بعضی از مراقبین عادت بدی دارند که هر بار که سگشان علائمی شبیه یک بیماری انسانی مانند سرماخوردگی یا استفراغ نشان می دهد، به کابینت داروهای خود مراجعه می کنند. بنابراین، آنها سگ های خود را با داروهای رایج برای استفاده انسانی مانند ایبوپروفن، پاراستامول یا آسپرین درمان می کنند، بدون اینکه بدانند سگ خود را در معرض خطر قرار می دهند
بنابراین، در این مقاله در سایت ما قصد داریم توضیح دهیم که آیا سگ ها می توانند پاراستامول مصرف کنند و اگر دارو مصرف کنیم چه اتفاقی می افتد. سگ های ما به تنهایی در زیر بیابید!
سگ ها را دارو کنید
اگرچه ناگفته نماند، فقط متخصصان دامپزشکی می توانند برای حیوانات خانگی دارو تجویز کنند. این درست نیست که فرض کنیم آنچه در انسان کار می کند در سگ نیز موثر است.
درست است که داروهایی وجود دارد که ماده موثره آنها هم برای انسان و هم برای سگ مفید است، اما همیشه اصرار داریم که این دامپزشک است که آنها را تجویز می کند. حتی داروهایی که معمولاً استفاده می شوند و ظاهراً به اندازه پاراستامول بی ضرر هستند، بسته به گونه اثرات متفاوتی دارند، زیرا قرار است متابولیزه و حذف شوند، یا خیر، به طور متفاوتی.
همچنین، حتی اگر ممکن است داروهای خاصی را با سگ های خود به اشتراک بگذاریم، دوز لازم نیست که یکسان باشد، دقیقاً به این دلیل توضیح دادیم که متابولیسم آن متفاوت است. وقتی از سگ ها پرسیده می شود که آیا سگ ها می توانند پاراستامول مصرف کنند، پاسخ بله است، اما همیشه تحت کنترل شدید دامپزشکی ، همانطور که در بخش بعدی خواهیم دید.
پاراستامول
پاراستامول یک داروی بسیار رایج در تمام کابینت های داروهای خانگی است. بدون نسخه قابل خرید است، معمولا عوارضی ندارد، به عنوان تسکین دهنده درد برای تسکین دردهای خفیف یا متوسط و به عنواناستفاده می شود.ضد تب برای کاهش تب.
شاید همین سهولت در اکتساب و استفاده باعث شود فراموش کنیم که این دارو یک دارو است و به این ترتیب، یک سری عوارض جانبی را به همراه خواهد داشت که در سگ ها جدی تر از انسان خواهد بود. به علاوه همانطور که اشاره کردیم در همه گونه ها به یک شکل متابولیزه نمی شود و در سگ می تواند به کبد آسیب برساند و باعث ایجاد تصویر بالینی شود. که در قسمت بعدی خواهیم دید.
پس آیا سگ ها می توانند پاراستامول مصرف کنند؟ بله، اما هرگز بدون مشورت با دامپزشک ما، زیرا دوز و زمان مصرف باید توسط او تجویز شود.در هر صورت، ما در حال حاضر جایگزین هایی با نتایج بهتر در سگ ها و خطر کمتری برای سلامتی آنها داریم.
مسمومیت با پاراستامول در سگ
بنابراین، ما باید اصرار داشته باشیم، دامپزشک تنها حرفه ای مسئول تجویز داروی سگ ما خواهد بود. همانطور که گفتیم، فقط او تصمیم می گیرد که آیا سگ های ما می توانند پاراستامول مصرف کنند یا خیر. اگر به تنهایی سگ خود را با پاراستامول دارو کنیم، خطر مسمومیت او را داریم، که حتی می تواند عواقب کشنده ای داشته باشد. علائمی که می توان در سگ مسموم با پاراستامول مشاهده کرد به شرح زیر است:
- استفراغ
- ضعف
- درد شکم
- بزاق
- آنورکسی
- افسردگی
- اختلالات تنفسی
اگر این علائم را مشاهده کردیم و به سگ خود پاراستامول دادیم یا فکر کردیم که ممکن است به طور تصادفی آن را بلعیده باشد، باید به دامپزشک مراجعه کنیم و او را از آنچه مصرف کرده است مطلع کنیم. بزرگترین مشکل استامینوفن در سگ ها آسیب کبدی است. همولیز نیز ممکن است رخ دهد، فرآیندی که شامل تجزیه سریع گلبول های قرمز خون است. صفرا و هموگلوبینی که از این شکستگی منشا می گیرند در بدن تجمع می یابند و باعث ایجاد رنگ زرد در غشاهای مخاطی می شوند (یرقان ) و دفع ادرار قهوه ای رنگ توسط هموگلوبین آن. محتوا.
بسته به شرایط، دامپزشک در مورد مناسب ترین درمان تصمیم می گیرد که ممکن است شامل ایجاد استفراغ، تجویز مایع درمانی یا حتی انجام تزریق خون باشد. در جدی ترین موارد، سگ می تواند بمیرد. این باید ما را وادار کند که اهمیت این را داشته باشیم که هرگز به تنهایی به سگمان دارو ندهیم.
احتیاطات دارویی
ما دیده ایم که سگ ها فقط تحت کنترل دامپزشکی می توانند پاراستامول مصرف کنند، بنابراین، برای جلوگیری از حوادثی که می تواند عواقب مرگبار داشته باشد، توصیه می شود اقدامات احتیاطی زیر را رعایت کنید:
- اگر سگمان تحت تجویز دامپزشکی نیست هرگز دارو ندهیم.
- همیشه داروها را دور از دسترس سگ خود نگه دارید.
- هنگامی که مجبور به مصرف دارو هستیم، همیشه باید با رعایت دقیق دستورات دامپزشک از نظر دوز و مدت درمان این کار را انجام دهیم.
- اگر شک داریم که سگمان مقدار زیادی پاراستامول خورده یا ما به او داده ایم، باید فورا او را نزد دامپزشک ببریم.
