ظلم خصوصیتی است که در بسیاری از انسان ها وجود دارد که گاهی اوقات می تواند در نحوه برخورد برخی افراد با حیوانات خانگی یا سایر حیواناتی که با آنها در تماس هستند منعکس شود. اگرچه این یک واقعیت بسیار ناراحت کننده و ناامید کننده است، آزار حیوانات هنوز هم در جامعه ما امری عادی است و ما همیشه متوجه میزان خشونت آن نیستیم. می تواند برای سایر گونه های جانوری اعمال شود.
وقتی به حیوان آزاری فکر می کنیم، تصویر فردی که با خشونت به حیوان خانگی خود کتک می زند یا فریاد می زند، بدون احساسات و ابهام به ذهن خطور می کند، اما… شخصیت این نوع افراد دقیقاً چگونه است؟ ? در این مقاله در سایت ما یک نمایه روانشناختی حیوان آزاردهنده ایجاد می کنیم به این ترتیب قادر به شناسایی این نوع افراد و پیشگیری از آن ها خواهیم بود. از ادامه اعمال خشونت نسبت به هموطنان ماجراجو.
خواص افرادی که با حیوانات بدرفتاری می کنند
اول از همه لازم است آزار حیوانی چیست تعریف شود. این عمل به عنوان یک اقدام عمدی ظلم، خشونت یا رها کردن یک حیوان اعم از وحشی، حیوان خانگی یا خیابانی شناخته می شود.
اگرچه اکثر ما آشکارا این نوع اعمال را محکوم می کنیم، انواع مختلفی از حیوان آزاری وجود دارد که همچنان در جامعه تداوم می یابد.نمونه ای از خشونت حیوانات، شکنجه ای است که گاوها در مسابقات گاوبازی متحمل می شوند یا وضعیتی که در آن بسیاری از حیوانات خانگی فروخته شده در فروشگاه ها پرورش می یابند. با این حال، به لطف پیشرفت های جامعه ما، بسیاری از این شیوه ها را پشت سر می گذاریم.
کسی که با حیوانات بدرفتاری می کند چگونه است؟ وقتی به آنها صدمه می زنید به چه فکر می کنید؟ در مرحله بعد، ما قصد داریم یک نمایه روانشناختی را انجام دهیم تا این ناشناخته ها را روشن کنیم.
شخصیت یک آزارگر
محققان بسیاری تلاش کرده اند تا ویژگی های شخصیتی را که از ویژگی های این نوع افراد است، علیرغم وجود متغیرهای فرهنگی و مناطقی که حیوان آزاری در آنها عادی تر است. ویژگی های روانی زیر یافت شده است.
- پرخاشگری: یک فرد پرخاشگر تمایل طبیعی دارد که به محرک های اطراف خود به شدت واکنش نشان دهد، در این حالت، اگر احساس خشم یا عصبانیت کند. ناامیدی نسبت به حیوان، او در انجام اعمال توهین آمیز نسبت به آن تردید نخواهد کرد.
- تکانشگری: اعمال خشونت آمیز و خشونت آمیز، چه نسبت به حیوان یا شخص دیگری، نیز به کنترل کم اعمال ما مربوط می شود. تکانشگر بودن به این معناست که قبل از اقدام دو بار فکر نکنید، این به معنای رها کردن خشم بدون فکر کردن به این است که آیا به موجود دیگری آسیب می رساند یا خیر.
- هوش هیجانی پایین: یکی از بارزترین ویژگی های هوش هیجانی همدلی است. این ویژگی به عنوان توانایی احساس و شناسایی حالات عاطفی دیگران تعریف می شود. اگر انسان احساس نکند که به حیوانی آسیب می رساند، کنترل اعمال خود برای جلوگیری از آسیب رساندن به آن برای او مشکل خواهد بود.
- نیاز به قدرت: در بسیاری از مواقع از خشونت برای حفظ موقعیت قدرت استفاده می شود. هنگامی که یک حیوان (در بسیاری از موارد، حیوان خانگی) اطاعت نمی کند، آزارگر علیه او خشونت اعمال می کند.
- خودخواهی: وقتی انسان فقط به نفع خود فکر می کند، می تواند با هدف بدست آوردن چیزی مرتکب اعمال ظالمانه شود. به همین دلیل، یک سوء استفاده گر تمایل شدید خودخواهانه دارد.
- شخصیت سرکش: افرادی که بر خلاف قانون عمل می کنند و نسبت به آن هیجان خاصی دارند، می توانند رفتار توهین آمیز داشته باشند. این به این دلیل است که آنها دائماً رفاه موجودات اطراف خود را نادیده می گیرند و به چالش می کشند.
حالا می دانید مشخصات روانی افرادی که با حیوانات بدرفتاری می کنند چگونه است، اما آیا رابطه ای بین حیوان آزاری و روان پریشی وجود دارد؟ به خواندن ادامه دهید…
رابطه بین حیوان آزاری و روان پریشی
ممکن است مشخصات روانی حیوان آزاردهنده ارتباط نزدیکی با بیماری روانی داشته باشد. آسیب شناسی های روانی به طور جدی بر توانایی های ما در احساس و استدلال تأثیر می گذارد و برخی اختلالات شخصیتی می تواند منجر به آزار و اذیت حیوانات شود.
A روانپزشک فردی است که در درک درد و رنج دیگران مشکل زیادی دارد، همچنین در صورت اعمال خشونت آمیز نسبت به دیگری نوعی سود برای او فراهم می کند (مثلاً بیرون آمدن از یک روز بد با ضربه زدن به حیوان خانگی خود) او در انجام این کار تردیدی نخواهد داشت. به همین دلیل است که بسیاری از روانپزشکان می توانند با حیوانات بدرفتاری کنند، اگرچه همه سوء استفاده کنندگان روانپزشک نیستند
اگرچه اختلالات روانی می تواند بر اعمال خشونت آمیز تاثیر بگذارد، اما حیوان آزاری پدیده ای است که تحت تاثیر عوامل زیادی قرار می گیرد: اجتماعی، عاطفی، محیطی… برای مثال، اگر خانواده شما آموزش داده اند که باید به خود آموزش دهید. با کتک زدن او در هنگام بدرفتاری، به احتمال زیاد در نهایت این رفتارها را با حیوانات دیگر کپی کنید. نکته مهم در مورد این پدیده ظالمانه این است که بدانیم چگونه آن را چه در اعمال خودمان و چه در اعمال دیگران شناسایی کنیم. به این ترتیب می توانیم آن را تعقیب کرده و از بین ببریم.
در پایان می خواهیم به این نکته اشاره کنیم که توجه ویژه به کودکانی که با حیوانات یا حیوانات خانگی آنها بدرفتاری می کنند بسیار مهم است اگرچه می‌توان آن را «کاوش» یا شناخت محدودیت‌های تحمل خود حیوان در نظر گرفت، همچنین می‌تواند نوعی بدرفتاری اولیه را آشکار کند که به عنوان آمادگی برای خشونت فیزیکی در مراحل بعدی آن عمل می‌کند.
خیلی مهم است که کودکی که با حیوانات بدرفتاری می کند به روانشناس روانشناس مراجعه کند، زیرا دلایل زیادی ممکن است باعث این وضعیت شود. مانند خود کودک آزاری، و شناسایی آنها برای جلوگیری از رفتارهای تهاجمی که می تواند جان حیوانات خانگی آنها را به خطر بیندازد، ضروری است.
در شرایط حیوان آزاری چه باید کرد؟
اگر متوجه شده ایم که یک موقعیت آزاردهنده در محیط ما در حال وقوع است، اولین کاری که باید انجام دهیم این است که حفاظت از حیوان جلوگیری از آسیب عمدهما می توانیم حیوان آزاری را به مقامات گزارش کنیم یا از آزاردهنده ادعایی بخواهیم که حضانت حیوان را به ما یا شخص ثالث بدهد. هنگامی که او ایمن شد، ما باید مداخله ای را علیه فرد آزارگر آغاز کنیم. برای انجام این کار، اولین گام گزارش قانونی وضعیت است تا تیمی متشکل از کارشناسان متولی تنظیم وضعیت باشند.
این نوع اقدام یا مداخله مبتنی بر آموزش مجدد فرد خشن و بالاتر از همه، کنترل رفتار خشونت آمیز و پرخاشگرانه خواهد بود. ما می‌توانیم سوءاستفاده را به دو روش بررسی کنیم، که هر دو می‌توانند برای تشکیل فرآیند مؤثرتری ترکیب شوند:
- مجازات: چه جریمه باشد و چه حبس، مجازات مناسب در موقعیت حیوان آزاری اغلب اولین انتخاب مشهودتر است.. در واقع قوانینی برای اعمال چنین مجازات هایی برای سوء استفاده کنندگان طراحی شده است.
- راهبرد روانشناختی: زمانی که فرد را تنبیه کنیم، می توانیم روند آموزش مجدد را ادامه دهیم تا از حمله مجدد او به حیوان جلوگیری کنیم، این استراتژی باعث می شود مبتنی بر توسعه همدلی و هدایت خشم خود باشید.
به حیوان آزاری نه بگو
همانطور که در سراسر این مقاله توضیح داده ایم، حیوان آزاری مسئولیت همه است این بدان معناست که تنها یک مؤلفه روانی وجود ندارد که خشونت را تعیین می کند. اقدامات. همه ما می توانیم تا حدی از حیوان آزاری پیشگیری کرده و از آن جلوگیری کنیم.
اگر می‌خواهیم کار خود را انجام دهیم، باید علناً موقعیت‌های آزار و اذیت را محکوم کنیم، از شرکت در رویدادهایی که از حیوانات بهره‌کشی می‌کنند اجتناب کنیم و کمی خود را در مورد نحوه رفتار صحیح با خز، پوسته‌ها و پرهای خود آگاه کنیم.
