Calcinosis cutis یا calcinosis cutis اختلالی است که با رسوب نمک های کلسیم در پوست مشخص می شود که باعث پیدایش گره های سخت یا پلاک های پوسته ای می شود. در گونه های سگ، معمولاً در افراد مبتلا به سندرم کوشینگ یا تحت درمان طولانی مدت با کورتیکواستروئیدها ظاهر می شود، اما علل دیگری نیز وجود دارد که می تواند منشاء این ضایعه پوستی باشد.
اگر می خواهید بیشتر در مورد کلسینوز کوتیس در سگ ها کشف کنید ، مقاله زیر را در سایت ما که در آن صحبت می کنیم را از دست ندهید. در مورد درمان و علل.
کلسینوز کوتیس چیست؟
Calcinosis cutis یک ضایعه پوستی است که به دلیل رسوب غیر طبیعی نمک های کلسیم در پوست ایجاد می شود. آپاتیت این کلسیفیکاسیون می تواند در سطح درم، هیپودرم یا به ندرت اپیدرم رخ دهد.
معمولاً، این فرآیندی است که به نظر می رسد که با تغییرات یا آسیب شناسی های دیگر همراه باشد، که در بخش های بعدی با جزئیات بیشتر توضیح خواهیم داد.. با این حال، مکانیسم پاتولوژیک ایجاد کلسینوز کوتیس هنوز نامشخص است.
انواع کلسینوز کوتیس در سگ
کلسینوز کوتیس بسته به علت آن به 4 گروه مختلف طبقه بندی می شود:
- متاستاتیک: اینها کلسیفیکاسیون هایی هستند که در شرایط هیپرکلسمی رخ می دهند.(افزایش سطح کلسیم خون) روی بافت های طبیعی.
- دیستروفیک: کلسیفیکاسیون هایی هستند که در شرایط نورموکلسمی نورموکلسمی رخ می دهند(سطح طبیعی کلسیم خون) بیش از بافت با آسیب قبلی.
- یاتروژن: کلسیفیکاسیون هایی هستند که در نتیجه برخی درمان های درمانی ایجاد می شوند.
- ایدیوپاتیک: کلسیفیکاسیون هایی هستند که هیچ علت یا عاملی قابل اثباتی در آنها وجود ندارد، یعنی منشأ ناشناخته ای دارند. آنها معمولا در سگ های کمتر از یک سال رخ می دهند.
علل ایجاد کلسینوز کوتیس در سگ
وقتی فهمیدیم کلسینوز کوتیس در سگ ها شامل چه چیزی است، باید توضیح دهیم که علل احتمالی آن چیست.
- هیپرگلوکوکورتیکیسم: شامل افزایش سطح گلوکوکورتیکوئیدها در خون است. این تا حد زیادی علت اصلی کلسینوز کوتیس در سگ ها است. به طور خاص، هیپرگلوکوکورتیکیسم می تواند به دو دلیل رخ دهد: سندرم کوشینگ یا درمان طولانی مدت با کورتیکواستروئیدها.
- بیماری مزمن کلیه (CKD): از آنجایی که یک آسیب شناسی است که باعث هیپرکلسمی می شود.
- ضایعات بافتی: شامل تومورها، اجسام خارجی، نواحی نکروز، کانونهای چرکی یا کانونهای انگلی.
- تاکسیک کلسیم.
علاوه بر همه این علل، نباید فراموش کرد که مواردی از کلسیفیکاسیون ایدیوپاتیک وجود دارد، یعنی منشأ ناشناخته ای دارند.
علائم کلسینوز کوتیس در سگ
علائم پوستی که می توان در سگ های مبتلا به کلسینوز کوتیس مشاهده کرد به شرح زیر است:
- کانون های کلسیفیکاسیون ممکن است به صورت گره های سخت و نامنظم روی پوست یا به صورت پلاک های پوسته ای مایل به زرد ظاهر شوند. -سفید.
- ضایعات اغلب همراه با اریتم (قرمزی) و آلوپسی (ریزش مو).
- در برخی موارد، کلسیفیکاسیون ها می توانند زخم ایجاد کنند و مواد آهکی را ترشح کنند. در این موارد، عفونی شدن ضایعات و پیودرما. شایع است.
لازم به ذکر است که مناطقی که بیشتر در موارد کلسینوز کوتیس در سگ ها تحت تاثیر قرار می گیرند عبارتند از:
- پشت
- سر
- ناحیه کشاله ران
تشخیص کلسینوز کوتیس در سگ
برای رسیدن به تشخیص کلسینوز کوتیس نکات زیر ضروری است:
- تاریخچه و تاریخچه بالینی: مهم است که بدانیم آیا حیوان علائم دیگری از بیماری را نشان می دهد یا اینکه تحت هر گونه درمانی قرار گرفته است. منشا کلسینوز کوتیس باشد.
- کاوش ضایعه: همانطور که در قسمت قبل اشاره کردیم، ندول های سفت به پلاک های پوسته ای عمدتا در پشت، سر و ناحیه کشاله ران.
- بیوپسی و آنالیز هیستوپاتولوژیک: برای رسیدن به تشخیص قطعی، بیوپسی و آنالیز هیستوپاتولوژیک از ضایعات پوستی ضروری است..
اما علاوه بر تشخیص ضایعه (یعنی کلسینوز کوتیس) مشخص کردن علت خاص آن مهم است به منظور شناسایی یک درمان خاص ایجاد کنید.برای این کار ممکن است آزمایش‌های تشخیصی دیگری مانند آزمایش خون و ادرار، آزمایش‌های آزمایشگاهی، آزمایش‌های تصویربرداری و غیره لازم باشد.
چگونه کلسینوز کوتیس را در سگ درمان کنیم؟
پس از مشخص شدن روند، باید به درمان کلسینوز کوتیس در سگ ها بپردازیم:
- اول از همه باید درمان خاصی برای پاتولوژی زمینه ای که باعث این آسیب شده است انجام شود. با این حال، اشاره کردیم که کوتیس کلسینوز ایدیوپاتیک وجود دارد که علت مشخصی ندارد، بنابراین در این موارد نمی توان درمان خاصی را ایجاد کرد. البته لازم به ذکر است که این نوع کلسینوز معمولاً در کمتر از یک سال خود به خود برطرف می شود.
- علاوه بر درمان اختصاصی، مهم است درمان عوارض احتمالی بیماری کلسینوزیس سگ، مانند پیودرما (عفونت باکتریایی پوست).در این موارد، شروع درمان آنتی بیوتیکی و استحمام هفتگی با ضدعفونی کننده ها (مانند بنزوئیل پراکسید) ضروری خواهد بود.
- رسوبات رسوبات کوچک معمولاً با رفع علت اولیه و شروع درمان اختصاصی دوباره جذب می شوند. با این حال، رسوبات بزرگتر ممکن است نیاز به درمان جراحی برای برداشتن داشته باشد.
با توجه به پیچیدگی درمان، مراجعه به کلینیک دامپزشکی در اولین علامت، هم برای تشخیص مشکل و هم برای یافتن علت ایجاد کننده آن ضروری است.
