه مرتبط با آنها باعث ایجاد پنومونی می شوند. علاوه بر این، این بیماری معمولاً حیوانات جوان، سالمندان یا کسانی را که به دلیل داروها یا بیماری‌های مزمن سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مبتلا می‌شود.
پنومونی غیر عفونی
اگرچه همانطور که دیدیم، ذات الریه در سگ ها معمولاً به عوامل عفونی مربوط می شود، اما همیشه اینها علت نیستند. بنابراین، پنومونی را در سگ‌ها می‌توانیم ناشی از مواد تحریک‌کننده مانند دود، غذای استنشاقی، گاهی به دلیل نقص بلع، مگا مری و غیره، اجسام خارجی مانند دانه ها، برخی انگل ها یا مواد حساسیت زا.
در این بخش می‌توانیم پنومونی آسپیراسیون را مشخص کنیم. بستر، یا برای داشتن مادری که برای شیردهی به کمک نیاز دارد. در این موارد بسیار مهم است که آنها را با بطری ای که در جعبه های شیر مخصوص سگ ها با فرمول یافت می شود، تغذیه کنید.
این را باید در حالی که توله سگ را از شکم نگه دارید، هرگز به پشتش پیشنهاد دهید یک نوزاد انسان بودند، زیرا در آن وضعیت عبور شیر خورده شده به دستگاه تنفسی آسان تر است. به همین ترتیب، تغذیه آنها با سرنگ خطرناک است، زیرا با آن، توله سگ مطابق آنچه می تواند ببلعد، نمی مکد، این ما هستیم که مایع را با خطر خفگی که در پی دارد و خطر پنومونی آسپیراسیون.
علائم ذات الریه
اگرچه تصویر بالینی بسته به میزان درگیری ریه متفاوت خواهد بود، مشخص ترین علائمپنومونی در سگ ها به شرح زیر است:
- تب.
- بی‌اشتهایی، بی‌اشتهایی.
- سرفه مرطوب، نشان دهنده وجود مایع در ریه ها است.
- تنفس سریع در موارد شدیدتر یا در حین یا بعد از ورزش متوسط در موارد کمتر شدید.
- گاهی آبریزش بینی.
ظاهر هر یک از این علائم در سگ ما دلیلی برای مشاوره دامپزشکی است. دامپزشک شما ممکن است از اشعه ایکس، آزمایش خون یا برونکوسکوپی برای تشخیص استفاده کند.
درمان پنومونی
درمان پنومونی به شدت بستگی دارد اما معمولاً با آنتی بیوتیک درمان می شود برای چند هفته. این دامپزشک خواهد بود که مناسب ترین را برای پنومونی سگ ما انتخاب می کند. داروهای سرکوب کننده سرفه توصیه نمی شوند زیرا سرفه به پاکسازی ریه ها کمک می کند و تنفس را آسان تر می کند.به همین دلیل، موکولیتیک ممکن است نشان داده شود.
بازیابی به سرعت تجویز درمان و همچنین ریشه کنی علت غیر تنفسی زمینه ای بستگی دارد. به خاطر داشته باشید که پنومونی شدید درمان نشده می تواند منجر به بیماری مزمن یا حتی مرگحیوان شود..
مراقبت از سگ مبتلا به ذات الریه
دستورالعمل های زیر برای مبارزه با ذات الریه در سگ ها اساسی هستند:
- محیط گرم فراهم کنید.
- غذای کافی ارائه دهید، با اولویت دادن به ترجیحات سگ، زیرا هدف ما این است که او را وادار به خوردن کنیم. به این ترتیب ما می توانیم قوطی ها را در بافت های مختلف، غذاهای خانگی و … به شما پیشنهاد دهیم.
- در صورت لزوم، مایع درمانی خوراکی یا تزریقی را طبق تجویز دامپزشکی انجام دهید.
- توصیه می شود راه های هوایی را مرطوب نگه دارید. در محیط های خشک می توانیم رطوبت ساز داشته باشیم. ما همچنین می توانیم سعی کنیم او را وادار به استنشاق بخار کنیم. یکی از راه‌ها این است که وقتی از آب گرم استفاده می‌کنیم آن را در حمام بگذاریم تا بخار تولید کند.
- درمان عللی که مستعد ابتلا به ذات الریه هستند و/یا تا حد امکان از آنها اجتناب کنید.
البته اگر بهتر نشد یا بدتر شد باید دوباره به دامپزشک مراجعه کنید.
آیا ذات الریه در سگ ها برای انسان مسری است؟
اول از همه، باید مشخص شود که فقط عوامل عفونی و انگل ها قادر به انتقال بیماری هستند، یعنی صحبت از ذات الریه در سگ ها، فقط آنهایی که ناشی ازهستند. ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها یا انگل‌ها می‌توانند خطر سرایت را ایجاد کنند.
ثانیاً، پاتوژن های بیماری زا اغلب خاص گونه هستند ، به این معنی که هیچ گونه انتشار بین حیوانات گونه های مختلف امکان پذیر نیست. بنابراین، بیماری مسری در بین سگ ها مانند پاروویروس، برای مثال، انسان یا گربه را تحت تاثیر قرار نمی دهد.
عملاً تمام عوامل دخیل در ذات الریه در سگ ها منحصر به آن گونه است. درست است که یکی از باکتری‌هایی که ممکن است درگیر باشد، Bordetella bronchiseptica، در انسان یافت می‌شود، اگرچه به ندرت، اما تا به امروز رابطه مستقیمی ایجاد نشده است که به ما امکان تأیید وجود سرایت بین سگ و انسان را بدهد.
