اگرچه آنها دوزیست هستند، اما برخی از گونه های قورباغه به عنوان حیوانات خانگی برای کودکان روز به روز محبوب تر می شوند. دلیل اصلی این است که مراقبت از آنها آسان است و از نظر زیبایی شناسی کسانی هستند که آنها را خوشایندتر از وزغ ها می دانند (اگرچه وزغ ها نوعی قورباغه هستند و به طور کلی عادات زمینی بیشتری نسبت به بقیه همنوعان خود دارند). به همین دلیل در این مقاله به معرفی رایج ترین قورباغه ها در انتخاب حیوان خانگی می پردازیم.
بدیهی است که قورباغه ها به تراریوم نیاز دارند. در اینجا ما به شما دستورالعمل های اساسی برای داشتن یک تراریوم ساده و مقرون به صرفه، مناسب برای افرادی که می خواهند در دنیای هیجان انگیز دوزیستان شروع کنند، می دهیم.
این مقاله را در سایت ما بخوانید و در مورد برخی از گونه های قورباغه که می توانید به عنوان حیوان خانگی داشته باشید بیابید.
تراریوم
بدیهی است یک تراریوم برای قورباغه ها باید بسته شود تا قورباغه ها نپرند و بتوانند از بالا فرار کنند. دلیل دیگر این است که کنترل دما را آسان تر کنیم.
ابعاد تراریوم به اندازه قورباغه یا قورباغه هایی که در آن زندگی می کنند بستگی دارد. من پیشنهاد می کنم با یک نمونه شروع کنید تا تجربه لازم را به دست آورید تا بتوانید در آینده از کلنی بتراچیان لذت ببرید.
شرایط استاندارد برای تراریوم برای قورباغه ها دمای 26-27 درجه است و در شب نباید از 20 درجه پایین بیاید.
قورباغه ها دارای پوست نیمه تراوا هستند، یعنی در صورت خشک شدن محیط تراریوم ممکن است دچار کم آبی شوند. به همین دلیل راحت است که بستر تراریوم (مثلاً الیاف نارگیل) مرطوب باشد و دارای ظرفی با آب باشد که بتوان آن را در آن غوطه ور کرد.
هر از چند گاهی با یک بطری اسپری محیط را مرطوب می کنیم. همیشه باید از آب بدون کلر استفاده کنیم. اگر آب لوله کشی را 24 ساعت در ظرفی بگذاریم، کلر خود به خود از بین می رود. حداقل یک تراریوم برای قورباغه باید اندازه 40 x 40 x 60 سانتی متر داشته باشد، همیشه بلندتر از پهن یا بلند باشد.
کدام گونه قورباغه را انتخاب کنیم؟
قبل از اینکه قورباغه را حیوان خانگی بدانیم، باید تاکید کرد که گونه های هرگز در خطر انقراض باید انتخاب شود، مگر اینکه این گونه باشد. اگر توسط متخصصان رسیدگی نمی شود، نباید قورباغه سمی را به عنوان عضوی از خانواده انتخاب کرد.
در نهایت عقل سلیم این است که در صورت عدم امکان نگهداری از حیوان خانگی، هر چه که هست، باید آن را به پناهگاه تخصصی برد. این امر به ویژه اگر در مورد گونه‌هایی صحبت کنیم که می‌توانند در برخی از زیستگاه‌ها مهاجم باشند و مشکلات زیست‌محیطی ایجاد کنند. هنگامی که این مفاهیم را روشن کنیم، گونه های زیادی برای پذیرش خواهیم داشت.
- قورباغه های درختی. شاید ساده ترین مورد برای نگهداری و با نمونه های گرانبها.
- قورباغه های آبزی. آنها نیازی به بستر ندارند زیرا همیشه در زیر آب هستند، اما تمیز کردن این تراریوم ها دشوارتر است.
- قورباغه های پیکانی. نمونه های بسیار دیدنی و بسیار سمی وجود دارد. حیوانات خانگی فقط برای متخصصان.
- اسکورزوس. آنها دوزیستان بسیار عجیب و غریبی هستند.
- وزغ. آنها برای نوزادان توصیه نمی شوند زیرا پوست آنها دارای مواد سمی است.
تغذیه قورباغه ها مشمول گونه خواهد بود. اکثریت قریب به اتفاق حشرات زنده (جرجیرک) مصرف می کنند، اما حشرات دیگری نیز وجود دارند که pienso از حشرات را مصرف می کنند. لاک پشت، یا غذاهای خاصی که از قبل آماده شده اند. دامپزشک باید در مورد هر تغذیه صریح قورباغه، وزغ یا وزغ شما را بهتر آگاه کند.
قورباغه های درختی
قورباغه درخت سبز
قورباغه درخت سبز قورباغه درخت سبز، Litoria cerulea که قورباغه کلنگ نیز نامیده می شود، یک حیوان خانگی بسیار محبوب به دلیل شخصیت ملایم و اندازه است. و از آنجا که با توجه به اشتهای حریصانه اش، انسان هایی که به آن غذا می دهند را می شناسد و با آنها در تعامل است تا از آنها بخواهد که غذای بیشتری برای آن تهیه کنند.اکثریت قریب به اتفاق قورباغه ها با هم ارتباط برقرار نمی کنند و وقتی نزدیک می شویم ترسیده پنهان می شوند.
او را دقیقاً چاق می نامند زیرا گرایش به چاقی دارد زیرا برای اینکه بتواند غذا بخورد مجبور نیست ورزش کند. اندازه معمول آن 10 سانتی متر است. رنگ سبز زیبایی دارد و ظاهر بسیار زیبایی دارد اما بسته به دمای محیط می تواند قهوه ای باشد.
این حیوان خانگی می تواند به در اسارت تا 16 سال برسد، و حتی نمونه های اهلی تا 20 سال نیز ثبت شده است. زندگی آنها در طبیعت چندان طولانی نیست. این گونه از استرالیا می آید. همچنین در سایت ما کشف کنید که تراریوم قورباغه درختی سبز چگونه باید باشد.
قورباغه سبز چشم قرمز
قورباغه سبز چشم قرمز، Agalychnis callidryas، یکی دیگر از قورباغه درختیبسیار خودنمایی و محبوب.منطقه توزیع آن از مکزیک تا کلمبیا است. ماده ها بزرگتر از نرها هستند و در ماده ها می توانند حدود 7 سانتی متر اندازه بگیرند. حشرات را می خورد.
پوست آنکمی سمی است تراریوم قورباغه های درختی باید دارای بستر مرطوب از الیاف نارگیل، برخی سنگ های مسطح، گیاهان طبیعی یا مصنوعی باشد. و یک تنه شیب دار به طوری که قورباغه ها بتوانند از شیب بالا بروند. در صورت وجود چند نسخه، فضایی معادل 5 لیتر اضافی در هر نسخه باید محاسبه شود.
قورباغه های آبی
قورباغه گاو نر
قورباغه قورباغه گاو نر، Lithobates catesbeianus، قورباغه بزرگی است که در سراسر جهان پخش شده است. در حال حاضر یک گونه مهاجم در نظر گرفته می شود. از آمریکای شمالی آمده و در سرتاسر اوراسیا و سایر مناطق آمریکا گسترش یافته است.
با وجود این، قورباغه آبزی معمولی در تراریوم ها شده است زیرا مراقبت از آنها بسیار آسان است با این حال اتفاق می افتد که رشد می کنند. آکواریوم برای آنها خیلی کوچک است و بسیاری از مردم از شر آنها خلاص می شوند. برخی از آنها تا 46 سانتی متر رشد می کنند و وزن آنها به 1 کیلوگرم می رسد.
در پایین تراریوم باید ماسه آکواریومی، 15-20 سانتی متر آب بدون کلر و یک سنگ بیرون زده برای زمانی که قورباغه تصمیم می گیرد از آب دربیاید.
اسکورزوس
اسکورزو کرانول
نوزه شاخ کرانول، Ceratophrys cranwelli، دوزیست بومی آرژانتین، بولیوی و پاراگوئه است. آنها به عنوان حیوانات خانگی معمولی هستند. آنها معمولا "قورباغه های پکمن" نامیده می شوند زیرا با دهان بزرگ خود هر چیزی را که در اطراف خود حرکت می کند را می گیرند، همانطور که در بازی ویدیویی محبوب وجود دارد.
اندازه آنها تا 13 سانتی متر و وزن آن 500 گرم است. آنها از حشرات، موش های کوچک، ماهی های کوچک، سایر قورباغه ها و غیره تغذیه می کنند. از آنجایی که آنها هر چیزی را که می گذرد می بلعند، بسیاری از حیوانات خانگی از این نوع به دلیل قورت دادن چیزهای بیش از حد حجیم زود به پایان می رسند.
وزغ
وزغ ها از قورباغه ها با پوست خشن شان متمایز می شوند که اغلب برای دفع شکارچیان سموم ترشح می کنند. آنها در اندازه های مختلف هستند و در سراسر سیاره به جز هر دو قطب توزیع شده اند.
وزغ شکم آتش
وزغ شکم آتشین، Bombina orientalis، بومی سیبری، چین و کره است. اندازه آن بین 4 تا 5 سانتی متر است. به دلیل رنگ زیبایش یک حیوان خانگی معمولی است.
قورباغه های پیکان
قورباغه های پیکانی قورباغه های بسیار خودنمایی هستند که وجه اشتراک آنها سمی بودن آنهاست. آنها معمولا در مناطق استوایی زندگی می کنند و اندازه کوچکی دارند. گونه های زیادی وجود دارد.
قورباغه تیر آبی
قورباغه پیکان آبی، Dendrobates azureus، بومی سورینام است. مردم بومی از جداسازی پوست خود برای مسموم کردن تیرها و دارت های خود استفاده می کنند.
این نوع قورباغه فقط باید توسط افراد مجرب و بالغ نگهداری شود. علاقمندان مبتدی باید از پذیرش این گونه های سمی خودداری کنند.
مراقبت اولیه از قورباغه و وزغ
بهداشت تراریوم باید دقیق باشد، زیرا رطوبت محیط، دما و پوست همیشه مرطوب قورباغه ها و وزغ ها ، به ظاهر عوامل بیماری زا کمک می کند.
باید استفاده شودآب بدون کلر برای هر چیزی که مربوط به رطوبت محیط تراریوم است.
باید ماهی یک بار تراریوم را با سفید کنندهضدعفونی کنید و بعد از آن با آب بدون کلر خوب شسته شود. همچنین می توانید تراریوم و تمام اسباب بازی ها و عناصر آن (فیدر، آبخوری و اسباب بازی های قورباغه و وزغ) را در صورت امکان در ماشین ظرفشویی تمیز کنید.
