پیری چیزی جز کاهش ظرفیت ذخیره، بازسازی و جبران اندام ها نیست. این یک فرآیند بیولوژیکی پیچیده است که می تواند منجر به بیماری هایی شود که نمونه ای از فاز سالمندی در نظر گرفته می شود. بنابراین، افزایش سن بر سیستم‌های مختلف بدن تأثیر می‌گذارد و می‌تواند باعث کاهش ظرفیت ایمنی، ایجاد اتوآنتی‌بادی‌ها و بیماری‌های ناشی از سیستم ایمنی، درصد بیشتر چربی بدن، هیپرپیگمانتاسیون و از دست دادن خاصیت ارتجاعی پوست، از دست دادن توده عضلانی، مشکلات پریودنتال، از دست دادن دندان ها، فیبروز و آتروفی مخاط معده، کاهش توانایی کبد، از دست دادن قابلیت ارتجاعی ریه، از دست دادن ظرفیت فیلتراسیون کلیه ها، ایجاد بی اختیاری ادرار و غیره.
پیری سگ ها نباید به عنوان یک مشکل تلقی شود، بلکه باید به عنوان مرحله ای از توجه بیشتر در نظر گرفته شود که در آن سگ های پشمالو به مراقبت بیشتری نیاز دارند. اگر شما هم دوست چهارپایی دارید که مسن است یا در حال رسیدن به سن پیری است، حتما این مقاله را در سایت ما بخوانید که در آن شایع ترین مشکلات و بیماری های سلامتی در سالمندان را به شما می گوییم. سگ ها
مشکلات قلبی
شیوع مشکلات قلبی در سگ های مسن بالا در نظر گرفته می شود که علائم اصلی آن سرفه، خستگی، ضعف، بی حالی، سنکوپ و رنگ پریدگی غشاهای مخاطی است (لثه و ملتحمه چشم). بیماری های قلبی که سگ های مسن را تحت تاثیر قرار می دهند شامل کاردیومیوپاتی اتساع و بیماری دریچه میترال میکسوماتوز (دژنراسیون دریچه میترال)).
در هنگام مشاهده برخی از این علائم، نگهبان باید سگ خود را به معاینه نزد دامپزشک متخصص در این زمینه ببرد تا آزمایشات تشخیصی (مانند اشعه ایکس، نوار قلب و اکوکاردیوگرام) انجام شود و درمان صحیح بلافاصله
رفتار
بعضی از بیماری های قلبی درمان ندارند، زیرا نتیجه پیری بدن حیوان است، اما ممکن است درمان هایی وجود داشته باشد که متوقف شود. این روند سایش اندام، عمر دوست شما را طولانی می کند. این درمان ها بسته به آسیب شناسی متفاوت خواهد بود.
آبشار
سگ ها نیز مانند انسان ها با افزایش سن دچار آب مروارید می شوند که یکی از شایع ترین علل از دست دادن بینایی در این گونه است. کدورت پیشرونده عدسی با جذب نوری که به شبکیه می رسد تداخل ایجاد می کند و دید را به طور قابل توجهی مختل می کند.
علائم اصلی علائم آب مروارید در سگ ها عبارتند از:
- چشم سفید.
- مشکل در حرکت.
- برخورد با اثاثیه منزل (که ممکن است منجر به آسیب سر شود).
سگ باید برای ارزیابی آب مروارید و طبقه بندی آن بر اساس رشد آن (ابتدایی، نابالغ، بالغ و بیش از حد بالغ) نزد چشم پزشک دامپزشکی برده شود.
رفتار
درمان با توجه به مرحله بیماری انتخاب خواهد شد، زیرا باید به خاطر داشته باشیم که آب مروارید یک بیماری پیشرونده است، جراحی فقط درمان قطعی.
آرتروز یا آرتروز
وقتی صحبت از بیماری های سگ های پیر به میان می آید، بیماری های مفصلی از شایع ترین آنهاست. در میان آنها، بیماری دژنراتیو مفصل، که به آن استئوآرتریت نیز گفته می شود، یک بیماری مزمن، به آهستگی و غیر عفونی است که مفاصل سینوویال را تحت تاثیر قرار می دهد زمانی که به عنوان اولیه طبقه بندی می شود. ناشی از پیری طبیعی بدن، بدون علت مشخص، و ثانویه زمانی است که پاسخی به برخی بی‌ثباتی مفصل، مانند شکستگی استخوان، دررفتگی کشکک و پارگی رباط زانو باشد.
مهمترین علائم عبارتند از:
- لنگش بعد از ورزش.
- مشکل در راه رفتن.
- تغییر موضع.
- مشکل در حرکت.
- درد مفاصل.
- التهاب مفاصل.
- آتروفی عضلانی در شدیدترین موارد.
رفتار
هیچ درمانی وجود ندارد، بنابراین درمان با هدف تسکین درد و ناراحتی حیوان، جلوگیری یا به تاخیر انداختن تغییرات بیشتر دژنراتیو و بازگرداندن مفاصل آسیب دیده است.. استراحت و کاهش وزن حیوان نشان داده شده است، زیرا تمرین پیاده روی سبک و شنا بسیار ارزشمند است.
بیماری مزمن کلیوی
بیماری مزمن کلیه یا نارسایی مزمن کلیه، شایع ترین بیماری دژنراتیو در سگ های مسن است که پیشرونده و غیر قابل برگشت است برخی از حیوانات چند ماه پس از تشخیص زندگی می کنند، در حالی که برخی دیگر می توانند چندین سال به کیفیت زندگی خاصی دست یابند. شایع ترین علائم عبارتند از:
- خیلی تشنه.
- کاهش یا افزایش حجم ادرار (بسته به مرحله بیماری).
- استفراغ.
- ضعف (به دلیل کم خونی).
- تب.
- بوی بد دهان.
رفتار
همانطور که اشاره کردیم، این بیماری سگ های مسن درمانی ندارد هدف از درمان، به تاخیر انداختن تکامل بیماری و آسایش سگ بیمار را فراهم می کند و امید به زندگی را افزایش می دهد. تغییر رژیم غذایی حیوان بخش اساسی درمان بیماری کلیوی است که نیاز به کاهش فسفر، سدیم و مقدار پروتئین و افزودن اسیدهای چرب و کمپلکس B دارد. ویتامین هاچندین رژیم غذایی تجاری خاص برای بیماران مبتلا به مشکلات کلیوی وجود دارد، اگرچه می توانید با توصیه دامپزشک متخصص تغذیه یک رژیم غذایی خانگی نیز تهیه کنید.
نکته مهم در درمان سگ، تعهد قیم است که باید او را مکررا نزد دامپزشک ببرد تا وضعیت را تحت نظر داشته باشد و درمان را تنظیم کند.
در این مقاله دیگر مشکلات کلیوی که سگ ها را تحت تاثیر قرار می دهد کشف کنید.
بیماری پریودنتال
بیماری پریودنتال شایع ترین علت عفونت های دهان و از دست دادن دندان در سگ های مسن است. التهاب و تخریب بافت های پریودنتال وجود دارد که از دندان ها حمایت و محافظت می کند. علت اصلی انباشته شدن پلاک باکتریایی (به دلیل بقایای مواد غذایی، باکتری ها، سلول های دفاعی بدن و پوسته پوسته شدن دهان) است که معدنی و تشکیل دندان می دهد. حساب دیفرانسیل و انتگرال، همچنین به عنوان "تارتار" شناخته می شود.
علائم بالینی به مرحله بیماری بستگی دارد، شایع ترین آنها:
- بوی بد دهان.
- درد هنگام جویدن.
- لثه متورم و قرمز شده.
- حفره.
- لکه قهوه ای روی دندان.
- از درد نخورید
- ریزش دندان.
رفتار
درمان باید در اسرع وقت برای تسکین و آسایش حیوان شروع شود. معمولاً بر اساس تجویز آنتی بیوتیک است، اگرچه این بستگی به شدت وضعیت بالینی دارد.
توصیه می شود دندان های سگ خود را حداقل یک بار در هفته مسواک بزنید و تمیز کردن دندان های خود (توسط دامپزشک متخصص، تحت بیهوشی عمومی) هر زمان که سنگ های دندانی شروع به ظاهر شدن می کنند، و همچنین ترمیم دندان های آسیب دیده یا کشیدن.
نئوپلاسم
نئوپلاسم ها یکی از شایع ترین بیماری های پوستی در سگ های مسن است. آنها تومورهای پوستی هستند که می توانند خوش خیم یا بدخیم باشند، بنابراین مراجعه به مرکز دامپزشکی برای آنالیز آن و تعیین اینکه چیست ضروری است. به همین ترتیب، انواع مختلفی از سرطان پوست در سگ ها مانند سرطان، ملانوما یا سارکوم وجود دارد.
شایع ترین علامت ظاهر یک توده، یک توده غیر طبیعی از بافت زیر پوست است. همچنین امکان دیدن زخم های سفت شده، خال یا زگیل وجود دارد.
رفتار
موثرترین درمان اغلب برداشتن تومور است، بنابراین جراحی ضروری است. بسته به نوع تومور، خوش خیم یا بدخیم بودن آن، دامپزشک ممکن است تصمیم به ایجاد درمان شیمی درمانی یا پرتودرمانی بگیردعلاوه بر این، رعایت یک سری مراقبت های خانگی مانند اطمینان از استراحت سگ، پرهیز از استرس و … ضروری خواهد بود.
برای بهبود کیفیت زندگی سگم چه کنم؟
اگرچه دیده‌ایم که تقریباً همه بیماری‌های سگ‌های مسن دژنراتیو هستند و هیچ درمانی ندارند، اما درمان‌هایی وجود دارد که به کند کردن رشد و بهبود کیفیت زندگی حیوان کمک می‌کند. علاوه بر این، مراقبت هایی که در خانه انجام می دهیم نیز می تواند در زندگی یک سگ مسن تفاوت ایجاد کند. اولین و مهمتر از همهدانستن نحوه برخورد با پیری به عنوان یک روند طبیعی زندگی و نه به عنوان یک بیماری است. سگی که تمام عمر خود را صرف عشق و همراهی با خانواده انسانی خود کرده است، نمی توان دقیقاً در مرحله ای که بیشتر به مراقبت نیاز دارد رها کرد.
با در نظر گرفتن این موضوع، در اینجا چند نکته در مورد چگونگی بهبود کیفیت زندگی سگ سالمند خود آورده شده است:
- برای او یک برای خوابیدنفراهم کنید، ترجیحاً با پد.
- کاسه های آب و غذا را تا حد امکان نزدیک کنید تا دسترسی آسان شود، به خصوص اگر سگی با مشکلات حرکتی باشد.
- توجه کنید اگر سگ همچنان می تواند غذای خشک بجود تا رژیم غذایی خود را تطبیق دهد. اگر نه، غذاهای مرطوب و لطیف به او بدهید اگر می خواهید یک رژیم غذایی خانگی شروع کنید، مهم است که این کار را به دست دامپزشک متخصص تغذیه انجام دهید.
- او را مجبور به پیاده روی طولانی یا ورزش شدید نکنید.
- اثاثیه یا اشیایی را که سگ شما دیگر به خوبی نمی بیند می تواند برای سگ شما خطری ایجاد کند را بردارید.
- به او محبت کنید و بگذارید مثل همیشه در جوانی از حضور شما لذت ببرد.
اکنون که شایع ترین بیماری ها در سگ های مسن را می شناسید، ویدیوی زیر را که در آن در مورد شایع ترین مشکلات رفتاری در این مرحله صحبت می کنیم را از دست ندهید:
