آیا تا به حال به این فکر کرده اید که موهای حیوانات برای چیست؟ این سوال کنجکاو پاسخ واحدی ندارد، زیرا وجود مو در قلمرو حیوانات به عوامل زیادی مانند شرایط محیطی و تکامل حیوانات بستگی دارد. گاهی اوقات حیوانات در ناحیه گردن و سر موهای بیشتری دارند و در بعضی مواقع به جای آن موهای بیشتری روی دم و حتی در اندام‌ها دارند. اما مقدار بیشتر یا کمتر موی حیوانات به چه چیزی بستگی دارد؟
در این مقاله جالب در سایت ما پاسخ این و بسیاری از سوالات دیگر در مورد حیوانات با خصوصیات و نمونه های خز را خواهید یافت.
عملکرد مو در حیوانات
عملکرد مو در حیوانات توسط دانشمندان مختلف و متخصص در فیزیولوژی حیوانات مورد مطالعه قرار گرفته است، و سعی در یافتن نتایج جدیدی دارند که به ما امکان می دهد دقیقاً بدانیم که عملکرد واقعی وجود مو در بدن چیست. پادشاهی حیوانات.
از نتایج اصلی این مطالعات، شایان ذکر است که موی حفاظت از حیوانات در برابر شرایط نامساعد محیطی در اقلیم های مختلف. به عنوان یک عایق حرارتی عمل می کند بخصوص در آب و هوای سرد. به این ترتیب وقتی مو در حیوانات زیاد باشد، اثر عایق بالایی به آنها می دهد. در حالی که وقتی وجود مو در اپیدرم پراکنده تر است، مو به آزاد شدن گرما و کمک می کند. دمای بدن حیوانات.
علاوه بر این، در برخی از حیوانات، نوع و کمیت مو با توجه به فصول سال می تواند متفاوت باشد و به این حیوانات اجازه می دهد تا سازگاری بهتری با محیط اطراف خود داشته باشند.
وجود مو به حیوانات کمک می کند تا در برابر عفونت و بیماری های ناشی از باکتری ها و سایر میکروارگانیسم های موجود در محافظت شوند. زخم یا غدد.
خز توسط حیوانات نیز برای محافظت از پوست خود در برابر سوختگی های ناشی از سایش و اشعه ماوراء بنفش (UV) بیش از حد خورشید استفاده می شود..
در برخی از حیوانات، مو حتی برای جمع آوری اطلاعات از محیط و پاسخ به آن، کمک به حس لامسه در هنگام یافتن شکار و حتی تعامل با حیوانات دیگر استفاده می شود (ترویج شناخت بین افراد از همان گونه ها بلکه بین گونه های مختلف).این مورد در مورد موی ویبریسا یا سبیل است که معمولاً روی پوزه یا نزدیک سوراخ های بینی قرار دارد و به حیواناتی که به آنها تقدیم می کنند. حتی برای جهت گیری خود در موقعیت های تاریک مطلق. علاوه بر این، به لطف رنگ آن، مو به حیوانات کمک می کند تا با محیطی که آنها را احاطه کرده است رمزگذاری شده باقی بمانند و حتی بسته به وضعیت موهای گفته شده در مورد موقعیت های خطر و هشدار هشدار می دهند.
چه حیواناتی خز دارند؟
ما قبلاً با کارکردهای متفاوت و کنجکاوی مو در حیوانات آشنا شده ایم، اما آیا می توان وجود مو و عملکرد آن را به همه حیوانات نسبت داد؟ پاسخ منفی است، زیرا پستانداران تنها جانورانی هستند که می توانیم این ویژگی آناتومیکی را در آنها پیدا کنیم.
هیچ گروه حیوانی به جز پستانداران، در هیچ یک از مراحل زندگی خود دارای موی کمتر یا بیشتر نیستند.بنابراین، می توانیم تأیید کنیم که این یک خصیصه انحصاری است که پستانداران در طول تکامل خود حفظ کرده اند.
بنابراین، بسته به محیطی که پستانداران بعداً در بزرگسالی در آن رشد و نمو می کنند، برخی از گونه ها تمایل به کاهش شدید موهایشان دارند، زیرا برای بقا مفید نیست زیرا شرایط محیطی نیازی به حضور مو ندارد. مو مثلاً در مورد پستاندارانی که تمام عمر خود را در محیط های آبی زندگی می کنند (مانند سیتاس ها) یا به طور جزئی (مانند اسب آبی، سمور دریایی و بیش از حد).
نمونه هایی از حیوانات خزدار
در این بخش با جزئیات بیشتر بسیاری از حیواناتی را که دارای مو هستند، بر اساس جنس یا خانواده طبقه بندی که به آن تعلق دارند، گروه بندی خواهیم کرد:
انسان ها
موها و موهای بدن ما انسانها به دلیل تکامل بیولوژیکی نزدیکترین اجداد ما در قلمرو حیوانات است: شامپانزه ها.اینها، مانند گوریل ها و اورانگوتان ها، تقریباً در تمام بدن خود خز متراکمی دارند.
کانید
سگ ها، گرگ ها، کایوت ها و روباه ها با خزهای متراکم با رنگ های مختلف مشخص می شوند که به آنها اجازه می دهد با محیطی که در آن زندگی می کنند ترکیب شوند و در نتیجه مخفیانه تر به طعمه خود حمله کنند.
گربه سانان
شیرهای باشکوه، ببرها، پلنگ‌ها، پوماها، جگوارها، یوزپلنگ‌ها، سیاه گوش و گربه‌ها (چه اهلی و چه وحشی) دارای برخی از پیچیده‌ترین خزها در قلمرو حیوانات با انواع تراکم و تراکم هستند. رنگ.
Ursids
گونه‌های مختلف آنهایی که معمولاً به عنوان خرس شناخته می‌شوند دارای پوشش‌هایی هستند که به آنها اجازه می‌دهد در مناطقی از سیاره با آب و هوای سرد مانند خرس سفید قطبی و خرس قهوه‌ای ایبری زنده بمانند. اما همچنین از آب و هوای گرمسیری مانند خز سیاه و سفید کنجکاو خرس پاندا و قهوه ای و دارچینی خرس عینکی.
سرویید
خز کوتاه اما متراکم گوزن، گوزن شمالی، آهو و آهو که متعلق به این خانواده بزرگ از گیاهخواران است، به آنها اجازه می دهد در زمستان های سرد زیستگاه طبیعی خود زنده بمانند، در حالی که قادر به سازگاری هستند. به چشمه های گرم و تابستان های گرم مناطقی که در جستجوی غذا به آن کوچ می کنند.
شتر
نوع موهایی که شترها و دره ها دارند به آنها اجازه می دهد بدون مشکل با تغییرات ناگهانی دما بین روز و شب در بیابان هایی که در آنها زندگی می کنند سازگار شوند. در حالی که از پشم متراکم آلپاکا، لاما و گواناکو برای ساخت لباس و لوازم جانبی استفاده می شود.
گاو
لایه های متراکم پشم گوسفند که برای تولید انواع پارچه ها بریده می شوند با خز سنگینی که گاومیش کوهان دار غول پیکر و مشککس در طول زندگی خود حمل می کنند، در تضاد است.
Suidos
موی کوتاه اما خشن خوک های اهلی و نزدیکترین خویشاوندان آنها، گرازهای وحشی، کاملاً برای محافظت از پوست برنزه شده این حیوانات در برابر عفونت های احتمالی انگل طراحی شده است، زیرا آنها بیشتر وقت خود را صرف می کنند. در محیط های مرطوب مانند گودال ها و گل و لای.
کیسه داران
در میان مشخص ترین حیوانات پشمالو در استرالیا، کیسه داران بدون شک برجسته هستند. کانگوروها، کوالاها و کوکاها دارای خز فراوانی هستند که به آنها اجازه می دهد از خود در برابر دمای بالا و تمایل زیاد به آتش سوزی در مناطقی که در آنها زندگی می کنند محافظت کنند.
مریدها
موریدها که به عنوان بزرگترین خانواده پستانداران شناخته می شوند، در مجموع 650 گونه دارند که در میان آنها موش ها و موش ها برجسته هستند، زیرا آنها برخی از جهان وطنی ترین حیواناتی هستند که می توانیم آنها را به اشتراک بگذاریم. زیستگاه با انسانخز کوتاه اما متراکم و قوی این جوندگان به آنها اجازه می دهد تا پوششی قوی داشته باشند که آنها را در برابر تغییرات دما و همچنین عفونت های احتمالی محافظت می کند.
دیگر حیوانات با خز:
- لمورها
- سنجاب
- اسب
- راکون
- خرها
- خرگوش
- خوک گینه
- بیورها
- سور
- گرگ دریایی
