اوریون اسب با یک فرآیند بسیار مسری مشخص می شود ، نه چندان کشنده و با منشا باکتریایی، بر خلاف اوریون در افراد که منشاء آن ویروسی است. اسب‌های مبتلا به اوریون معمولا کره‌های جوانی هستند که کسل‌کننده هستند و بسته به شدت بیماری، تورم زیر فک کم و بیش مشهود است. اگر این حالت تهاجمی باشد، چرک ممکن است از طریق پوست به بیرون دفع شود.نگهبانان معمولاً به سرعت متوجه می شوند که مشکلی در اسب آنها وجود دارد و اغلب اوقات با درمان مناسب توسط دامپزشک اسب، پیش آگهی خوبی دارد.
در این مقاله در سایت ما به شرح انواع اوریون در اسب ها ، علائم، تشخیص و درمان آن ها می پردازیم.
اوریون اسب چیست؟
این یک بیماری بسیار مسری است که اسب های اسب را در سرتاسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و با اختلالات تنفسی بالا همراه با چرکی مشخص می شود. التهاب غدد لنفاوی مجاور ، اغلب با آبسه های چرکی همراه است. این بیماری با مرگ و میر کم است که از 2 تا 3 درصد افراد مبتلا بیشتر نمی شود و از زمان ابتلای اسب تا ظهور علائم بالینی تا 8 روز دوره نهفتگی دارد. نام های دیگری که این بیماری با آنها شناخته می شود آدنیت اسب، دیستمپر اسب، خفه کردن یا گورما است.
همه اسبها می‌توانند از اوریون اسب رنج ببرند، زیرا اسبها نسبت به قاطرها یا الاغ‌ها حساس‌تر هستند و بیشتر در اسب‌های بین ۴ ماهگی تا ۲ سالگی ظاهر می‌شوند. کودکان زیر 4 ماه به دلیل مصونیت از آغوز و از 4 ماه تا 2 سال چون هنوز ایمنی یا آنتی بادی واکسن ندارند.
علل اوریون در اسب
اوریون اسب توسط یک باکتری از جنس استرپتوکوک، به طور خاص استرپتوکوک equi، زیرگونه Equi ایجاد می شود. گاهی اوقات، این باکتری ممکن است با S. Equi، زیرگونه Zooepidermicus همراه باشد و عوارض ثانویه ایجاد کند.
پس از ابتلا به بیماری، 75 درصد اسب ها مصونیت پایدار پیدا می کنند با این حال، حیوانات مبتلا به این آسیب شناسی می توانند به طور دائم در روده آلوده باقی بمانند. کیسه‌ها (دیورتیکول‌های شیپور استاش که گوش داخلی را به حنجره متصل می‌کنند) و می‌توانند باکتری‌ها را با ترشح یا بزاق بینی حتی برای ماه‌ها یا سال‌ها ترشح کنند، همگی بدون نشان دادن علائم و منبع عفونت برای اسب‌های دیگر.
اوریون چگونه در اسب پخش می شود؟
اوریون اسب می تواند به طور مستقیم یا غیر مستقیم پخش شود. سرایت مستقیم از طریق تماس با یک حیوان بیمار یا یک ناقل بدون علامت رخ می دهد. سرایت غیرمستقیم تولید شده توسط:
- آب (باکتری ها از 4 تا 8 هفته در آن مقاومت می کنند).
- تغذیه و آبخوری آلوده به باکتری.
- آئروسل های تنفسی.
- دست مراقبان یا دامپزشکان.
شرایط خاصی وجود دارد که باعث گسترش اوریون، دیستمپر یا آدنیت اسب می شود، مانند گروه هایی از حیوانات با منشاء مختلف، ازدحام بیش از حد، دمای سرد زمستان، تهویه ضعیف، فعالیت بدنی کم اسب و ویتامین. کمبودها.
علائم اوریون در اسب
علائم اوریون اسب به نوع اوریون بستگی دارد. بنابراین در اسب دو نوع اوریون وجود دارد:
- اوریون اسب کلاسیک
- اوریون اسب حرامزاده
اوریون اسب کلاسیک
در ۸۰ درصد موارد، بیماری سیر کلاسیک را دنبال می کند که باکتری از سوراخ بینی وارد شده و به لوزه ها می رسد و باعث التهاب می شود. بعداً به غدد لنفاوی ناحیه ای (زیر فکی و خلف حلقی) رفته و پس از چند روز در آنها چرکی ایجاد می شود که با ایجاد آبسه که در آخرین مرحله فرآیند نرم می شود تا در نهایت تخلیه شوند و از طریق ناحیه زیر فکی به بیرون فیستول می شوند. در موارد دیگر، کندروئیدها (چرکی با قوام جامد) در کیسه های روده ایجاد می شوند و به صورت مزمن تبدیل به آمپیم (انباشته شدن چرک) می شوند.
برای درک بهتر کل این فرآیند، علائم بالینی که اسب ها با این شکل از اوریون دارند به شرح زیر است:
- فاز اول: تب (39.5-41ºC)، بی اشتهایی، بی اشتهایی، افسردگی، التهاب مخاط بینی و دهان.
- مرحله دوم: کاهش تب، سرفه، آبریزش بینی، بزرگ شدن غدد لنفاوی داغ، سفت و دردناک، فارنژیت که منجر به از دست دادن اشتها به دلیل درد ناشی از آن.
- مرحله سوم: برگشت تب، ترشح چرک از بینی و دهان، نرم شدن غدد لنفاوی، منتشر و بدون درد، غضروف و آمپیم کیسه های روده ای.
بهبودی اسب ها پس از این فرآیند طبیعی است، اما گاهی اوقات، عوارض مانند:
- سینوزیت به دلیل کلونیزاسیون باکتریایی سینوس های پارانازال.
- پنومونی به دلیل آسپیراسیون چرک هنگام بلع.
- خفگی به دلیل فشرده شدن حنجره و حلق در صورتی که التهاب شدید باشد.
- همی پلژی حنجره به دلیل فشردگی عصب مکرر حنجره توسط فرآیند التهابی.
- عفونت سایر غدد لنفاوی مانند روده (مسطانتریک)، قفسه سینه (مدیاستن)، پیش کتف و گردنی.
اوریون اسب حرامزاده
اما، در 20% باقیمانده، این فرآیند به ناحیه ای که در مورد آن بحث کردیم محدود نمی شود، بلکه می تواند از طریق خون یا لنف به سایر غدد لنفاوی و اندام ها منتقل شود.(ریه، کبد، کلیه، طحال، مزانتر، مغز)، که در آن آبسه ایجاد خواهد کرد. همچنین می تواند عضله، پوست، دستگاه تناسلی را هدف قرار دهد یا واکنش هایی را با واسطه سیستم ایمنی اسب ایجاد کند. این شکل به عنوان اوریون اسب حرامزاده شناخته می شود، جایی که اسب ما می تواند خود را نشان دهد
- آبسه در اندام های مختلف: ریه، کبد، روده، طحال، کلیه، مغز.
- مستیت یا التهاب غده پستانی ناشی از سرایت از کره اسب به مادر در دوران شیردهی.
- لک های پوستی به دلیل تجمع مایع در سر، ظاهری «سر کرگدن» به آن ها می دهد.
- اختلالات باروری.
- تغییرات پوستی.
- واکنش های ناشی از سیستم ایمنی: pپورپورای هموراژیک (التهاب) مویرگ ها و خونریزی های مخاطی)، میوزیت (انفارکتوس عضلانی و آتروفی پیشرونده) و/یا گلومرولونفریت (التهاب گلومرول کلیه، جایی که ادرار فیلتر می شود).
تشخیص اوریون اسب
اوریون در اسب ها را می توان از طریق آزمایش ها یا معاینات مختلف تشخیص داد، همانطور که در زیر خواهیم دید:
تشخیص های افتراقی
اوریون اسب، به دلیل علائم تنفسی، می تواند با شرایط زیر در اسب اشتباه گرفته شود:
- Rhodococcus equi: که حیوانات جوان را از 1 تا 6 ماهگی تحت تاثیر قرار می دهد و از جمله باعث ایجاد پنومونی چرکی می شود.
- آنفولانزا یا آنفولانزای اسب.
- ویروس هرپس اسب (نوع 1 و 4) زیرا اشکال تنفسی تولید می کنند.
- عفونت ثانویه توسط E.equi zooepidermicus که باعث فرآیندهای تنفسی و التهاب آندومتر رحم می شود.
تشخیص بالینی
اگر اسب، بخصوص زیر دو سال، علائم تنفسی را با واضح نشان دهد، باید به اوریون در اسب مشکوک شد تورم ناحیه زیر فکی ، به خصوص اگر او تماس نزدیک با اسب های دیگر داشته باشد.
تشخیصآزمایشگاه
تشخیص اوریون اسب با نمونه برداری و ارسال آنها به آزمایشگاه تائید می شود. باید در نظر داشت که استرپتوکوک equi به خوبی در محیط باقی نمی ماند، بنابراین برای جلوگیری از از دست دادن زنده ماندن، نمونه های یخچالی باید در اسرع وقت ارسال شوند. این نمونه ها می توانند:
- چرک آبسه ها.
- سواب بینی.
- شستشوی کیسه بینی، تراکئوبرونشیال یا روده.
تست های آزمایشگاهی که می تواند بیماری را تشخیص دهد عبارتند از:
- دشت در خون یا محیط کلمبیا آگار.
- PCR.
- ELISA (واکسینه شده از مبتلا را متمایز نمی کند و ممکن است تست ایمنی مادر در افراد جوان مثبت باشد).
چگونه اوریون را در اسب درمان کنیم؟ - رفتار
درمان اوریون اسب به عوامل مختلفی مانند نوع اوریون بستگی دارد. به همین ترتیب، اقدامات دیگری برای کمک به حیوان برای غلبه بر بیماری در نظر گرفته خواهد شد.
درمان اختصاصی
درمان اختصاصی یا علت شناختی با هدف از بین بردن باکتری های عامل بیماری انجام می شود. در این روش بسته به نوع اوریون که ایجاد می کند درمان به صورت زیر خواهد بود:
- درمان اوریون کلاسیک اسب: عمدتاً از آنتی بیوتیک های بتالاکتام مانند پنی سیلین استفاده می شود که در فاز حاد زمانی که آبسه وجود ندارد موثر است. ظاهر شد. هنگامی که این موارد ظاهر شده اند، بهتر است از حرارت استفاده کنید و آنها را تخلیه کنید و فقط در موارد شدید از آنتی بیوتیک استفاده کنید.
- درمان اوریون حرامزاده اسبی: آبسه باید تخلیه شود و آنتی بیوتیک داخل وریدی طولانی مدت داده شود.
درمان علامتی
برای درمان علائمی که اوریون اسب ایجاد می کند، از موارد زیر استفاده می شود:
- ضد التهاب مانند فلونیکسین مگلوبین، فنیل بوتازون یا ملوکسیکام.
- ضد تب برای کاهش تب مانند متینازول
- کورتیکوئیدها یا ضد آندوتوکسیک مانند دگزامتازون یا پنتوکسیلین برای پورپورای هموراژیک.
- فلوئیدتراپی.
درمان بهداشتی-بهداشتی
شامل یک سری اقدامات برای کاهش غلظت باکتری ها در محیط است و همچنین حفظ محیط مناسب در محیط منطقه ای که حیوان قرار است به او کمک کند تا بر عفونت غلبه کند. بنابراین، اقداماتی که باید انجام شود عبارتند از:
- انزوای حیوان.
- منطقه را تمیز نگه دارید.
- کنترل دما.
- اسب استراحت.
- تغذیه مرطوب و نرم در ارتفاع مناسب تا مجبور نباشند به گردن خود فشار بیاورند. کلیدهای تغذیه صحیح اسبها را کشف کنید.
- ویتامین یا مکمل برای تقویت ایمنی بدن بدهند.
درمان جراحی
گاهی اوقات لازم است برداشتن آبسه به شرح زیر:
- برای نرم کردن آن از پارچه های داغ استفاده کنید.
- ناحیه را بتراشید.
- نظافت و ضدعفونی.
- برش در ناحیه تحتانی آبسه.
- تخلیه و آبکشی کنید.
- ضدعفونی با کلرهگزیدین یا پوویدون ید.
- ضدعفونی با آنتی بیوتیک و ده روز ضدالتهاب دادن.
در موارد خفگی یا مشکل شدید تنفس باید اورژانس تراکئوتومی (برش در نای) انجام شود.
این فرآیندها را فقط یک دامپزشک در کلینیک خود می تواند انجام دهد، هرگز نباید سعی کنید آبسه را تخلیه کنید یا تراکئوتومی را به تنهایی انجام دهید زیرا ممکن است تصویر بالینی را بدتر کنید. بنابراین، اگر هر یک از علائم ذکر شده را مشاهده کردید و مشکوک هستید که اسب شما ممکن است اوریون داشته باشد، در تماس با یک متخصص تردید نکنید.
