همه ما آرزو می کنیم که سگ هایمان هرگز مریض نشوند و مجبور به ترک شوند. با این حال، قانون طبیعت تعیین می کند که چرخه زندگی باید در همه گونه ها انجام شود. برای داشتن بهترین دوستی که سالیان سال در کنار شما خواهد بود، پیشنهاد می کنیم سلامت ترین نژادهای سگ دنیا را بشناسید در ادامه این مطلب را آماده کرده ایم. لیستی از سگ هایی که امید به زندگی خوب و استعداد ژنتیکی پایینی برای ایجاد پاتولوژی های اصلی سگ دارند.
باید تاکید کنیم هیچ نژادی نیست که بیمار نشود همه سگ ها نیاز دارند در محیطی مثبت زندگی کنند و دریافت کافی داشته باشند. داروی پیشگیرانه برای سالم ماندن اما در این مقاله جدید در سایت ما، نژادهایی از سگها را به شما معرفی می‌کنیم که طول عمر ممتاز، مقاومت جسمی و روحی زیاد و همچنین مشکلات سلامتی کمی را با هم ترکیب می‌کنند. 10 سالم ترین نژاد سگ را کشف کنید!
1. شیبا اینو
شیبا اینو یکی از اعضای گروه اسپیتز است که از قدیمی ترین نژادهای سگ در جهان است. به طور سنتی، اعتقاد بر این است که منشا ژاپنی است ، اگرچه برخی فرضیه ها نشان می دهد که آنها می توانند از چین یا کره سرچشمه بگیرند. آنها بدنی فشرده، محکم و بسیار مقاوم، با خز کوتاه اما فراوان دارند. شیبا اینو را می توان به عنوان سگ های کوچک، قوی و سالم توصیف کرد که قادر به مقاومت در برابر چالش های زندگی در طبیعت هستند.
برای ذکر شایع ترین بیماری های شیبا اینو، باید دیسپلازی هیپ و کم کاری تیروئید را برجسته کنیم. انجمن های سگ در مورد طول عمر شیبا اینو به توافق نرسیدند. در حالی که برخی از کارشناسان به امید به زندگی 15 ساله اشاره می کنند ، برخی دیگر می گویند این سگ ها می توانند تا 18 سال زندگی کنندباید به این مناسبت به یاد داشته باشیم که پشمالویی به نام پوسوکه، سگ مونگل ژاپنی، صلیب شیبا-اینو، که به 26 سال و 9 ماه عمر رسید، جزو طولانی ترین سگ های نیش شناخته شده است.
دو. گرنادیر شپرد استرالیایی
همچنین با نام سگ گاو استرالیایی یا سگ گاو استرالیایی شناخته می شود، سگ گرنادیر استرالیایی سگی از سایز متوسط، قوی، با ماهیچه های توسعه یافته و چابکی عالی.این کت دو نوع کت را می پذیرد: پاشنه قرمز (کت با رنگ های قرمز) و پاشنه آبی (کت در رنگ های مایل به آبی).
این سگ ها جنبه های زیادی از شخصیت خود را با کولی های مرزی معروف به اشتراک می گذارند. آنها بسیار پرانرژی، شجاع و باهوش هستند. آنها نیاز به دریافت تحریک فیزیکی و ذهنی مناسب دارند تا سالم و شاد بمانند. وقتی تحت یک سبک زندگی بی تحرک قرار می گیرند، می توانند دائما بی قرار باشند و علائم مرتبط با استرس و بی حوصلگی را بروز دهند.
طولانی ترین سگی که می شناسیم متعلق به این نژاد است. استرالیایی پشمالو به نام بلوی پس از رسیدن به ۲۹ سال زندگی به یک افسانه واقعی تبدیل شد. با این حال، باید روشن کنیم که میانگین امید به زندگی در گرنادیر شپرد استرالیایی 10 تا 14 سال است استعداد ژنتیکی خاصی برای ابتلا به دیسپلازی هیپ وجود دارد، و تشخیص ها آتروفی پیشرونده شبکیه و ناشنوایی (به طور کلی با افزایش سن) نیز در این نژاد گزارش شده است.
3. باسنجی
بسنجی به دلایل زیادی منحصر به فرد است. آنها مسن ترین سگ های جهان در نظر گرفته می شوند که معمولاً با مقاومت و قدرت بدنی قابل توجه آنها همراه است. به یاد داشته باشیم که در زمان های قدیم، تنها قوی ترین حیوانات و بهترین سازگاری با ناملایمات محیطی خود توانستند زنده بمانند.
تخمین زده می شود که این سگ بومی آفریقا است، جایی که از آن برای شکار و ردیابی طعمه های زمینی استفاده می شد. این سگ به عنوان "سگ هایی که هرگز پارس نمی کنند" شهرت بین المللی به دست آورد و در رتبه بندی نژادهایی که کمتر پارس می کنند، پیشرو است. در واقع، این سگ ها صدای عجیبی را منتشر می کنند که کاملاً شبیه به خنده است و نه پارس سگ سنتی.
امید به زندگی یک باسنجی بین 12 تا 14 سال استبا یک رژیم غذایی متعادل، ورزش بدنی و داروهای پیشگیرانه کافی، این سگ ها به سختی بیمار می شوند. آنها بسیار بهداشتی هستند، موهای کمی می ریزند و مرتباً خود را اصلاح می کنند. از جمله بیماری های مکرر این نژاد می توان به مشکلات کلیوی (به خصوص به اصطلاح سندرم فالکونی) و آتروفی پیشرونده شبکیه اشاره کرد.
4. بردر کولی
شکی نداریم که مرزبانی نژاد بسیار خاصی است. این سگ ها بر اساس لیست تهیه شده توسط استنلی کورن در رتبه بندی باهوش ترین سگ های جهان قرار دارند. آنها سگ های فعال و وفادار، با ظرفیت زیاد برای یادگیری و چابکی قابل توجه هستند، که نیاز به تحریک مناسب جسمی و ذهنی دارند. بنابراین، آنها به یک مربی اختصاصی و خوب نیاز دارند، با زمان و مکان مناسب.
آنها طول عمر ممتازی از خود نشان می دهند، با میانگین امید به زندگی 14 تا 17 سال اما مانند همه سگ ها، آنها نیاز به دریافت داروی پیشگیرانه کافی برای لذت بردن از زندگی سالم و شاد. بوردر کولی ها تا حدودی مستعد ابتلا به دیسپلازی هیپ، صرع و ناهنجاری چشم کولی هستند.
5. هاسکی سیبری
هاسکی سیبری دقیقاً به دلیل امید به زندگی (بین 10 تا 13 سال ) مورد توجه قرار نمی گیرد، بلکه به دلیل سلامتی عالی و مطلوبش مقاومت فیزیکی در مقایسه با سگ های اندازه و استحکام، "هاسکی ها" استعداد بسیار کمی برای بیشتر بیماری های دژنراتیو دارند.
از معدود آسیب شناسی های مکرر در این نژاد می توان به مشکلات چشمی مانند آب مروارید، آتروفی پیشرونده شبکیه و دیستروفی قرنیه اشاره کرد.و برخی از نمونه ها ممکن است مستعد تشخیص دیسپلازی هیپ و سرطان در سال های آخر خود باشند.
6. شپرد بلژیکی مالینویز
مالنویز بلژیکی مزیت بزرگی نسبت به اکثر سگ های گله دارد. توانایی‌های شناختی آنها از نظر تاریخی بیشتر از ویژگی‌های فیزیکی یا ظاهرشان ارزشمند بود. به همین دلیل، یک واقعاً بسیار کم استعداد برای انواع بیماری های ارثی یا دژنراتیو ارائه می کندتنها بیماری هایی با شیوع متوسط در این نژاد عبارتند از: دیسپلازی هیپ، آتروفی پیشرونده شبکیه و دیستروفی قرنیه.
اما باید در نظر داشته باشیم که این پشمالوها برای سالم ماندن، قوی و سالم به سطح بالایی از فعالیت بدنی نیاز دارند. علاوه بر این، آموزش و اجتماعی شدن اولیه ضروری خواهد بود.
7. روباه انگلیسی
روباه روباه انگلیسی شباهت های فیزیکی زیادی به بیگل نشان می دهد هر چند بزرگتر و سنگین تر از "هموطنان" خود: یک روباه نر بالغ می تواند به آن برسد. قد 60 سانتی متر با وزن بدن 30 تا 35 کیلوگرم. خز آن کوتاه، سفت و به طور کلی سه رنگ (سفید، قهوه ای و سیاه) است، اگرچه انواع دو رنگ (سفید و قهوه ای؛ سفید و سیاه) نیز وجود دارد.
این سگ ها قوی، تنومند هستند، دارای مقاومت فیزیکی قابل تحسین و شخصیت مشخصی هستند امید به زندگی آنها تخمین زده می شودبین 10 تا 14 سال ، با توجه به سبک زندگی هر سگ متفاوت است. در حال حاضر بیماری های ارثی با شیوع زیاد در این نژاد ثبت نشده است. با این حال، برخی از نمونه‌ها می‌توانند تحت تأثیر لوکودیستروفی، یک اختلال ژنتیکی نادر که بر سلول‌های عصبی و غدد فوق کلیوی تأثیر می‌گذارد، باشند.
8. افن پینشر
این نژاد که منشأ آن آلمان است، در خارج از کشور بومی خود بسیار محبوب نیست، جایی که نام آن به معنای "سگ ناز" است با این حال، Affenpinscher یک سگ همراه عالی است که در هسته خانواده خود بسیار مهربان و محافظ است. سگ هایی با جثه کوچک، با قد 24 تا 28 سانتی متر و وزن بدن 3 تا 6 کیلوگرم.
ظاهر شایان ستایش آنها، به وضوح یادآور خانواده تریر، و رفتار فعال و بازیگوش آنها واقعا جذاب است. اما چیزی که واقعاً در مورد این کوچولوهای پشمالو تحت تاثیر قرار می‌دهد سلامتی چشمگیر آنهاست Affenpinscher استعداد زیادی برای هیچ بیماری ندارد، اگرچه برخی از نمونه‌ها ممکن است دچار دیسپلازی مفصل ران شوند و آب مروارید در سنین بالاطول عمر آنها معمولاً از 12 تا 15 سال متفاوت است، با توجه به سبک زندگی هر حیوان متفاوت است
۹. بیشون فریز
بیشون فریز ممکن است شبیه یک سگ نوازشگر به نظر برسد، اما بسیار سالم است نژاد تمایل متوسطی به اضافه وزن، دررفتگی کشکک (معمولاً به دلیل فعالیت بدنی زیاد) و آب مروارید در سنین بالا دارد. البته باید تاکید کنیم که با عادات سالم مانند رژیم غذایی متعادل و ورزش منظم اما متوسط به راحتی می توان از این آسیب شناسی ها پیشگیری کرد. امید به زندگی آنها بین 12 تا 14 سال است
اما این نژاد با پوشش زیبای خود برای جلوگیری از ایجاد گره، حذف ناخالصی ها و موهای مرده نیاز به مراقبت زیادی دارد.علاوه بر این، آنها برای سالم ماندن و برخورداری از طول عمر ممتاز نیاز به دریافت داروهای پیشگیرانه کافی دارند.
10. اسپیتز فنلاندی
اسپیتز فنلاندی نژاد دیگری است که مستعد ابتلا به هیچ گونه بیماری دژنراتیو نیست. برخی از نمونه های این نژاد با دیابت تشخیص داده شدند، اما باید در نظر داشته باشیم که پیشگیری و کنترل آن یک بیماری آسان است. در موارد نادر، آنها با دیسپلازی هیپ و سندرم شاکر تشخیص داده شده اند.
چرا برخی از سگ ها سالم تر از دیگران هستند؟
آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا برخی از سگ ها سالم تر از بقیه هستند؟ ما می‌توانیم ساعت‌ها وقت بگذاریم تا تاریخچه سگها را برای شما توضیح دهیم، اما این سؤال را خلاصه می‌کنیم تا به راحتی متوجه شوید.در طول قرن‌ها اهلی‌سازی، سگها در معرض تلاقی‌های متعددی قرار گرفتند تا برجستگی (یا اغراق‌آمیز) برخی ویژگی‌های فیزیکی یا رفتارهای غریزی . الگوهای زیبایی شناختی نژادها، آنطور که امروزه می شناسیم، نتیجه این قرن ها انتخاب ژنتیکی و تلاقی است در نتیجه، بسیاری از نژادها افزایش قابل توجهی را متحمل شدند. در استعداد ژنتیکی شما برای ابتلا به یک سری بیماری های ارثی.
اما باید به شما یادآوری کنیم که طول عمر و سلامت همه حیوانات خانگی اساساً به طب پیشگیری، به مراقبت، آموزش بستگی دارد. و محیطی که برای آنها فراهم می کنیم. به همین دلیل، حتی اگر دوست پشمالوی شما در میان سالم‌ترین یا طولانی‌ترین نژاد سگ ظاهر نمی‌شود، به یاد داشته باشید که کیفیت زندگی او عمدتاً به فداکاری شما بستگی دارد. به همین ترتیب، اگر حیوان خانگی شما جزو سگ هایی است که بیشترین مشکلات سلامتی را دارند، به یاد داشته باشید که تکامل دامپزشکی به شما امکان می دهد از بروز بسیاری از علائم منفی جلوگیری کنید و امید به زندگی آنها را بهبود بخشید.
برای اینکه بهترین دوست خود را در سلامت کامل نگه دارید و به او اجازه دهید از طول عمر ممتاز برخوردار باشد، فراموش نکنید که هر 6 ماه یک بار بازدید از دامپزشک را انجام دهید ، واکسیناسیون دوره ای و نامه کرم زدایی آنها را از هفته های اول زندگی خود رعایت کنید. علاوه بر ارائه یک رژیم غذایی متعادل، تمرینات بدنی منظم و عادات بهداشتی تقویت شده که به شما امکان می دهد مقاومت فیزیکی و ذهنی خود را بهبود بخشید. و برای برانگیختن ظرفیت شناختی، عاطفی و اجتماعی آنها روی اجتماعی شدن اولیه و آموزش صحیح سرمایه گذاری کنند.
آیا درست است که سگ های قیمه ای سالم ترند؟
سگ های مخلوط در معرض پرورش انتخابی شدید ذکر شده در بالا قرار نگرفتند. تنوع ژنتیکی زیاد آنها به آنها اجازه می دهد تا از استعداد ابتلا به اکثریت قریب به اتفاق بیماری های ارثی که به شدت بر بسیاری از نژادهای سگ ها تأثیر می گذارد، اجتناب کنند. بنابراین سگ های مستیزو معمولاً عمر طولانی تری دارند یا کمتر از سگ های اصیل بیمار می شوند.
با این حال، وقتی در مورد سلامت سگ های نژاد مخلوط صحبت می کنیم، باید بسیار مراقب باشیم که به افسانه های دروغین غذا ندهیم. این سگها نیاز به مراقبت های پیشگیرانه مشابه مانند هر سگ اصیل دارند. آنها همچنین باید محبت سرپرستان خود را داشته باشند و محیطی مثبت داشته باشند تا به درستی رشد کنند و قوی، سالم و شاد بمانند. بنابراین، به یاد داشته باشید که طول عمر مستیزو پشمالو شما به تعهد شما به سلامت آن نیز بستگی دارد.
