سخت پوستان گروهی چشمگیر از جانوران هستند که ما را با پدیده ای منحصربفرد، یعنی چرخه پوست اندازی شان، شگفت زده می کنند. در سایت ما می خواهیم توضیحی در مورد این پدیده به شما ارائه دهیم که به شما کمک می کند تا کمی بیشتر با الزامات رشد این گروه جذاب آشنا شوید.
فیلوم بندپایان همانطور که از نامش پیداست از حیواناتی با پاهای مفصلی تشکیل شده است. این حیوانات این ویژگی مشترک را دارند که اسکلت بیرونی کیتین کم و بیش سختی دارند و باید آن را تغییر دهند تا بتوانند رشد کنند و در این شاخه ما کلاس سخت پوستان را داریم.در این مقاله قصد داریم روی این کلاس برای مطالعه پوست اندازی تمرکز کنیم تا در ادامه چرخه پوست اندازی سخت پوستان را توضیح دهیم به عنوان یک کنجکاوی، کلمه سخت پوستان از کلمه لاتین crusta به معنی پوست گرفته شده است.
اسکلت بیرونی سخت پوستان
این جانوران دارای محافظی آهکی به نام اسکلت بیرونی هستند. اسکلت بیرونی به آنها ساختار سفت و محکمی می دهد محافظت در برابر شکارچیان این محافظت آنقدر سفت است که با رشد فرد مشکل ساز می شود، زیرا اسکلت بیرونی آهکی این کار را انجام نمی دهد. کشیده می شود محدود کردن اندازه حیوان لازم به ذکر است که این یک بلوک صلب نیست، بلکه مجموعه ای از صفحات مفصلی است که به آنها اجازه حرکت می دهد.
سخت پوستان چگونه رشد می کنند؟
برای رشد، سخت پوستان باید فرآیند ظریفی را طی کنند تا اسکلت خارجی قدیمی خود را از بین ببرند و یک اسکلت جدید را تشکیل دهند.این خلسه مستلزم صرف انرژی زیادی است، بنابراین فقط زمانی آن را انجام می دهند که حیوان به خوبی تغذیه شده و آماده جهش رشد باشد. لحظه پوست اندازی سخت پوستان که اکدیسیس نیز نامیده می شود، ریزش اسکلت بیرونی است این یک پدیده چرخه ای است که تحت تأثیر تعداد زیادی از عوامل برون زا و درون زا قرار می گیرد (Hopkins et al. همکاران 1999). در نشریه ژورنال زیست شناسی دریایی و اقیانوس شناسی، تایید شده است که فازهای ماه به شدت بر لحظه پوست اندازی تاثیر می گذارند، به این نتیجه می رسند که در سه ماهه آخر 50 درصد پوست اندازی بیشتر از سایر فازهای قمری وجود دارد.
پخت سخت پوستان در افراد جوان بیشتر شایع است و در بزرگسالانی که قبلا به اندازه استاندارد رسیده اند کمتر دیده می شود. در بقیه گروه های جانوری رشد تا حدودی پیوسته است، اما در مورد سخت پوستان پوست اندازی ناپیوستگی در رشد ایجاد می کند.
مراحل پرورش سخت پوستان
تحقیقات دراخ (1939، 1944) اولین موردی بود که پوست اندازی کامل سخت پوستان را مستند کرد و آن را به چهار فاز تقسیم کرد:
- Intermolt: بخیه پوست اندازی قبلی دیده می شود اما پوسته کاملا سفت است. این دوره از زمانی است که فرآیند سخت شدن آخرین پوست اندازی تا زمانی که حیوان نیاز به رشد مجدد داشته باشد.
- پایان اینترمولت و شروع پری مولت: بخیه عمیق تر و مشخص تر می شود. در داخل، یک پوست داخلی شروع به جدا شدن می کند، مشخص می شود و تیره می شود.
- Premolt: بخیه سیدیال کلسیفه شده و حساس تر می شود. تیرگی بسیار شدید لایه داخلی مشاهده می شود که چروک می شود.
- Ecdicis: لحظه شکستن و رها شدن اسکلت خارجی قدیمی است.
لازم به ذکر است که قبل از وقوع این چهار فاز فاز 0 به نام پست مولت، که در آن بخیه صاف در خطوط شکافی که در آن سخت پوستان اسکلت بیرونی باستانی را شکسته اند. پوسته هنوز نرم به تدریج سفت می شود، ممکن است چند روز طول بکشد.
در زمان پوست اندازی، فرد به دو دلیل اساسی موفق به شکستن پوسته قدیمی می شود. اولین مورد این است که بخیه اسکیدیال پوست اندازی قبلی کلسیم زدایی شده و آن را بسیار ضعیف تر کرده است. برای تکه تکه شدن آن به کمک حرکات اسپاسمیک متورم و کشیده می شود. آنها همچنین تمایل دارند مقادیر زیادی آب را ببلعند که به آنها کمک می کند فشار داخل اسکلت بیرونی را افزایش دهند و در نتیجه آن را تکه تکه کنند.
وقتی آنها اسکلت بیرونی قدیمی را رها کردند، به فاز 0 بازگشتند. در این لحظه آنها هنوز نرم هستند و تا حداکثر کشش دارند و آنچه بدنشان نیاز دارد رشد می کنند.این یک زمان بسیار آسیب پذیر است، بنابراین آنها تمایل دارند آن را برای روزهای ضروری در شکاف ها پنهان کنند تا زمانی که کاملاً سفت شوند.
آزمایش
برای درک کامل چرخه پوست اندازی سخت پوستان، می توان آزمایش زیر را برای نظارت بر رشد خرچنگ سنگی به مدت 300 روز انجام داد:
