آب مروارید یکی از علل اصلی کاهش بینایی در افراد و حیوانات است. خرگوش ها از این آسیب شناسی چشمی مستثنی نیستند که اغلب منجر به آسیب به رفاه حیواناتی می شود که از آن رنج می برند. خوشبختانه در حال حاضر تکنیک های جراحی قادر به حل این آسیب شناسی چشمی وجود دارد که پیش آگهی بیماران تحت درمان را تا حد زیادی بهبود می بخشد.
انواع آب مروارید در خرگوش
عدسی یک عدسی دو محدب است که در داخل کره چشم وجود دارد و امکان تمرکز اجسام واقع در فواصل مختلف را فراهم می کند. در شرایط عادی، کاملاً شفاف است، زیرا باید اجازه عبور پرتوهای نور به شبکیه را بدهد. با این حال، هنگامی که تغییری در متابولیسم عدسی ایجاد می شود، کدورت در عدسی ظاهر می شود که به عنوان آب مروارید شناخته می شود.
آب مروارید را می توان بر اساس عوامل مختلفی طبقه بندی کرد:
- بسته به سنی که در آن رخ می دهد: می توانند مادرزادی باشند (اگر حیوان با آنها متولد شود)، جوان یا پیر.
- بسته به بلوغ یا مرحله تکامل: آنها می توانند ابتدایی، نابالغ، بالغ یا بیش از حد باشند.
- بسته به علت آنها: می توانند ارثی، متابولیک، پس از التهاب و غیره باشند.
- بسته به محل: می توانند کاتاراکت قدامی یا خلفی، هسته ای، قشر خلفی، استوایی یا محوری باشند.
بسته به گسترش و درجه بلوغ، آب مروارید می تواند درجات مختلف کاهش بینایی را ایجاد کند ، بنابراین نشان دهنده آسیب قابل توجهی به حیواناتی که از آنها رنج می برند.
علائم آب مروارید در خرگوش
آب مروارید در خرگوش ها اساساً با دو علامت بالینی ظاهر می شود:
- کدری چشم: بسته به درجه بلوغ آب مروارید، چشم کم و بیش تیرگی مشخصی خواهد داشت.
- کاهش بینایی: در خرگوش ها، برخی از رفتارهایی که می تواند با وجود نقص بینایی همراه باشد، شوک هایی با موانع در آنها است. محیط، کاهش فعالیت بدنی، عدم تعامل یا ناآگاهی با سایر حیوانات یا نگهبانان، و افزایش تمایل به غافلگیر شدن یا ترسیدن هنگام تعامل با محیط.
علاوه بر این، آب مروارید می تواند به آسیب شناسی ثانویه چشمی دیگر منجر شود، که با علائم خاصی ظاهر می شود. بنابراین، برای خرگوش های مبتلا به آب مروارید معمول است که سایر علائم بالینی مرتبط با عوارض زیر را نشان دهند:
- یووئیت: با بلفارواسپاسم (چشم بسته)، پرخونی (قرمزی چشم)، اشک ریزش، میوز (انقباض مردمک)، کدورت ظاهر می شود. قرنیه، از جمله هایفما (رسوب خون در محفظه قدامی) یا هیپوپیون (رسوب گلبول های سفید خون در اتاق قدامی).
- گلوکوم: با درد چشم، بوفتالمی (افزایش اندازه چشم)، تیرگی قرنیه، میدریاز (اتساع مردمک) و کاهش بینایی تظاهر می کند.
- دررفتگی عدسی: با درد چشم، اشک ریزش، بلفارواسپاسم (چشم بسته)، هلال آفاکیک (شبه ماه شکل) و حرکات غیر طبیعی ظاهر می شود. از عنبیه و عدسی.
- پارگی کپسول لنز.
علل آب مروارید در خرگوش
در خرگوش، عللی که می توانند منجر به آب مروارید شوند عبارتند از:
- عفونت توسط Encephalitozoon cuniculi: این یک میکروسپوریدیوم است که می تواند خرگوش ها را در طول دوره جنینی آلوده کند. لارو در حین شکل گیری وارد عدسی می شود و باعث ایجاد آب مروارید می شود. در این موارد معمولا هر دو چشم درگیر می شوند یعنی آب مروارید دو طرفه ایجاد می شود.
- علل ارثی: به ویژه در موارد فامیلی یا همخونی، به دلیل تلاقی بین افراد وابسته. به همین دلیل، آب مروارید در خرگوش های کوتوله و سایر نژادها زمانی که از پرورش دهندگان غیرمسئول باشد شایع است.مهم است که این را تشویق نکنید و فرزندخواندگی را انتخاب کنید.
- سطوح گلوکز بالا: مثلاً به دلیل تغذیه نامناسب (میوه یا سبزیجات اضافی) یا دیابت درمان نشده.
تشخیص آب مروارید در خرگوش
تشخیص آب مروارید در خرگوش به مراحل زیر نیاز دارد:
- اتساع مردمک چشم با تروپیکامید تا بتوانید کل عدسی را بررسی کنید.
- اسکن نور پس زمینه، که به شما اجازه می دهد تا تیرگی لنز را به وضوح مشاهده کنید.
- سونوگرافی چشمی و الکترورتینوگرافی اگرچه با نکات قبلی می توان به تشخیص رسید، اما برای تایید باید سونوگرافی و الکترورتینوگرافی انجام شود. که از دست دادن بینایی به دلیل آب مروارید است و نه به دلیل بیماری چشمی دیگر.
درمان آب مروارید در خرگوش
درمان های دارویی مبتنی بر قطره های چشمی در حل آب مروارید موثر نبوده است. این بدان معناست که درمان این آسیب شناسی چشمی باید لزوماً جراحی باشد به طور خاص، جراحی انتخابی شامل فاکوامولسیفیکاسیون که شامل استخراج عدسی و جایگزینی آن با عدسی داخل چشمی است.
لازم به ذکر است که پیش‌آگهی بعد از جراحی بسیار خوب است، زیرا بین 90 تا 95 درصد خرگوش‌ها موفق به بازیابی بینایی می‌شوند.. به همین دلیل، مراجعه به مرکز دامپزشکی با اولین علامت آب مروارید در خرگوش، یا هر مشکل سلامتی دیگری بسیار مهم است. در این مقاله با شایع ترین بیماری های خرگوش و علائم آن آشنا خواهید شد.
