در درون نخستی ها گوریل ها را می یابیم که با بزرگترین راسته های فوق الذکر مطابقت دارند. این جانوران بعد از شامپانزه ها از نظر ژنتیکی به انسان نزدیک ترین هستند، به طوری که ما 97-98 درصد از ژن ها را به اشتراک می گذاریم
گوریل ها حیواناتی هستند که بسیار باهوش به حساب می آیند و برخی تحقیقات با افراد در اسارت (علیرغم برخی نظرات مخالف) نشان داده است که آنها قابلیت ارتباط دارند. از طریق یادگیری و استفاده بعدی از نمادهای مختلف.از سوی دیگر، مشاهدات در زیستگاه طبیعی خود نشان داده است که گوریل ها قادر به استفاده از ابزار برای اهداف مختلف مانند تغذیه و ترساندن حیوانات دیگر هستند. اما این انسان سانان به دلیل شکار غیرقانونی و تخریب زیستگاه خود در شرایط بسیار سختی قرار دارند و آنها را به شدت در معرض خطر قرار می دهد. در سایت ما می خواهیم اطلاعاتی در مورد آنها به شما ارائه دهیم، و در این مورد خاص مقاله ای در مورد جایی که گوریل ها زندگی می کنند
انواع گوریل و خصوصیات
در حال حاضر گوریل ها به دو گونه تقسیم می شوند که عبارتند از گوریل غربی (گوریل گوریل) و گوریل شرقی (گوریل برینگی) هر یک از اینها به نوبه خود دارای دو زیرگونه زنده هستند، اگرچه بسیار در معرض خطر هستند.
از ویژگی های اصلی گوریل ها می توان به: اشاره کرد.
- اندازه: معمولاً بین کمی بیش از 1 متر تا 1.8 متر اندازه گیری می شود، اگرچه افراد بزرگتر گزارش شده است. وزن ماده ها معمولاً از 100 کیلوگرم بیشتر نمی شود و نرها تا 200 کیلوگرم می رسند.
- رفتار: آنها رفتاری بسیار اجتماعی دارند و به صورت گروهی زندگی می کنند که توسط یک مرد مسلط به نام پشت نقره ای هدایت می شود. وجود تکه ای از موهای نقره ای در این ناحیه.
- غذا: رژیم غذایی عمدتاً گیاه خوار است و میوه ها، ساقه ها، برگ ها و شاخساره ها را مصرف می کند. با این حال، آنها در نهایت ممکن است شامل لارو و حشرات باشند.
- امید به زندگی: گوریل ها معمولاً بیش از 50 سال عمر نمی کنند.
- اندام: از اندام فوقانی خود برای حمایت از خود و راه رفتن استفاده می کنند، زیرا این اندام از اندام تحتانی بلندتر است. آنها در هر دو دست و پا دارای شست مخالف هستند. آنها همچنین دارای اثر انگشت منحصر به فرد و همچنین ناخن به جای چنگال هستند.
- خز: رنگ خز بین گونه ها و زیر گونه ها متفاوت است، اما بین رنگ های تیره مانند سیاه، قهوه ای یا قهوه ای یافت می شود. خاکستری.در همه موارد عدم وجود مو در اطراف بینی و دهان و همچنین روی سینه، گوش ها، کف دست ها و پاها وجود دارد.
علاوه بر تمامی موارد ذکر شده، لازم به ذکر است که گوریل ها دارای قدرت باورنکردنی هستند، همانطور که در این مقاله دیگر در سایت ما در مورد قدرت گوریل ها توضیح دادیم.
گوریل های غربی کجا زندگی می کنند؟
گوریل های غربی در حال حاضر در مناطق زیر زندگی می کنند : آنگولا، کامرون، جمهوری آفریقای مرکزی، کنگو، گینه استوایی، گابن و نیجریه. اینها مربوط به گونه گوریل گوریل است، که به نوبه خود دارای دو زیرگونه :
- گوریل دشت غربی (گوریل گوریل گوریل).
- گوریل کراس ریور (Gorilla gorilla diehli).
گوریل های غربی با گروه های دیگر از همان گونه ها قلمرویی ندارند، بنابراین همپوشانی جمعیت ها معمولاً باعث درگیری نمی شود.گروه‌های آنها از یک نر پشت نقره‌ای، در نهایت چند نر زیردست دیگر، و ماده‌ها با بچه‌هایشان تشکیل شده‌اند. آنها عادات روزانه و نیمه زمینی دارند و روزانه با شاخه هایی روی زمین یا در نهایت در پایین درخت لانه می سازند تا تمام شب را در آنجا بخوابند.
Cross River Gorilla (Gorilla gorilla diehli) زیستگاه
گوریل های کراس ریور در مناطق دورافتاده ای قرار دارند که حضور انسان در آنها محدود است، بنابراین در جنگل نسبتاً متراکم ، بین نیجریه و کامرون هستند.; اگرچه آنها همچنین می توانند به سمت پایین تر حرکت کنند بین تپه ها
آنها در محدوده ای به طور کلی حدود 30 کیلومتر، در گروه های تا 20 نفر پراکنده می شوند. رژیم غذایی آنها بر اساس گیاهان و پوست های موجود در طول سال و میوه های فصلی در زمان های مربوطه است.
زیستگاه گوریل دشت غربی (گوریل گوریل گوریل)
این زیرگونه محل باتلاق ها و مناطق پست انواع جنگل های مختلف است موجود در غرب آفریقای استوایی، بنابراین در مناطقی مانند مانند: آنگولا، کامرون، جمهوری آفریقای مرکزی، جمهوری کنگو، جمهوری دموکراتیک کنگو، گینه استوایی و گابن. برد توزیع آنها در حدود 25 کیلومتر است که به طور متوسط در گروه های 10 نفره، اما گاهی اوقات از 20 تجاوز می کنند.
مناطقی که عموماً در آن یافت می شوند تحت سلطه تک لپه ای ها هستند و رژیم غذایی آنها عمدتاً مبتنی بر مصرف قسمت های داخلی گیاهان از جنس Aframomum است ، برگ ها و شاخساره ها، از جمله برخی از گونه های آبزی و همچنین میوه های فصلی. این زیرگونه شامل مورچه ها و موریانه ها در رژیم غذایی خود است.
گوریل های شرقی کجا زندگی می کنند؟
گوریل شرقی متعلق به گونه Gorilla beringei است که در جمهوری دموکراتیک کنگو، رواندا و اوگاندا دیده می شود. آنها بین 600 تا 3800 متر ارتفاع دارند. این گونه شامل زیرگونه های زیر است:
- گوریل گرائر (Gorilla beringei graueri).
- گوریل کوهی (Gorilla beringei beringei).
اینها هم رفتار اجتماعی دارند، با حضور مرد غالب. اگرچه آنها سرزمینی هم نیستند، اما می توانند دعوا با گروه های دیگر داشته باشند ، به خصوص اگر یک مرد مسلط حضور داشته باشد.
به همین ترتیب معمولاً برای خواب لانه می سازند و روز را بین تغذیه، حرکت در محدوده توزیع و استراحت تقسیم می کنند. برای نظافت بین زنان و مردان یا فقط بین زنان رایج است. آنها یک رژیم غذایی عمدتا گیاهخوار دارند.
زیستگاه گوریل گرور (Gorilla beringei graueri)
این زیرگونه بومی در شرق جمهوری دموکراتیک کنگو است و دارای پراکنش نامنظم از دشت های رودخانه لوالابا تا کوه میتومبا است. زنجیره و توده Itombwe. زیستگاه شامل جنگل های بارانی استوایی، جنگل های انتقالی، کوهستانی و بامبو و همچنین باتلاق ها و باتلاق های ذغال سنگ نارس است.
آنها معمولاً پرخاشگر نیستند، اجتماعی هستند و جهت گروه ها که می تواند تا 30 نفر برسد، بستگی به نر پشت نقره ای دارد که بقیه را به مکان هایی برای تغذیه و خواب راهنمایی می کند.
زیستگاه گوریل کوهی (Gorilla beringei beringei)
این زیرگونه محدود به دو جمعیت در فاصله حدود 25 کیلومتری از هم است، اما آنها توسط مناطق پرجمعیت و کشت شده انسانی از هم جدا شده اند.یکی از روستاها در منطقه آتشفشانی ویرونگا، بین مرزهای جمهوری دموکراتیک کنگو، رواندا و اوگاندا واقع شده است. دیگری در پارک ملی Bwindi در اوگاندا است، اگرچه گروه کوچکی نیز در حفاظتگاه طبیعی سارامبوه در جمهوری دموکراتیک کنگو وجود دارد.
زیستگاه عمدتاً از جنگل های ابر تشکیل شده است، کاملاً انبوه و نفوذ بسیار دشوار است و زیرگونه ترجیح می دهد از آن دور بماند. با انسان تماس بگیرید آنها از بیش از 100 نوع گیاه مختلف تغذیه می کنند، بسته به در دسترس بودن، برگ، ساقه، ریشه و میوه آنها را مصرف می کنند و همچنین ممکن است شامل بلع برخی از بی مهرگان باشد.
وضعیت حفاظت از گوریل
همه گونه های گوریل در حال حاضر به دلیل شکار غیرقانونی برای مصرف گوشت و اصلاح زیستگاهشان به شدت در خطر انقراض هستند.
علیرغم تلاش های متعددی که باعث ایجاد اقداماتی برای حفظ گونه ها و ایجاد غیرقانونی شکار این حیوانات می شود، در اغلب موارد گرسنگی و درگیری های انسانی فراتر از مقررات قانونی است و بر پایداری این گونه ها نیز تأثیر می گذارد.
