لابرادودل که شبیه یک اسباب بازی نوازشگر به نظر می رسد و به همان اندازه شیرین است، نتیجه تلاقی بین یک پودل استاندارد و یک سگ لابرادور است. این ترکیب به نتایج چشمگیری دست می یابد، زیرا مزیتوزها سگ هایی با فواید بسیاری هستند. آنها دقت، محبت، همکاری و بسیار بازیگوش هستند. آنها هم برای خانواده‌ها و هم برای افراد مسن یا گروه‌های خاص ایده‌آل هستند، زیرا به‌دلیل مهارت‌های فوق‌العاده‌ای که در این اجرا دارند، به‌طور سنتی به عنوان سگ‌های راهنما و همچنین سگ‌های درمانی آموزش دیده‌اند.
اگر سگی از نژاد مختلط پذیرفته اید و شک دارید که می تواند لابرادودل باشد یا به سادگی می خواهید در مورد این نژاد سگ بیشتر بدانید، در این مقاله در سایت ما به توضیحمی پردازیم.ویژگی های لابرادودل ، منشأ و مراقبت اولیه آن.
منشا لابرادودل
اولین نمونه شناخته شده لابرادودل در سال 1955 ثبت شد با این حال، تا سال 1988 بود که پرورش دهنده استرالیایی والی کانرون به این نژاد هیبریدی را در انجمن خود به نام "Guía de Perros Victoria" به تمام دنیا بشناسانند تا سگ های راهنما برای افراد نابینا باشند. بنابراین، هدف از این عبور چیزی جز دستیابی به یک سگ ضد حساسیت، مهربان، وفادار و با استعدادهای زیاد برای یادگیری نبود. از آن زمان به بعد، این ترکیب بین یک لابرادور رتریور و یک پودل استاندارد در سراسر جهان شناخته شد و مورد تحسین قرار گرفت.
در حال حاضر، هیچ استاندارد نژاد واحدی وجود ندارد. یکی از دلایل اصلی عدم توافق در مورد گذرگاه هایی است که باید انجام شود. بسیاری از پرورش دهندگان فقط از صلیب های نسل اول حمایت می کنند، یعنی فقط بین لابرادورها و پودل ها، در حالی که دیگران از لابرادودل ها با یکدیگر عبور می کنند. این باعث شده است که آنها شروع به تمایز کنند، دومی به عنوان لابرادودل استرالیایی یا چند نسلی شناخته می شود.
در طی سالیان متمادی، بسیاری از پرورش دهندگان بدون در نظر گرفتن ژنتیک والدین، بیماری های ارثی یا پیوندهای خانوادگی سعی در رشد نامناسب این نژاد داشته اند. این واقعیت باعث شد که لابرادودل بحران بزرگی را تجربه کند، زیرا بسیاری از توله ها به دلیل پرورش نامناسب بیماری های مسری یا مشکلات عصبی داشتند. با این حال، پرورش دهندگان دیگر، مانند Mellodie Woodlye، تمام این معیارها را در نظر داشتند و تصمیم گرفتند که نژاد را به روشی محترمانه تر توسعه دهند، و آن را با نام دیگری تعمید دادند تا از شهرتی که اعمال بد دیگران به لابرادورل داده بود دور شوند..این نام جدید، سگ کوبادوگ استرالیایی یا سگ کولبران استرالیایی بود.
کم کم این نژاد تثبیت شد و در حال حاضر کابردگ استرالیایی یک نژاد رسمی شناخته شده توسط انجمن MDBA استرالیا است.
آیا لابرادودل و کبر داگ استرالیایی یک سگ هستند؟
اگرچه خیلی ها فکر می کنند که ما در مورد همان سگ دورگه صحبت می کنیم، اما حقیقت این است که ما اینطور نیستیم. لابرادودل تلاقی بین پودل و لابرادور است که پس از سالها توسعه، باعث پیدایش سگ کابرد استرالیایی شد. به این ترتیب، لابرادودل یک سگ نژاد مخلوط است، در حالی که کبرداگ یک نژاد شناخته شده است، اگرچه توسط همه سازمان های بدبینانه نیست.
ویژگی های Labradoodle
لابرادودل نژادی است که از تلاقی بین پودل های استاندارد و لابرادور رتریورها حاصل می شود که بسیاری از ویژگی های آن را توضیح می دهد. در مورد اندازه آن، می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد و بین سه نوع تفاوت قائل شود:
- اسباب بازی Labradoodle که ابعادی بین 35 تا 50 سانتی متر دارد.
- لابرادودل متوسط، در اندازه های 18 تا 20 اینچ.
- لابرادودل استاندارد یا بزرگ که اندازه آن ۵۳ تا ۶۳ سانتی متر است.
وزن شما معمولاً در محدوده ۲۰ تا ۳۵ کیلوگرم استامید به زندگی شما بین ۹ تا ۱۵ سال است. مورفولوژی آنها از یکی به دیگری بسیار متفاوت است، زیرا برخی از آنها بیشتر شبیه به لابرادور رتریورها هستند، برخی دیگر به پودل های استاندارد، و برخی دیگر ادغام واقعی بین صفات هر دو نژاد هستند. برخی از خصوصیاتی که آنها معمولاً به اشتراک می گذارند، پاهای گرد و خزدار، دم به همان اندازه گرد و بلند و چشم ها و بینی تیره است. برعکس، شکل پوزه، گوش و مورفولوژی بقیه بدنش قابل پیش بینی نیست.
علاوه بر تفاوت در اندازه، تفاوت های زیادی در ظاهر وجود دارد.برای مثال، اگر در مورد خزش صحبت کنیم، می تواند یا مجعد یا صاف، خشن یا نرم، کوتاه یا بلند باشد.، همچنین تمام ترکیبات مربوطه را وجود دارد. علی‌رغم این تفاوت‌ها، همه لابرادودل‌ها تمایل دارند موهای متراکم و درشت مو و موهای بلندتر و ضخیم‌تر روی تنه، صورت و پاها داشته باشند. به همین ترتیب یکی دیگر از ویژگی هایی که معمولا در همه سگ ها وجود دارد این است که به دلیل ژنتیکی آنها سگ های ضد حساسیت هستند.
توله سگ لابرادول
یکی از ویژگی های این نژاد این است که توله های از استاندارد خاصی پیروی نمی کنند ، و تنوع بسیار زیادی بین آنها وجود دارد.. حتی اگر صحبت از توله سگ های هم جنس و هم جنس باشد، می تواند تفاوت های فوق العاده ای داشته باشد. علاوه بر این، رشد و مورفولوژی این نژاد سگ هیبریدی تا حد زیادی به مراقبت و شرایطی که در آن پرورش یافته است، بستگی دارد، بنابراین غذا، رژیم غذایی و تمریناتی که انجام می دهد از عواملی است که بیشتر ظاهر آن را تعیین می کند. بزرگسالان
به طور کلی می توان گفت که توله سگ های لابرادول دوستانه، فعال و بازیگوش ، مهربان و مهمتر از همه بسیار آشنا هستند. آنها از سنین جوانی کنجکاوی و تمایل زیادی به آب دارند و به همین دلیل عاشق حمام کردن و شنا کردن در آن هستند. از این نظر، اگر به تازگی یک توله سگ لابرادودل را به فرزندی قبول کرده اید و می خواهید با این محیط ها معاشرت کنید، می توانید سواحل را برای بردن آن در این لیست بررسی کنید: "سواحل برای سگ ها در اسپانیا".
رنگ های لابرادول
به دلیل عدم وجود استاندارد رسمی نژاد، هیچ محدودیتی در مورد رنگ های مجاز و چه رنگ هایی وجود ندارد. برخی از احتمالات عبارتند از: قرمز، سیاه، کرم، قهوه ای، شکلاتی، آبی، خاکستری یا گچی، بسیاری دیگر وجود دارد. در واقع می توان یک لابرادودل سفید، سیاه یا خالدار پیدا کرد.
لابرادودل مینی
همانطور که گفتیم، لابرادودل نتیجه ترکیب لابرادور رتریور و پودل استاندارد است، اما اگر تلاقی بین لابرادور رتریور ایجاد شود چه اتفاقی می‌افتد. و یک مینی پودل ؟ خب، بدون شک، ما یک لابرادودل مینیاتوری شایان ستایش خواهیم داشت، یکی از آن سگ هایی که به عنوان "سگ های طراح" شناخته می شوند.
در این mestizo ویژگی های کلی با ویژگی های لابرادودل به طور کلی مطابقت دارد، به طوری که تنها تفاوت در اندازه است که بسیار کوچکتر از همنوع های متوسط و بزرگ آن است. به طور کلی آنها فعال، شاد و بسیار با محبت هستند، عاشق همراهی و توجه خانواده خود هستند.
شخصیت لابرادول
به دلیل شخصیت و ویژگی های خوب نژادهای والدین، مانگل های لابرادودل شخصیتی قابل تحسین دارند. به این ترتیب، آنها به‌خاطر سگ‌های بسیار اجتماعی و باهوش شناخته می‌شوند، چیزی که جای تعجب نیست، زیرا هم سگ‌های پودل و هم سگ‌های سگ لابرادور در اولین بار یافت می‌شوند. موقعیت های رتبه بندی باهوش ترین سگ ها.آنها همچنین به دلیل متعادل و آرام بودن متمایز هستند.
به دلایل بالا، لابرادودل یک سگ ترکیبی بسیار مناسب برای خانواده ها است، زیرا آنها کودکان را می پرستند و دوست دارند با آنها وقت بگذرانند، از آنها مراقبت کنند و بازی کنند. آنها همچنین سگ های درمانی و همچنین سگ های راهنما معروف، ماهر و همکار هستند. آنها به خوبی با همه فضاها و شرکت ها سازگار هستند و با همه دوستانه هستند. اگرچه آنها در برابر همه آب و هواها به خوبی مقاومت می کنند، اما با آب و هوای معتدل بهتر عمل می کنند.
مراقبت از لابرادودل
مراقبت از لابرادودل اساساً بر دو پایه است: تغذیه و مراقبت در این راه، اصلی ترین چیز ارائه یک کیفیت به آن خواهد بود. رژیم غذایی که متناسب با نیازهای غذایی آن باشد و با سطح فعالیت بدنی که حیوان معمولا انجام می دهد تنظیم شود. ما باید غذای غنی از پروتئین، امگا 3، ویتامین ها و مواد معدنی مانند کلسیم یا فسفر را ارائه کنیم که برای برخورداری از سلامتی ضروری است.ما باید مصرف آنها را کنترل کنیم، زیرا آنها تا حدودی مضطرب هستند و دندان شیرین دارند، می توانند در مصرف آن زیاده روی کنند و به راحتی وزن زیادی اضافه کنند.
در مورد توجهی که باید به شما کنیم، یکی از مهم ترین آنها شرکت است، علاوه بر عشق زیاد ، چون سگی است که برای شاد ماندن و متعادل ماندن نیاز به همراهی دارد. در مواجهه با تنهایی او کم حرف، غمگین و گریزان می شود، زیرا باعث ناامیدی و اضطراب زیادی می شود.
با توجه به مراقبت از خز آن، اینها به طور قابل توجهی از فردی به فرد دیگر متفاوت است، زیرا همانطور که اشاره کردیم، لابرادودل می تواند انواع مختلفی داشته باشد و هر یک از آنها نیاز به مراقبت دارند. روشی متفاوت، متفاوت، با فرکانس و ظروف متفاوت. بنابراین، نکته مهم این است که این مراقبت را با نوع موی سگ تطبیق دهید.
آموزش لابرادودل
تربیت لابرادودل به طور کلی یک کار ساده است، زیرا آنها سگ های مطیع و مایل به یادگیری هستنداین سهولت با ترکیب نژادهای والدین حاصل می شود، زیرا هم سگ پودل و هم سگ لابرادور برای آموزش آسان محبوب هستند.
درست است، مهم است که سگ خود را در سنین پایین اجتماعی کنید، زیرا مانند شما دوستانه و صمیمی خواهد بود. انتظار. همچنین ضروری است که به او یاد دهید که درست غذا بخورد، عادت کنید که زیاد به او غذا ندهید و برای گریه کردن یا اصرار زیاد غذا دریافت نمی کند، شکم خوری او می تواند منجر به مشکلات سلامتی شود. البته برای جلوگیری از این نوع شرایط، مناسب ترین کار این است که زمان غذا را تعیین کنید و منتظر نمانید تا سگ گرسنه باشد تا به او غذا بدهد. اگر غذا را در زمان مقرر پیش بینی و عرضه کنیم، حیوان مضطرب و عصبی نمی شود.
از طرف دیگر، همانطور که گفتیم، لابرادودل به عنوان یک سگ درمانی و یک سگ راهنما بسیار خوب است، بنابراین می توان این حرفه ها را به آنها آموزش داد که آنقدر خوب انجام می دهند، سریع آنها را انجام می دهند. پیشرفت در چنین وظایف پیچیده ای قابل توجه است که برای آنها لازم است.در هر صورت، هم برای آموزش مقدماتی و هم برای آموزش پیشرفته‌تر، مهم است از تقویت مثبت استفاده کنید و از تکنیک‌هایی که به رفاه افراد احترام نمی‌گذارد اجتناب کنید. حیوانات، مانند فریاد زدن، تنبیه یا خشونت فیزیکی.
سلامت لابرادول
لابرادودل به طور کلی یک سگ نسبتاً سالم است، با این حال، آنها می توانند از یک سری بیماری ها با گرایش بیشتری نسبت به سایر نژادهای سگ رنج ببرند. یکی از شایع ترین مشکلات در این سگ ها دیسپلازی هیپ است، چیزی که از دو نژادی که از آن آمده اند به ارث می برند، زیرا در هر دو سگ پودل رایج است. لابرادورها با توجه به این شرایط، نکته اصلی پیگیری دامپزشکی خوب برای تشخیص زودهنگام است که پیش آگهی را بهبود می بخشد.
یکی دیگر از شایع ترین بیماری های لابرادودل آتروفی پیشرونده شبکیه است، که بر سلامت چشم تأثیر می گذارد، به شبکیه آسیب می رساند و در غیر این صورت منجر به نابینایی می شود. به درستی درمان شود.او همچنین از دیسپلازی چند کانونی شبکیه رنج می برد، چیزی که در لابرادورها معمول است، که بر سلامت شبکیه او نیز تأثیر می گذارد.
لابرادودل کجا بپذیریم؟
اگر پس از بررسی خصوصیات لابرادودل از نظر مورفولوژی و خصوصیات آن، بخواهیم زندگی خود را با یکی از آنها به اشتراک بگذاریم، منطقی است که این سوال پیش بیاید: کجا باید یک لابرادودل استرالیایی اتخاذ کنیم یا یک مینی لابرادودل؟ اگرچه امکان یافتن یک لابرادودل برای فروش وجود دارد، در سایت ما همیشه شما را تشویق می کنیم که از لانه ها، پناهگاه ها و پناهگاه های حیوانات دیدن کنید تا بتوانید و، کمی کم کم با رها شدن حیوانات مبارزه کنید. از آنجایی که این سگ یک سگ مخلوط است، پذیرش لابرادودل امکان پذیر است و پیدا کردن یک کپی که بتوانیم آن را نجات دهیم و فرصتی دوباره به آن بدهیم، کار سختی نیست. برای این کار موثرترین راه این است که این سازمان ها را از طریق شبکه های اجتماعی دنبال کنید و با آنها تماس بگیرید تا به محض ورود سگی با این خصوصیات به محل آنها به ما اطلاع دهند.
از طرف دیگر، وقتی به دنبال توله سگ یا سگ بالغ می روید، باید بتوانید تقریباً ارزیابی کنید که آیا از سلامتی خوبی برخوردار است یا خیر و آیا شخصیتی متناسب با شما دارد یا خیر. برای انجام این کار، دستورالعمل ها یا نکات زیر را دنبال کنید:
- به وضعیت مخاط آنها نگاه کنید: بینی، چشم، دهان و گوش باید صورتی و بدون ترشحات غیر طبیعی باشد.
- سوابق توله سگ را بخواهید ببینید چه واکسن و کرم زدایی کرده اند. ضمنا تاریخ دقیق تولدش یا تاریخ تقریبی اونجا ثبت میشه بسته به اینکه اصل سگ معلوم باشه یا نه.
- رفتار توله سگ یا سگ بالغ را، چه با سگ های دیگر و چه با افراد، ارزیابی کنید، تا متوجه شوید که آیا به خوبی اجتماعی شده است یا باید روی این جنبه کار کنید.
- اگر از آن مطلع نیستید، بررسی کنید که آیا سگ عقیم شده و میکروچیپ دارد.
پس از بررسی جنبه های فوق، اگر فکر می کنید که سگ کاملاً با سبک زندگی شما سازگار نیست یا مشکوک هستید که نمی توانید مسئولیت تحصیل او را به عهده بگیرید، عاقلانه ترین کار را انجام دهید. مسئله این است که او را بپذیرید و سگ دیگری را که بتوانید از او مراقبت کنید به فرزندی قبول کنید. گاهی اوقات برخی از سگ‌ها، لابرادودل یا نژادهای دیگر، به دلیل تجربیات قبلی خود، می‌توانند ترسناک یا ناامن باشند، بنابراین لازم است برای بازگرداندن امنیت و اعتماد با آنها کار کنید.
