نام دوزیستان (amphi-bios) از یونانی گرفته شده و به معنای "هر دو زندگی" است. این به این دلیل است که چرخه زندگی آنها بین آب و خشکی اتفاق می افتد این موجودات عجیب شیوه زندگی و ظاهر خود را در طول تکامل خود تغییر می دهند. بیشتر آنها شب زنده داری و سمی هستند. برخی حتی در شب های بارانی برای آواز خواندن جمع می شوند. بدون شک آنها یکی از جالب ترین حیوانات مهره دار هستند.
در حال حاضر، بیش از 7000 گونه توصیف شده و تقریباً در سراسر جهان پراکنده شده اند، به جز در مکان هایی با شدیدترین آب و هوا. با این حال، به دلیل شیوه خاص زندگی آنها، در مناطق گرمسیری بسیار فراوانتر هستند. آیا می خواهید این حیوانات را بهتر بشناسید؟ این مقاله در سایت ما در مورد انواع مختلف انواع دوزیستان، طبقه بندی، نام ها و نمونه های آنها را از دست ندهید کنجکاو.
دوزیستان چیست؟
دوزیستان مدرن حیوانات هستند مهره داران چهارپایان غیر آمنیوتیک ، این تعریف اصلی دوزیستان است. این بدان معنی است که آنها اسکلت استخوانی دارند، چهار پا دارند (از این رو کلمه چهارپایان) و بدون غشای محافظ تخم می گذارند. به دلیل دومی، تخم آنها به خشکی بسیار حساس است و باید در آب قرار گیرد. لاروهای آبزی از آنها بیرون می‌آیند و متعاقباً تحت یک فرآیند تبدیل قرار می‌گیرند که به نام دگردیسی شناخته می‌شود.اینگونه است که آنها بالغ زندگی نیمه زمینی می شوند. مثال بارز آن چرخه زندگی قورباغه هاست.
علی رغم شکنندگی ظاهری، دوزیستان بیشتر نقاط جهان را مستعمره کرده اند و با اکوسیستم ها و زیستگاه های مختلف سازگار شده اند به همین دلیل، انواع زیادی از دوزیستان با تنوع بسیار زیاد وجود دارد. این به دلیل تعداد زیاد استثناهایی است که با تعریف فوق مطابقت ندارند.
به دلیل تنوع زیاد آنها، تشخیص وجه اشتراک انواع مختلف دوزیستان بسیار دشوار است. با این حال، ما مهمترین شخصیت های آن را جمع آوری کرده ایم که نشان می دهد کدام یک استثنا دارند. اینها خصوصیات اصلی دوزیستان است:
- چهارپایان: به جز سسیلیان، دوزیستان دارای دو جفت اندام هستند که به پا ختم می شوند. پاها اغلب با 4 انگشت تار و پود هستند، اگرچه استثناهای زیادی وجود دارد.
- پوست حساس: پوستی بسیار ظریف، بدون پوسته پوسته و حساس به خشکی دارند، بنابراین باید همیشه مرطوب و در دمای اتاق باقی بماند. متوسط.
- سموم: دوزیستان غده هایی در پوست خود دارند که مواد دفاعی تولید می کنند. به همین دلیل پوست آن در صورت بلعیده شدن یا تماس با چشم سمی است. با این حال، بیشتر گونه ها هیچ تهدیدی برای انسان ندارند.
- تنفس پوستی: بیشتر دوزیستان از طریق پوست خود تنفس می کنند، بنابراین باید همیشه آن را مرطوب نگه دارند. بسیاری از دوزیستان این نوع تنفس را با حضور ریه تکمیل می کنند و برخی دیگر در طول زندگی خود آبشش دارند. در مقاله محل و نحوه تنفس دوزیستان می توانید در مورد این موضوع بیشتر بدانید.
- اکتوترمی: دمای بدن شما به محیطی که در آن هستید بستگی دارد. به همین دلیل، دیدن آنها در زیر نور خورشید بسیار رایج است.
- تولید جنسی: دوزیستان دارای جنسیت جداگانه هستند، یعنی نر و ماده وجود دارد. هر دو جنس برای انجام لقاح با هم جفت می‌گیرند، که می‌تواند در داخل ماده یا بیرون رخ دهد.
- تخم زا: ماده ها تخم های آبزی را با پوسته بسیار نازک و ژلاتینی می گذارند. به همین دلیل، دوزیستان برای تولید مثل به وجود آب یا رطوبت وابسته هستند. تعداد بسیار کمی از دوزیستان با ایجاد زنده بودن با محیط های خشک سازگار شده اند و تخم نمی گذارند.
- توسعه غیرمستقیم: لاروهای آبزی از تخم ها بیرون می آیند و از آبشش ها تنفس می کنند. آنها در طول رشد خود دچار دگردیسی کم و بیش پیچیده ای می شوند که در آن ویژگی های بزرگسالان را به دست می آورند. برخی از دوزیستان به طور مستقیم رشد می کنند و دچار دگردیسی نمی شوند.
- شب: اکثر دوزیستان بیشترین فعالیت را در شب دارند، زمانی که برای شکار و تولید مثل بیرون می آیند. با این حال، بسیاری از گونه ها روزانه هستند.
- گوشتخواران: دوزیستان در حالت بالغ گوشتخوار هستند و عمدتاً از بی مهرگان تغذیه می کنند. با وجود این، لاروهای آن گیاهخوار هستند و جلبک مصرف می کنند، با استثناء.
همانطور که اشاره کردیم یکی دیگر از خصوصیات اصلی دوزیستان این است که تحت فرآیند تبدیلی به نام دگردیسی قرار می گیرند. در مرحله بعد، تصویری معرف از دگردیسی دوزیستان را نشان می دهیم.
طبقه بندی دوزیستان
دوزیستان متعلق به کلاس دوزیستان هستند که به سه دسته تقسیم می شوند:
- دستور ژیمنوفیونا
- سفارش ارودلا
- سفارش آنورا
هر یک از راسته ها شامل خانواده ها و زیرخانواده هایی است که شامل گونه های مختلف دوزیستان می شود. بنابراین، در ادامه انواع دوزیستان موجود در هر گروه را خواهیم دید.
انواع دوزیستان و نام آنها
سه نوع دوزیست وجود دارد:
- Caecilians یا بدون پا (سفارش Gymnophiona).
- سلامندر و سمندر (سفارش اورودلا).
- قورباغه و وزغ (سفارش آنورا).
Caecilians یا Apodes (Gymnophiona)
Caecilians یا apods حدود 200 گونه هستند که در سراسر جنگل های استوایی آمریکای جنوبی، آفریقا و آسیای جنوب شرقی پراکنده شده اند. دوزیستانی هستند با ظاهر ورمی شکل یعنی با کشیده و استوانه ای شکلبرخلاف انواع دیگر دوزیستان، سسیلیان ها پا ندارند و برخی پوسته های پوستی دارند.
این حیوانات عجیب و غریب زندگی می کنند زیر خاک مرطوب دفن شده، خیلی ها کور هستند. بر خلاف آنوران ها، نرها اندام جفتی دارند، بنابراین لقاح در داخل ماده اتفاق می افتد. بقیه مراحل تولیدمثلی آنها در هر خانواده و حتی در هر گونه بسیار متفاوت است.
سمندر و سمندر (اورودلا)
دسته Urodelos شامل حدود 650 گونه است. مشخصه آنها داشتن دم در طول زندگی است، یعنی لاروها دم خود را از دست نمی دهند در هنگام دگردیسی. علاوه بر این، چهار پای آنها از نظر طول بسیار شبیه به هم هستند، بنابراین با راه رفتن یا بالا رفتن حرکت می کنند.همانند سسیلیان ها، لقاح تخمک ها در داخل ماده از طریق جفت گیری انجام می شود.
تقسیم سنتی به سمندر و نیوتن ارزش طبقه بندی ندارد. با این حال، سمندرها معمولاً گونه هایی نامیده می شوند که اساساً شیوه زندگی زمینی دارند. آنها اغلب در خاک های مرطوب زندگی می کنند و فقط برای تولید مثل به آب می روند. در عین حال نیوتز زمان بیشتری را در آب می گذراند.
قورباغه و وزغ (انورا)
نام “a-nuro” به معنای “بدون دم” است. به این دلیل که لارو این دوزیستان که به قورباغه معروف هستند، این اندام را در هنگام دگردیسی از دست می دهند. بنابراین، قورباغه ها و وزغ های بالغ فاقد دم هستند. یکی دیگر از ویژگی های متمایز این است که پاهای عقب آن از پاهای جلویی بلندتر است و با پریدن حرکت می کنند.بر خلاف انواع دیگر دوزیستان، لقاح تخمک ها در خارج از ماده انجام می شود.
همانطور که در urodeles، تفاوت قورباغه و وزغ بر اساس ژنتیک و طبقه بندی نیست، بلکه بر اساس درک انسان است. آنوران های قوی به نام وزغ شناخته می شوند که اغلب عادات زمینی بیشتری دارند، بنابراین پوست آنها خشک تر و زگیل تر است. در این میان قورباغه ها حیواناتی با ظاهر برازنده، جهنده های ماهر و گاهی کوهنوردان هستند. زندگی آنها معمولا بیشتر با محیط های آبی مرتبط است.
نمونه هایی از دوزیستان
در این قسمت چند نمونه از دوزیستان را به شما نشان می دهیم. به طور خاص، ما برخی از گونه های کنجکاو را انتخاب کرده ایم. به این ترتیب، ما قادر خواهیم بود ویژگی های بسیار متغیری را که در انواع مختلف دوزیستان ظاهر می شود، بهتر درک کنیم.
- سیسیلین مکزیکی یا تاپالکوآ (درموفیس مکزیکانوس): این سسیلیان زنده زا هستند. جنین آنها برای چندین ماه در داخل مادر رشد می کند. در آنجا از ترشحات داخلی تولید شده توسط مادر تغذیه می کنند.
- Koh Tao Caecilian (Ichthyophis kohtaoensis): این سسیلیان تایلندی است که تخم های خود را در خشکی می گذارد. برخلاف بیشتر دوزیستان، مادر از تخم ها تا زمانی که از تخم خارج می شوند مراقبت می کند.
- آمفیوما (Amphiuma spp.): اینها سه گونه از دوزیستان آبزی بسیار کشیده و استوانه ای شکل با پاهای وستیژیا هستند. در آنها، A. tridactylum دارای سه انگشت، A. معنی دارای دو و A. pholeter فقط یک انگشت دارد. آنها علیرغم ظاهرشان سسیلین نیستند، بلکه ارودل هستند.
- Proteus (Proteus anguinus): این urodele برای زندگی در تاریکی برخی از غارهای اروپایی سازگار است. به همین دلیل، بزرگسالان چشم ندارند، سفید یا صورتی هستند و در طول زندگی خود در آب زندگی می کنند.علاوه بر این، آنها کشیده، دارای سر صاف و از طریق آبشش ها تنفس می کنند.
- گالیپاتو (Pleurodeles w alt): یک ارودل اروپایی است که طول آن به 30 سانتی متر می رسد. در کنار آن ردیفی از لکه های نارنجی است که با لبه های دنده های آن منطبق است. هنگامی که آنها احساس خطر می کنند، آنها را برجسته می کنند و شکارچیان بالقوه را تهدید می کنند.
- قورباغه مودار (Trichobatrachus robustus): قورباغه های پشمالو علیرغم ظاهرشان مو ندارند، بلکه اکستنشن های پوست عروقی دارند. اینها سطح تبادل گاز را افزایش می دهند، به طوری که می توانند اکسیژن بیشتری جذب کنند.
- وزغ سورینام (Pipa pipa): این وزغ آمازونیایی با بدنی بسیار پهن مشخص می شود. ماده در پشت خود نوعی تار دارد. تخم ها در هنگام جفت گیری فرو می روند و به آن می چسبند. از آنها، لاروها بیرون نمی آیند، بلکه وزغ های جوان کوچک هستند.
- کوه نیمبا وزغ (Nectophrynoides occidentalis): این وزغ آفریقایی زنده زا است. ماده ها بچه هایی به دنیا می آورند که ظاهری شبیه به بزرگسالان دارند. توسعه مستقیم یک استراتژی تولید مثلی است که به آنها امکان می دهد مستقل از آب باشند.
کنجکاوی دوزیستان
اکنون که همه انواع دوزیستان را می شناسیم، بیایید به برخی از ویژگی های جالب تری که در برخی گونه ها ظاهر می شود نگاهی بیندازیم.
آزماتیسم حیوانی
بسیاری از دوزیستان رنگ های بسیار چشمگیر دارند. از آنها برای اطلاع رسانی به شکارچیان احتمالی در مورد سم آنها استفاده می شود. اینها رنگ شدید دوزیستان را با خطر شناسایی می کنند، بنابراین آنها را نمی خورند. بنابراین، هر دو از ناراحتی جلوگیری می کنند.
یک مثال بسیار کنجکاو وزغ های شکم آتش (Bombinatoridae) است.این دوزیستان اوراسیا دارای مردمک های قلبی شکل و شکم قرمز، نارنجی یا زرد هستند. هنگامی که مزاحم می شوند، آنها به اطراف می چرخند یا رنگ ساق پاهای خود را در حالتی به نام "unkenreflex" نشان می دهند. به این ترتیب شکارچیان رنگ را مشاهده می کنند و آن را با خطر مرتبط می کنند.
قورباغه های سرپیکانی (Dendrobatidae)، آنوران های بسیار سمی و قابل توجه که در نوتروپیک ها زندگی می کنند، بهتر شناخته شده اند. در این مقاله در مورد آپوسماتیسم حیوانات، از جمله انواع دیگر دوزیستان، می توانید با گونه های آپوزماتیک بیشتری آشنا شوید.
پدومورفوزیس
بعضی از urodeles پدومورفوزیس را نشان می دهند، یعنی ویژگی های جوانی خود را در بزرگسالی حفظ می کنند. زمانی اتفاق می‌افتد که رشد فیزیکی کند می‌شود، بنابراین بلوغ جنسی زمانی ظاهر می‌شود که حیوان هنوز ظاهر لارو داشته باشد. این فرآیند به عنوان نئوتنی شناخته می شود و همان چیزی است که در سمندر مکزیکی (Ambystoma mexicanum) و در پروتئوس (Proteus anguinus) رخ می دهد.
پدامورفوزیس ممکن است به دلیل تسریع بلوغ جنسی باشد به این ترتیب حیوان در حالی که هنوز دارای یک توانایی تولید مثل است. ظاهر لارو این فرآیندی است که به نام پیش‌زایی شناخته می‌شود و در گونه‌هایی از جنس Necturus، بومی آمریکای شمالی رخ می‌دهد. مانند آکسولوتل، این اورودل ها آبشش خود را حفظ می کنند و به طور دائم در آب زندگی می کنند.
دوزیستان در حال انقراض
حدود 3200 گونه دوزیست در خطر انقراض قرار دارند، یعنی تقریبا نصف علاوه بر این، اعتقاد بر این است که بیش از 1000 گونه در معرض خطر انقراض گونه ها به دلیل کمیاب بودن هنوز کشف نشده اند. یکی از تهدیدات اصلی برای دوزیستان قارچ کیترید (Batrachochytrium dendrobatidis) است که تاکنون صدها گونه را منقرض کرده است.
گسترش سریع این قارچ به دلیل اقدامات انسانی مانند جهانی شدن، قاچاق حیوانات و رهاسازی غیرمسئولانه حیوانات خانگی است.دوزیستان عجیب و غریب علاوه بر ناقل بیماری، به سرعت به گونه های مهاجم تبدیل می شوند. آنها اغلب از گونه های بومی حریص تر هستند و آنها را از اکوسیستم خود دور می کند. این مورد قورباغه پنجه دار آفریقایی (Xenopus laevis) و قورباغه گاو نر آمریکایی (Lithobates catesbeianus) است.
علاوه بر آن، ناپدید شدن زیستگاه های آنها، مانند آب های شیرین و جنگل های مرطوب، باعث زوال دوزیستان شده است.. هم به دلیل تغییرات آب و هوایی و هم به دلیل تخریب مستقیم زیستگاه های آبی و جنگل زدایی است.
