متاسفانه سگ ها از تومور معاف نیستند. آدنوکارسینوم ها در لیست تومورهایی هستند که می توانند در سگ ها به خصوص سگ های میانسال ظاهر شوند. آدنوکارسینوم ها تومورهای بدخیم با منشاء اپیتلیال هستند که می توانند طیف وسیعی از اندام های داخلی را تحت تاثیر قرار دهند. علائم مرتبط با این نوع نئوپلاسم معمولاً غیراختصاصی است، بنابراین تشخیص آن مستلزم رد بسیاری از بیماری های دیگر است که به روشی مشابه ظاهر می شوند.
اگر علاقه مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد آدنوکارسینوم در سگ هستید ، توصیه می کنیم در مقاله بعدی سایت ما با ما همراه باشید. در آن در مورد علائم و درمان، در میان چیزهای دیگر صحبت خواهیم کرد.
انواع آدنوکارسینوم در سگ
آدنوکارسینوم نسخه بدخیم آدنوم است. این یک نوع تومور بدخیم اپیتلیال است. به طور خاص، این یک کارسینوم است که از بافت غده ای که اندام های داخلی خاصی را می پوشاند منشا می گیرد..
تومورهای بدخیم، آدنوکارسینوم:
- آنها تهاجمی موضعی هستند، یعنی تمایل به تهاجم به بافت های اطراف دارند.
- متاستاز تولید می کنند، یعنی به بافت های دیگر سرایت می کنند. سرعت رشد این تومورها متغیر است، اما متاسفانه متاستازها بسیار شایع هستند.این تومورها در ابتدا به غدد لنفاوی منطقه متاستاز می دهند و از آنجا پخش می شوند و باعث متاستازهای دور در سایر اندام ها می شوند.
در سگ، برخی از انواع آدنوکارسینوم شرح داده شده عبارتند از:
- آدنوکارسینوم پستان.
- آدنوکارسینوم بینی.
- آدنوکارسینوم حنجره.
- آدنوکارسینوم ریه.
- آدنوکارسینوم غدد سرومینوس (گوش خارجی).
- آدنوکارسینوم پاراتیروئید.
- آدنوکارسینوم غدد عرق.
- آدنوکارسینوم معده.
- آدنوکارسینوم روده.
- آدنوکارسینوم کلیه.
- آدنوکارسینوم کیسه مقعدی.
- آدنوکارسینوم غدد پری آنال.
آدنوکارسینوما معمولاً در سگ های 7 تا 12 ساله رخ می دهد بسته به نوع خاصی از آدنوکارسینوم، به نظر می رسد مستعدی وجود دارد. نژاد یا جنسیت به عنوان مثال، آدنوکارسینوم کیسه مقعدی در ژرمن شپرد، کوکر اسپانیل و اسپرینگر اسپانیل، به ویژه ماده ها و نرهای عقیم شده، بیشتر دیده می شود.
علائم آدنوکارسینوم در سگ
به عنوان یک قاعده کلی، تومورها تمایل دارند علائم غیر اختصاصی را ایجاد کنند که می تواند در بسیاری از بیماری های دیگر نیز ظاهر شود. همانطور که می توانید تصور کنید، آدنوکارسینوم ها نیز از این قاعده مستثنی نیستند. علاوه بر این، از آنجایی که می تواند در بسیاری از اندام ها رخ دهد، علائم می تواند بسیار متنوع باشد.
در زیر به برخی از علائم بالینی مرتبط با این نوع تومور اشاره می کنیم:
- علائم عمومی: مانند بی اشتهایی، کاهش وزن، بی حالی، خستگی، درد، تب، کم خونی، پلی اوری (افزایش حجم ادرار) و پلی دیپسی (افزایش مصرف آب).
- علائم گوارشی: مانند استفراغ و اسهال (اغلب خونی)، تنسموس (مشکل در دفع مدفوع) و هماتوکزیا (خون در مدفوع).
- علائم تنفسی: مانند تاکی پنه (افزایش تعداد تنفس)، تنگی نفس، عدم تحمل ورزش، عطسه و خونریزی از طریق بینی (اپیستاکسیس).
علل آدنوکارسینوم در سگ
مثل همه نئوپلاسم ها، آدنوکارسینوم ها در اثر یک تغییر ژنتیکی ایجاد می شوند که منجر به تکثیر سلولی گسترده و بی نظم می شود.
علت خاصی که باعث این تکثیر سلولی غیرطبیعی می شود ناشناخته است، اگرچه پیشنهاد شده است که قرار گرفتن در معرض برخی آلاینده ها (مانند جیوه) ممکن است به ایجاد این نوع تومور کمک کند.
تشخیص آدنوکارسینوم در سگ
اقدامات زیر به تشخیص آدنوکارسینوم در سگ کمک می کند:
- علائم بالینی و معاینه فیزیکی حیوان.
- تجزیه و تحلیل خون: در برخی موارد کم خونی، افزایش گلبول های سفید خون (لکوسیتوز)، کاهش پروتئین تام (هیپوپروتئینمی)، هیپرکلسمی و افزایش فسفاتاز قلیایی. اما در برخی موارد آزمایش خون طبیعی باقی می ماند.
- تست های تصویربرداری: مانند اشعه ایکس، سونوگرافی، ام آر آی یا آندوسکوپی. این آزمایش‌ها امکان تشخیص ناهنجاری‌ها را در اندام‌های آسیب‌دیده اولیه و در اندام‌های دارای متاستاز می‌دهد.
با این حال، این تست های تشخیصی تنها امکان تقریب تشخیص را فراهم می کنند.برای رسیدن به تشخیص قطعی، لازم است بیوپسی از بافت آسیب دیده برای انجام یک مطالعه هیستوپاتولوژیک انجام شود مشاهده بافت بیوپسی شده در زیر میکروسکوپ نه تنها نوع تومور و درجه توسعه آن، اما اطلاعات مهمی را برای پیش آگهی حیوان ارائه می دهد.
علاوه بر این، انجام سیتولوژی غدد لنفاوی ناحیه ای برای رد وجود متاستاز در آنها مهم است.
درمان آدنوکارسینوم در سگ
درمان آدنوکارسینوم سگ ها جراحی است. از آنجایی که این تومور بدخیم است، لازم است برش رادیکال تومور انجام شود و حاشیه های ایمنی وسیعی برای جلوگیری از عود باقی بماند. علاوه بر این، برای اطمینان از عدم وجود متاستازهای ناحیه ای، برداشتن غدد لنفاوی منطقه و آنالیز آنها ضروری است.
در برخی موارد، جراحی را می توان با درمان شیمی درمانی بعد از عمل ، با داروهایی مانند کربوپلاتین، سیس پلاتین، پیروکسیکام یا ملفالان تکمیل کرد.بنابراین، آدنوکارسینوم در سگ ها قابل درمان است، اما این بدان معنا نیست که نمی تواند متاستاز دهد.
پیش آگهی این بیماران محفوظ است و تا حد زیادی به وجود یا عدم وجود متاستاز در زمان ابتلا بستگی دارد. جراحی به همه این دلایل، در صورت کوچکترین علامت مراجعه به مرکز دامپزشکی بسیار مهم است، زیرا هر چه زودتر تشخیص داده شود، پیش آگهی بهتر است.
