گربه های کوچک ما می توانند تحت تاثیر بیماری ها، آسیب شناسی ها یا اختلالاتی قرار گیرند که بر سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارد و/یا محیطی که بیماری های عصبی نامیده می شوند. و این می تواند علائم چشمگیر، جدی و کشنده ایجاد کند، به خصوص اگر به موقع تشخیص داده نشود.
دو بیماری اصلی عصبی در گربه ها وجود دارد: صرع و سندرم دهلیزی.با این حال، آنها همچنین می توانند با برخی از فرکانس ها تحت تأثیر بیماری ها یا شرایط واقع در نخاع یا مننژ قرار گیرند. علل بیماری های عصبی در گربه ها عمدتاً می تواند ایدیوپاتیک، تومورال، متابولیک، التهابی، عفونی، تروماتیک، عروقی و دژنراتیو باشد و تشخیص بر اساس معاینه فیزیکی و تاریخچه، تحلیلی و بیوشیمیایی، معاینه عصبی جامع برای آسیب موضعی یا تست های آسیب دیدگی و تصویربرداری تشخیصی که بهترین آنها تصویربرداری رزونانس مغناطیسی است. توموگرافی کامپیوتری، رادیوگرافی و میلوگرافی نیز ممکن است مفید باشند. درمان با توجه به بیماری متفاوت است و نیاز به درمان دارویی، حمایت، فیزیوتراپی یا جراحی دارد.
به خواندن این مقاله در سایت ما ادامه دهید تا با بیماری های اصلی و مشکلات عصبی در گربه ها آشنا شوید.
سندرم دهلیزی
گربه ها می توانند دو نوع سندرم دهلیزی داشته باشند: مرکزی و محیطی ، که به نوبه خود می تواند یک طرفه یا دو طرفه باشد.اول از همه، توضیح این نکته ضروری است که سیستم دهلیزی، واقع در گوش داخلی (کانال های نیم دایره، ساکول، عصب و عصب دهلیزی)، همچنین شامل یک جزء مرکزی مرتبط با ساختارهایی مانند هسته های دهلیزی میلنسفالون و مخچه است. و در حفظ وضعیت چشم ها، اندام ها و تنه نسبت به وضعیت بدن و سر همیشه نقش دارد.
در سندرم دهلیزی مرکزی، ساختارهای واقع در سیستم عصبی مرکزی (هسته های عصبی دهلیزی) تحت تاثیر قرار می گیرند، در حالی که در محیطی، ساختارهای واقع در گوش داخلی و اعصاب محیطی تحت تاثیر قرار می گیرند. از آنجایی که در حفظ وضعیت بدن نقش دارد، اگر سیستم دهلیزی آسیب ببیند یا تغییر پیدا کند، این نگهداری با مشکل مواجه می شود و علائم عصبی در گربه ها ظاهر می شود مانند کج شدن یا کج شدن سر به یک طرف، آتاکسی (از دست دادن هماهنگی حرکات) و نیستاگموس (حرکت غیرارادی چشم ها به صورت جانبی در سندرم دهلیزی مرکزی یا محیطی، یا در مورد سندرم دهلیزی مرکزی به سمت بالا و پایین).
درمان این سندرم بسته به علت منشا آن متفاوت خواهد بود، بنابراین درمان اختصاصی و عمومی برای همه موارد وجود ندارد. بنابراین در صورت مشاهده علائم ذکر شده مراجعه به کلینیک ضروری است.
صرع
بی شک صرع یکی از شایع ترین مشکلات عصبی در گربه هاست. صرع به عنوان حملات تشنجی مکرر دوره ای تعریف می شود بین یک حمله و حمله دیگر، گربه کاملا طبیعی به نظر می رسد. در صرع، فعال شدن ناگهانی گروهی از نورون‌ها وجود دارد که به دلیل فعال شدن یک عضله یا گروه عضلانی (صرع کانونی) یا در سراسر بدن هنگامی که کل ماهیچه‌ها دچار تحریک و تحریک بیش از حد در ناحیه بدن گربه می‌شوند، تحریک می‌شوند. فعال شده (تشنج یا تناسب صرع عمومی).
علل ممکن است ایدیوپاتیک یا بدون منشأ ظاهری، بیماری هایی که بر مغز تاثیر می گذارد، اختلالات عروقی یا هیپوکسی، اختلالات کبدی یا کلیوی (آنسفالوپاتی کبدی یا اورمیک) یا کمبود تیامین باشد.
درمان صرع باید شامل داروهایی مانند فنوباربیتال تا کاهش دفعات و شدت تشنج و همچنین جلوگیری از تشنج مداوم بیش از 10 دقیقه، که می تواند باعث افزایش دمای بدن (هیپرترمی) شود که می تواند منجر به مرگ گربه شود. در صرع های اورژانسی می توان از دیازپام رکتوم یا داروهای ضد تشنج داخل وریدی در کنار سایر درمان ها برای تثبیت گربه و جلوگیری از هایپرترمی استفاده کرد.
تمام جزئیات را در این پست دیگر خواهید دید: "صرع در گربه ها - علائم و درمان".
بیماری های نخاع
طناب نخاعی به چهار واحد عملکردی تقسیم می شود: طناب گردنی، سینه ای، کمری و کمری. این واحدها ترکیبی از سندرم های نورون حرکتی فوقانی و تحتانی در اندام های جلویی و عقبی ایجاد می کنند.
اختلالات طناب نخاعی توراکولومبار یا لومبوساکرال
علائم بالینی که به شدت نشان دهنده ناهنجاری طناب نخاعی است پارزیس (نارسایی حرکتی جزئی) یا پاراپلژی است. (نارسایی کامل حرکتی) یک، چند یا همه اندام ها با افزایش یا کاهش رفلکس های نخاعی، بسته به بیماری و محل ضایعه در امتداد طناب نخاعی. به عنوان مثال، اگر طناب لومبوساکرال (ناحیه از کمر تا ابتدای دم) تحت تأثیر قرار گیرد، فلج دو اندام عقبی از نوع نورون حرکتی تحتانی رخ می دهد، یعنی با کاهش رفلکس های نخاعی مانند کشکک. در معاینه عصبی گربه، در حالی که اگر ناحیه آسیب دیده ناحیه توراکولومبار باشد (از قسمت T2 نخاع به سمت کمر)، پارزی مربوط به نورون حرکتی فوقانی است، جایی که رفلکس ها برعکس یا طبیعی هستند یا افزایش در پاهای عقبی.
علل این اختلالات ستون فقرات توراکولومبار یا لومبوساکرال عبارتند از فتق، آمبولیزاسیون غضروفی غضروفی، نئوپلاسم، اسپوندیلوز، دیسکوسپوندیلیت یا تنگی دژنراتیو لومبوساکرال و غیره.
اختلالات نخاعی گردن
جدی ترین شکل زمانی رخ می دهد که مشکل نخاع در اولین بخش های نخاعی، یعنی گردن و پشت باشد. در قسمت نخاعی T2، ظاهر می شود پارزیس چهار اندام و آتاکسی هنگامی که ضایعه در نیمه اول (بخش C1-C5) قرار دارد، یک سندرم نورون حرکتی فوقانی در هر چهار اندام، در حالی که اگر در سگمنت C6-T2 رخ دهد، سندرم حرکتی تحتانی در اندام های جلویی و فوقانی در اندام های عقبی رخ می دهد.
علل بیماری دیسک گردن، آمبولیزاسیون غضروف، سابلوکساسیون آتلانتواکسیال یا سندرم وابلر (اسپوندیلوپاتی گردن) از جمله موارد دیگر است.
بیماری های مننژ
هدف دیگری که تحت تاثیر قرار می گیرد مننژها هستند که غشاهایی هستند که سیستم عصبی مرکزی و نخاع را می پوشانند مننژها سه تا هستند. لایه ها، و از داخل به بیرون به آنها پیا ماتر (نازک و بسیار عروقی، در تماس نزدیک با مغز)، لایه عنکبوتیه و سخت شامه می گویند. مایع مغزی نخاعی باد می‌زند و ما آن را در فضای بین پیا ماتر و عنکبوتیه (فضای زیر عنکبوتیه) و به میزان کمتری در فضای بین عنکبوتیه و سخت‌شکنی (فضای ساب‌دورال) می‌یابیم. مانند بطن های مغزی یا مجرای اپاندیمی.
مننژها می توانند ملتهب یا عفونی شوند (مننژیت) به تنهایی یا بر مغز (مننگوآنسفالیت) یا نخاع (مننگومیلیت) تاثیر بگذارند. بنابراین یکی دیگر از جدی ترین مشکلات عصبی در گربه ها است. معمول ترین علامت درد است که باعثسفتی حاد دهانه رحم می شود e هیپراستزی گردن و ستون فقرات شما همچنین می توانید تشنج و تغییرات رفتاری و همچنین تب، بی اشتهایی و بی حالی داشته باشید. یکی دیگر از مشکلات التهاب مننژها این است که با کاهش جذب مایع مغزی نخاعی در فضای ساب عنکبوتیه و سینوس های وریدی می تواند باعث هیدروسفالی شود
این مشکل با تعیین افزایش گلبول های سفید خون در نمونه مایع مغزی نخاعی تشخیص داده می شود. در موارد مشکوک به عفونت می توان کشت مایع و PCR ویروسی یا آزمایش خون و ادرار را انجام داد. عوامل دخیل در گربه ها می توانند انگل ها (Toxoplasma gondii)، قارچ ها (Cryptococcus neoformans) یا ویروس هایی مانند لوسمی گربه، هرپس ویروس گربه، ویروس پریتونیت عفونی گربه یا پان لوکوپنی گربه باشند. بنابراین درمان منوط به علت زمینه ای خواهد بود.
بیماری های اعصاب جمجمه
در گربه ها، اعصاب به نام اعصاب جمجمه ای که مخ یا ساقه مغز را ترک می کنند و ساختارهای عصب دهی سر نیز می توانند آسیب ببینند و علائم عصبی در گربه ایجاد کنند. بیایید به چند نمونه نگاه کنیم:
- آسیب به عصب سه قلو (جفت V)، که سر را عصب می‌کند و به آن حساسیت می‌دهد و ماهیچه‌های جونده باعث کمبود حساسیت و کاهش تون فک.
- آسیب به عصب صورت (جفت هفتم) باعث افتادگی گوش و لب، کاهش ترشح اشک و تون زبان می شود. این ساختارها را عصب دهی می کند. آسیب به این عصب می تواند ناشی از اوتیت میانی یا اوتیت داخلی باشد.
- عصب گلوفارنکس (جفت IX)، عصب واگ (جفت X) و عصب جانبی (جفت XI) مسئول کنترل فعالیت حرکتی مری برای بلع، حنجره و حلق هستند، بنابراین گاهی اوقات ممکن است با هم آسیب ببینند و باعث دیسفاژی شوند، یعنی مشکلات بلع، نارسایی، تغییر صدا، خشکی دهان، تنگی نفس دمی، آتروفی عضله گردنی (در صورت آسیب عصب جانبی) و غیره.
- آسیب به عصب هیپوگلوسال (جفت XII) که زبان را عصب می‌کند، باعث فلج و آتروفی آن می‌شود و خوردن غذا را دشوار می‌کند.
اگرچه اینها شایع ترین مشکلات و بیماری های عصبی در گربه ها هستند، اما موارد بسیار دیگری نیز وجود دارند که می توانند بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر بگذارند و باعث علائم جدی دیگری مانند سکته مغزی شوند. به همین دلیل، انجام اقدامات پیشگیرانه کافی و انجام معاینات روتین برای تشخیص هر ناهنجاری در اسرع وقت ضروری است. و در صورت مشاهده هر یک از علائم عصبی ذکر شده، در بردن گربه خود به نزدیکترین مرکز دامپزشکی تردید نکنید.
