همه شترها در حال حاضر در خانواده Camelidae، که گونه های مختلف در آن قرار دارند، گروه بندی می شوند. اگرچه این حیوانات به طور طبیعی دیگر در آمریکای شمالی ساکن نیستند، اما در مرکز این منطقه بود که اجداد آنها شروع به کار کردند. بعداً آنها به مناطق دیگر نقل مکان کردند تا گونه های فعلی را پیدا کنند. شترها یکی از اولین آرتیوداکتیل های مدرنی بودند که ظهور کردند و علاوه بر تنوع قابل توجه، ویژگی های خاص خود را ایجاد کردند که آنها را از خویشاوندان خود متمایز می کند.
در این مقاله در سایت ما ویژگی های شتر، انواع موجود و چند نمونه خاص را ارائه می دهیم. از دستش نده!
شتر چیست و چگونه طبقه بندی می شود؟
شترها جانورانی پستاندارانی هستند که متعلق به راسته آرتیوداکتیل هستند، یعنی صمغانی با اندامهای یکنواخت انگشت پا، که ویژگی های خاصی پیدا کرده اند. آناتومیک و فیزیولوژیکی که آنها را از خوک، گوزن و گاو متمایز می کند.
طبقه بندی شترها
اگرچه با طبقه بندی تا حدی بحث برانگیز، شترها، طبق سیستم اطلاعات طبقه بندی یکپارچه [1]، به شرح زیر طبقه بندی می شوند:
- پادشاهی حیوانات
- فیلو: Chordata
- کلاس : Mammalia
- سفارش: آرتیوداکتیلا
- خانواده: Camelidae
- ژانر: شتر، لاما، ویگکونا
در جنس Camelus، گونه ها و زیرگونه های زیر را می یابیم:
- گونه: Camelus bactrianus, Camelus dromedarius
- زیرگونه: سی. ب باکتریانوس، سی. ب فروس
به جنس لاما این گونه ها و زیرگونه ها تعلق دارند:
- گونه: لاما گلام
- زیرگونه: L. g. کاسیلنسیس، ال. g گلما، ال. g guanicoe
در نهایت در جنس Vigcuna این گونه ها متمایز می شوند:
گونه: Vicugna pacos, V icugna vicugna.
از سوی دیگر، اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت بین شترهای وحشی و اهلی تمایز قائل می شود که اولی به عنوان Camelus ferus و دومی به عنوان Camelus bactrianus شناخته می شود. در رابطه با جنس لاما، شکل وحشی آن به عنوان Lama guanicoe شناخته می شود، در حالی که شکل خانگی به عنوان Lama glama شناخته می شود. علاوه بر این، شامل دو زیرگونه L. g cacsilensis و L. g گوانیکو برای مورد Vicugna، دو زیرگونه، V را در نظر بگیرید. v ویکوگنا و وی. v منسالیس.
ویژگی های شتر
همانطور که اشاره کردیم شترها دارای یک سری ویژگی های متمایز هستند که آنها را از دیگر آرتیوداکتیل ها متمایز می کند، بیایید بدانیم آنها چیستند:
- به طور کلی حیوانات بزرگ هستند. گونه های دنیای جدید تقریباً بین 35 تا 100 کیلوگرم متغیر است، در حالی که گونه های دنیای قدیم وزن بیشتری دارند و از 450 تا حدود 650 کیلوگرم متغیر است.
- اگرچه بسته به گونه آنها می توانند بین لاغر یا تنومند متفاوت باشند، همه سرهای کوچکی نسبت به بدن دارند، گردنشان بلند و پاها هم.
- لب فوقانی به طور قابل توجهی شکاف یا شکاف دارد، امکان تحرک مستقل در هر دو طرف را فراهم می کند.
- یکی دیگر از خصوصیات منحصر به فرد و متمایز شترها این است که گلبول های قرمز کوچکتری نسبت به سایر پستانداران با شکل بیضوی عجیب و غریب دارند.
- در رابطه با دندان ها، دندان نیش واقعی دارند، علاوه بر این که پرمولرها با فاصله هایی به نام دیاستما از دندان های آسیاب جدا می شوند.
- شاخ ندارند.
- آرایش آناتومیکی باسن و اندام‌ها خاص است که به آنها اجازه می‌دهد در هنگام دراز کشیدن، دومی را زیر تنه خم کنند.
- اگرچه آنها شباهت های فیزیولوژیکی خاصی با نشخوارکنندگان دارند، مانند تخمیر در قسمت جلویی روده، اما تفاوت آنها با نشخوارکنندگان این است که معده دارند که به سه حفره تقسیم شده است در هر یک از این محفظه ها نواحی غده ای وجود دارد، اما فاقد پاپیلا هستند.
- شترها سُم ندارند ، در عوض روی هر یک از فالانژها میخ دارند. علاوه بر این دارای پدهای کف پا هستند.
- آنها به روشی منحصر به فرد حرکت می کنند، زیرا الگوی حرکتی متشکل از اندام هایی است که در یک طرف به طور همزمان حرکت می کنند.
- ماده های این گروه چرخه تخمک گذاری ندارند، اما این فرآیند توسط یک محرک خارجی، درست قبل یا در حین جفت گیری ایجاد می شود.
انواع شتر
می توان به این نکته اشاره کرد که به طور کلی شتر دو نوع است:
- شترهای جهان قدیم، بومی آسیا و آفریقا.
- شترهای جهان جدید، به طور خاص از آمریکای جنوبی.
اگرچه با چندین وجه تمایز، ویژگی های اصلی که آنها را متمایز می کند این است که آنهایی که از دنیای قدیم هستند بسته به گونه آنها یک یا دو کوهان دارند، به علاوه اندازه و وزن آنها بسیار بیشتر از شترهای شتر است. دنیای جدید.
اما از نظر طبقه بندی و بسته به جنس های شناخته شده، سه نوع شتر وجود دارد، یک سرده از دنیای قدیم و دو جنس از دنیای جدید. آن ها هستند:
- شتر: در این گروه شترها را پیدا می کنیم، ممکن است یک یا دو قوز داشته باشند. اولی به عنوان شتر عربی یا درومدری شناخته می شود، در حالی که دومی به عنوان شتر باختری یا آسیایی شناخته می شود. هر دو حیوانات اهلی هستند و با بسیاری از گروه های انسانی مرتبط هستند. تنها شکل وحشی آن به عنوان Camelus ferus شناخته می شود و اغلب شتر باختری وحشی یا فقط شتر وحشی نامیده می شود.تفاوت های اصلی شتر و دره را در این مقاله دیگر کشف کنید.
- لاما: در مورد این تیره به صورت وحشی و اهلی نیز وجود دارد. اولی معمولا ' گواناکو' (Lama guanicoe) نامیده می شود، در حالی که دومی معمولا ' لامانامیده می شود. ' (لاما گلاما).
- Vicugna: vicuña (Vicugna Vicugna) مطابقت دارد گونه های وحشی و آلپاکا (Vicugna pacos) به شکل اهلی شده.
شترها کجا زندگی می کنند؟
در رابطه با زیستگاهشان، شترهای فعلی را می‌توان به دو گروه تقسیم کرد، شترهای بومی مناطق خشک آفریقا و آسیا، مانند شترها، و شترهایی که در آمریکای جنوبی زندگی می‌کنند. دو جنس دیگر هستندبا این حال، مانند بسیاری از حیوانات دیگر، این پستانداران به مناطق مختلفی که به آنها تعلق ندارند معرفی شده اند. گونه های بومی دنیای قدیم در اصل برای زندگی در زیستگاه هایی با شرایط سخت خشکسالی سازگار شده اند. از این نظر، شتر درومدری نمونه ای از شبه جزیره عربستان است ، که از شمال هند تا مناطق خشک آفریقا، با حضور خاص در صحرای صحرا گسترش یافته است. به نوبه خود، شتر باختری در آسیای مرکزی و غربی ساکن است، به ویژه چین. با این حال، توزیع آن در سال های اخیر بسیار محدود بوده است. شتر وحشی فقط به چهار زیرجمعیت محدود شده است بین چین و مغولستان.
به سهم خود، گونه های جنس لاما پراکندگی گسترده ای دارند، اما نامنظم، از شمال پرو تا جنوب شیلی در شمال شرقی اقیانوس آرام و جنوب شرقی اقیانوس اطلس با دامنه ای از سطح دریا تا 5000 متر بالاتر از سطح دریا از نظر تا کوردیلرا آندزیستگاه آن بیابان، بوته زار، مراتع کوهستانی، ساوانا یا جنگل های معتدل است.
درمورد جنس Vicugna ، از پرو، بولیوی، شیلی، آرژانتین و اکوادور امتداد دارد. آنها در آب و هوای سرد و خشک، با پوشش گیاهی عمدتا خشکی و خاک های لخت وجود دارند. آنها همچنین می توانند در تالاب های کم عمق، استپ ها و علفزارها زندگی کنند.
تغذیه شتر
شترها علفخوار هستند به طور خاص، شترها در رژیم غذایی خود عمدتاً گیاهانی با خار، سبزی خشک و بوته های شور دارند. با این حال، شتر باختری در موارد کمبود شدید گیاه، مصرف گوشت را نیز شامل می شود. در این پست با تمام جزئیات غذا دادن به شترها آشنا شوید.
به نوبه خود، ویکونیا و آلپاکاها عمومی هستند و اگرچه ممکن است بوته ها را در رژیم غذایی خود بگنجانند، اما هم علف ها و هم گیاهان را ترجیح می دهند. گواناکوها و لاماها نیز رژیم غذایی عمومی دارند و مقادیر زیادی علف و بوته مصرف می کنند.
در این مقاله دیگر حیوانات گیاهخوار دیگر را کشف کنید.
وضعیت حفاظت از شترها
وضعیت حفاظت از حیوانات معمولاً به اشکال وحشی نسبت داده می شود، از این نظر، طبق اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت، طبقه بندی زیر را تعیین می کند:
- شتر فروس: به شدت در خطر انقراض.
- لاما گوانیکو: کمترین نگرانی.
- Vicugna Vicugna: کمترین نگرانی.
