به طور کلی، قلمرو حیوانات برای مردم جذابیت ایجاد می کند، اما حیواناتی که با اندازه های بزرگ توصیف می شوند، بیشتر توجه ما را به خود جلب می کنند. برخی از این گونه‌ها با اندازه‌های غیرعادی امروزه زندگی می‌کنند، در حالی که برخی دیگر از سوابق فسیلی شناخته شده‌اند و تعدادی از آنها حتی بخشی از افسانه‌هایی هستند که در طول زمان گفته شده‌اند. یکی از این حیوانات توصیف شده مگالودون است که گزارش شده است کوسه ای با ابعاد فوق العاده است.به حدی که آن را بزرگترین ماهی که تا به حال روی زمین وجود داشته است در نظر گرفته اند که این حیوان را به یک شکارچی بزرگ اقیانوس ها تبدیل می کند.
مگالودون چگونه بود؟
مگالودون نام علمی Carcharocles megalodon را دارد و اگرچه قبلاً طبقه بندی دیگری داشت، اما اکنون اجماع گسترده ای وجود دارد که به راسته Lamniformes (که کوسه بزرگ سفید نیز به آن تعلق دارد) تعلق دارد. خانواده منقرض Otodontidae و به سرده به همان اندازه منقرض شده Carcharocles.
برای مدت طولانی، مطالعات علمی مختلف، بر اساس تخمین های بقایای یافت شده، پیشنهاد می کردند که این کوسه بزرگ می توانست ابعاد مختلفی داشته باشد. از این نظر، در نظر گرفته شد که طول مگالودون حدود 30 متر است، اما آیا این اندازه واقعی مگالودون است؟ با پیشرفت روش های علمی برای مطالعه بقایای فسیلی، این تخمین ها بعداً کنار گذاشته شد و اکنون ثابت شده است که مگالودون در واقع طول تقریبی 16 متر داشته است، طول سر به حدود 4 متر یا کمی بیشتر می رسد، با وجود باله پشتی که بیش از 1.5 متر و دم تقریباً 4 متر ارتفاع دارد.بدون شک این ابعاد برای یک ماهی از تناسب مهمی برخوردار است به طوری که می توان آن را بزرگترین گروه خود دانست.
برخی یافته ها ثابت کرده اند که مگالودون دارای فک بزرگی بوده که مطابق با اندازه بزرگ آن است که از چهار گروه دندان های قدامی، میانی، جانبی و خلفی تشکیل شده است. یک دندان این کوسه تا 168 میلی متر اندازه گیری شده است به طور کلی، ساختارهای دندانی بزرگ و مثلثی شکلی هستند که دارای خطوط نازکی در لبه ها و صورت هستند. لینگوال به شکل محدب است، در حالی که لبیال کمی محدب تا صاف است و گردن دندان V شکل است.دندان های قدامی متقارن تر و بزرگتر هستند، در حالی که لترال های خلفی تقارن کمتری دارند. همچنین با حرکت به سمت قسمت خلفی فک پایین، در خط وسط این ساختارها کمی افزایش می یابد، اما سپس تا آخرین دندان کاهش می یابد.
در تصویر یک دندان مگالودون (سمت چپ) و یک دندان کوسه بزرگ سفید (راست) را می بینیم. این تنها عکس های واقعی از مگالودون است که ما داریم.
در این مقاله دیگر درباره انواع کوسه هایی که در حال حاضر وجود دارند بیاموزید.
مگالودون کی منقرض شد؟
شواهد یافت شده حاکی از آن است که این کوسه از میوسن تا اواخر پلیوسن زندگی می کرده است، بنابراین مگالودون حدود ۲، ۵ یا ۳ میلیون سال پیش منقرض شده است این گونه تقریباً در تمام اقیانوس ها پراکنش گسترده ای داشت و به راحتی از آب های ساحلی به مناطق عمیق حرکت می کرد و آب های نیمه گرمسیری را به آب های معتدل ترجیح می داد.
تخمین زده می شود که رویدادهای مختلف زمین شناسی و محیطی در انقراض مگالودون نقش داشته اند.یکی از این رویدادها شکل گیری تنگه پاناما بود که با خود بسته شدن ارتباط بین اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس را به همراه داشت و تحولات مهمی را در جریانات اقیانوسی، دما و توزیع جانوران دریایی ایجاد کرد، جنبه هایی که احتمالاً به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار گرفتند. گونه مورد نظر کاهش دمای اقیانوس ها، آغاز عصر یخبندان و کاهش گونه هایی که طعمه مهمی برای غذای آنها بودند، بدون شک عوامل تعیین کننده ای بود و مانع از ادامه رشد مگالودون در زیستگاه های تسخیر شده شد.
در این مقاله دیگر با جزئیات بیشتر در مورد چرایی منقرض شدن مگالودون صحبت می کنیم.
آیا کوسه مگالودون هنوز وجود دارد؟
اقیانوس ها اکوسیستم های وسیعی هستند، به طوری که حتی تمام پیشرفت های علمی و تکنولوژیکی موجود امروز به ما اجازه نمی دهد که فراوانی حیات در زیستگاه های دریایی را به طور کامل درک کنیم.این منجر به گمانه‌زنی‌ها یا داستان‌های جمعی شده است که اغلب در مورد وجود فعلی گونه‌های خاص به وجود می‌آیند، و مگالودون یکی از آنهاست. بر اساس برخی باورها، این کوسه بزرگ می تواند در فضاهایی زندگی کند که برای دانشمندان ناشناخته است، بنابراین هنوز در اعماق ناشناخته قرار می گیرد. با این حال، به طور کلی برای علم، گونه Carcharocles megalodon منقرض شده است، زیرا هیچ مدرکی دال بر حضور افراد زنده وجود ندارد، که راهی برای تایید آن است. احتمال انقراض یا نه.
به طور کلی تصور می شود که اگر این کوسه هنوز وجود داشت و از رادار مطالعات اقیانوسی خارج می شد،تغییرات مهمی را ایجاد خواهد کرد ، زیرا باید با شرایط جدیدی که پس از دگرگونی در اکوسیستم های دریایی بوجود آمده است، سازگار شده باشد.
اثبات وجود مگالودون
سوابق فسیلی برای اینکه بتوان مشخص کرد کدام گونه در تاریخ تکامل زمین وجود داشته است ضروری است. از این نظر، سوابق خاصی از بقایای فسیلی وجود دارد که مربوط به کوسه مگالودون، عمدتاً ساختارهای مختلف دندانی، بقایای فک و همچنین بقایای جزئی از فک است. مهره ها. لازم به یادآوری است که این نوع ماهی عمدتاً از مواد غضروفی تشکیل شده است به طوری که با گذشت سالها و قرار گرفتن در زیر آب با غلظت زیاد شوری، حفظ کامل بقایای آنها دشوارتر می شود.
بقایای فسیلی مگالودون عمدتاً در جنوب شرقی ایالات متحده، پاناما، پورتوریکو، گرنادین ها، کوبا، جامائیکا، جزایر قناری، آفریقا، مالت، هند، استرالیا، نیوزلند و ژاپن قرار گرفته است. ، نشان می دهد که وجودی بسیار جهان وطنی داشته است.
انقراض نیز یک فرآیند طبیعی در دینامیک زمینی است و ناپدید شدن مگالودون یکی از این حقایق است، زیرا انسان تا زمان این بزرگ هنوز تکامل نیافته بود. ماهی هااقیانوس های جهان را فتح کردند.اگر مصادف می‌شدند، مطمئناً برای انسان‌ها مشکل وحشتناکی ایجاد می‌شد، زیرا با آن ابعاد و حرص، کی می‌داند رفتار آنها با قایق‌هایی که می‌توانستند از آن فضاهای دریایی عبور کنند، چگونه بوده است.
مگالودون از ادبیات علمی فراتر رفته و با توجه به جذابیتی که ایجاد کرده، در فیلم ها و داستان ها نیز مورد توجه قرار گرفته است، البته با محتوای داستانی بالا. در نهایت، واضح و از نظر علمی ثابت شده است که این کوسه بسیاری از فضاهای دریایی زمین را پر کرده است، اما مگالودون امروزه وجود ندارد زیرا همانطور که اشاره کردیم هیچ مدرک علمی در مورد آن وجود ندارد. با این حال، این بدان معنا نیست که تحقیقات بیشتر نمی تواند آن را پیدا کند.
