ملتحمه اسب ها غشای مخاطی است که توسط ملتحمه کف دست (صورت داخلی پلک ها را می پوشاند)، ملتحمه پیازی (صصلبیه، یعنی سطح کره چشم را می پوشاند) تشکیل می شود. و ملتحمه غشای سوزاننده (روی داخلی و خارجی غشای ریزش گیر یا پلک سوم را می پوشاند). هنگامی که التهاب یک یا چند قسمت از این قسمت از ملتحمه رخ می دهد، ملتحمه نامیده می شود.اگرچه ورم ملتحمه در اسب ها می تواند یک فرآیند اولیه باشد، اما عموماً ثانویه به سایر آسیب شناسی های چشمی یا سیستمیک ظاهر می شود، که باید در تشخیص و درمان آن در نظر گرفته شود.
علل ورم ملتحمه در اسب
وقتی در مورد ورم ملتحمه در اسب صحبت می کنیم، باید بین کانژنکتیویت اولیه و ورم ملتحمه ثانویه تمایز قائل شویم. علل ورم ملتحمه اولیه در اسب ها می تواند موارد زیر باشد:
- جسم خارجی: مانند یونجه، کاه، تراشه، گرد و غبار، سنبله و غیره
- آسیب دیدگی: صدمات چشمی در اسب ها به دلیل بزرگی چشم ها و قرار گرفتن جانبی آنها روی سر، شایع است. اگر می خواهید در مورد آناتومی اسب بیشتر بدانید، دریغ نکنید به این مقاله دیگر که توصیه می کنیم نگاهی بیندازید.
- عوامل عفونی: شامل باکتری ها (Moraxella spp.، Chlamydophila spp، Mycoplasma spp، Streptococcus equi)، ویروس ها (Equine Herpesvirus 1 و 2 ، ویروس آرتریت ویروسی اسب و آدنوویروس)، قارچ ها (Aspergillus spp، هیستوپلاسموز، بلاستومیکوزیس، Rhinosporidium seeberi) و انگل ها (Habronema spp، Thelazia lacrymalis، Onchocerca cervicalis، Trypanosoma evansi، Babesia spp). ورم ملتحمه ناشی از مگس نیز شایع است. ما این پست دیگر را در سایت خود برای شما قرار می دهیم تا بتوانید داروهای طبیعی برای مگس در اسب را بیابید.
- نئوپلاسم ها: کارسینوم سلول سنگفرشی، لنفوم، پاپیلوما، همانژیوم، همانژیوسارکوم، تومورهای ماست سل، ملانوم و مولتیپل میلوما.
- واکنش های آلرژیک: به گرد و غبار، ماسه، یونجه، آمونیاک، خاکستر یا گرده، از جمله.
اما همه ورم ملتحمه اولیه نیستند، اما در بیشتر موارد ثانویه ظاهر می شوند:
- سایر پاتولوژی های چشمی: بر پلک ها، قرنیه، صلبیه، یووه، سیستم بینی اشکی و مدار چشم تاثیر می گذارد. ملتحمه اغلب با کراتیت، آبسه قرنیه، یووئیت و انسداد مجرای اشکی همراه است.
- آسیب شناسی سیستمیک: در کره اسب ها، ملتحمه اغلب به صورت ثانویه به صورت جفت، سندرم ناهنجاری نوزادی (INS)، سپسیس، ذات الریه، یا زیر ملتحمه ظاهر می شود. خونریزی اپی اسکلرال ناشی از تروما هنگام تولد. در بزرگسالان، ورم ملتحمه می تواند با پلی نوریت، سندرم دهلیزی، میلوآنسفالیت تک یاخته ای اسب، بیماری اسب آفریقایی و لنفانژیت اپیزووتیک همراه باشد.
برای آشنایی بیشتر با بیماری های شایع اسب به این مقاله که توصیه می کنیم مراجعه کنید.
علائم ورم ملتحمه در اسب
علائم بالینی قابل مشاهده در اسب های مبتلا به ورم ملتحمه به شرح زیر است:
- پرخونی ملتحمه: قرمزی ملتحمه.
- کموزیس: ادم در سطح ملتحمه. در نتیجه چشم‌های متورم و ملتحمه ضخیم مشاهده می‌شود.
- Epiphora: پارگی مداوم.
- ترشحات چشمی: از ترشحات سروزی (در ورم ملتحمه ویروسی یا آلرژیک) تا چرکی (در ملتحمه باکتریایی).
- تشکیل فولیکول های لنفاوی: با تجمع سلول های لنفوئیدی مانند لنفوسیت ها، پلاسماسل ها و هیستیوسیت ها.
- گرانولوم های چشمی و دور چشم: در ورم ملتحمه ناشی از هابرونما spp و Onchocerca cervicalis.
تشخیص ورم ملتحمه در اسب
همانطور که توضیح دادیم، همه ورم ملتحمه اولیه نیستند، اما گاهی اوقات همراه با سایر آسیب شناسی های چشمی یا سیستمیک ظاهر می شوند. بنابراین تشخیص ورم ملتحمه در اسب ها باید با بررسی عمیق تری همراه باشد تا مشخص شود علت واقعی التهاب چیست و آیا با هر آسیب شناسی همزمان دیگری همراه است.
برای افتراق ورم ملتحمه اولیه و ثانویه باید یک مورد انجام و انجام داد:
- معاینه عمومی خوب اسب: برای تشخیص علائمی که ممکن است نشان دهنده وجود بیماری سیستمیک باشد.
- معاینه کامل چشم: برای تشخیص تغییرات چشمی که ممکن است باعث التهاب ملتحمه شود.
وقتی هیچ نشانه دیگری از بیماری چشمی یا سیستمیک همراه یافت نشد، یک ورم ملتحمه اولیه خواهد بود.در این مورد، بررسی منشاء التهاب برای ایجاد مناسب ترین درمان مهم است. برای انجام این کار، یک یا چند مورد از تست های اضافی زیر باید انجام شود:
- کشت میکروبیولوژیک: باکتریایی، ویروسی و/یا قارچی. میکرو فلور طبیعی سطح چشم عمدتاً از باکتری ها و قارچ های گرم مثبت تشکیل شده است. معمولاً این میکروارگانیسم‌ها در تعادل باقی می‌مانند، اما گاهی اوقات می‌توانند به عنوان پاتوژن‌های فرصت‌طلب عمل کرده و باعث التهاب ملتحمه شوند. بنابراین، برای تشخیص، تفسیر صحیح از کشت میکروبی و سیتولوژی ملتحمه مهم است.
- آنتی بیوگرام: برای تعیین حساسیت عامل عفونی به گروه های مختلف آنتی بیوتیکی. این آزمایش امکان ایجاد یک آنتی بیوتیک درمانی خاص را فراهم می کند و از بروز مقاومت آنتی بیوتیکی جلوگیری می کند.
- سیتولوژی: از خراش های ملتحمه.
- تشخیص هیستوپاتولوژیک: از بیوپسی ملتحمه.
درمان ورم ملتحمه در اسب
در این مرحله باید نحوه درمان ورم ملتحمه در اسب را بررسی کنیم. برای انجام این کار اولین چیزی که باید در نظر گرفت این است که ورم ملتحمه اولیه یا ثانویه است.
درمان ورم ملتحمه اولیه در اسب
در ورم ملتحمه اولیه، درمان ممکن است تنها بر رفع التهاب ملتحمه متمرکز شود. برای این کار لازم است علت خاصی که باعث ایجاد ورم ملتحمه شده است را بشناسید تا درمان خاصی ایجاد شود.
- کانژونکتیویت بدن خارجی: اجسام خارجی باید با بی حسی موضعی خارج شوند. در مرحله بعد، کیسه ملتحمه باید شسته شود تا هرگونه کثیفی از بین برود.
- کانژونکتیویت عفونی: با داروهای ضد میکروبی از جمله ضد باکتری، ضد ویروسی، ضد قارچی یا ضد انگلی بسته به عامل ایجاد کننده درمان می شوند. ورم ملتحمه باکتریایی و قارچی را می توان در ابتدا با آنتی بیوتیک های وسیع الطیف درمان کرد و پس از به دست آمدن نتایج آنتی بیوگرام، به آنتی بیوتیک انتخابی روی آورد. در ورم ملتحمه ناشی از Habronema spp و Onchocerca cervicalis علاوه بر درمان ضد انگلی باید کورتون چشمی (به شرط عدم وجود زخم قرنیه) و دبریدمان ضایعات ندولر انجام شود.
- تومورهای ملتحمه: برداشتن تومور همراه با کرایوتراپی، رادیوتراپی یا شیمی درمانی داخل ضایعه.
- ملتحمه آلرژیک: با کورتیکواستروئیدهای چشمی درمان می شود. علاوه بر این، مهم است که از قرار گرفتن در معرض عامل محرک واکنش حساسیت مفرط اجتناب کنید.
درمان ورم ملتحمه ثانویه در اسب
در مورد ورم ملتحمه ثانویه، برای رفع التهاب ملتحمه، درمان علت اولیه نیز ضروری خواهد بود. به این ترتیب معاینه فیزیکی و چشمی و همچنین آزمایشات ترشح چشم انجام می شود.
پیش آگهی ملتحمه در اسب
پیش‌آگهی ورم ملتحمه بسته به علت ایجاد کننده آن متفاوت است. در این صورت، می‌توانیم در موقعیت‌هایی مانند موارد زیر قرار بگیریم:
- ملتحمه عفونی معمولاً در عرض 5-7 روز به درمان آنتی بیوتیکی پاسخ می دهد : عدم پاسخ یا عود (عود) وجود یک علت زمینه ای ناشناخته (به عنوان مثال، یک جسم خارجی پنهان در کیسه ملتحمه).
- نئوپلاسم های ملتحمه دارای متغیر سیر و پیش آگهی: بسته به نوع خاص نئوپلاسم و میزان تهاجم بافت اطراف آن است.
- ملتحمه آلرژیک می تواند به سختی از بین برود زمانی که نمی توان به طور کامل از قرار گرفتن در معرض عامل محرک آلرژی اجتناب کرد.
- کانژونکتیویت ثانویه به بیماری های سیستمیک جدی می تواند پیش آگهی بدی داشته باشد.
