چارد گیاهی است علفی از خانواده Chenopodiaceae که در ۸۰۰ سال قبل از میلاد شروع به کشت کرد. توسط آشوری ها، در بین النهرین علیا. در طول تاریخ، آن را با انبوهی از فواید دارویی نسبت داده اند. علاوه بر این، این سبزی برای افرادی که رژیم های لاغری را دنبال می کنند بسیار توصیه می شود، زیرا بسیار سیر کننده، مغذی و کم کالری است. اما آیا می دانید سگ ها می توانند چغندر سوئیس بخورند؟
اگر می خواهید بدانید، مقاله زیر را در سایت ما از دست ندهید که در آن هر آنچه در مورد این سبزی در رابطه با رژیم غذایی سگ ها باید بدانید را توضیح می دهیم.
آیا شاتوت برای سگ مفید است؟
اگرچه آنها مخالفان متعددی دارند، چغندر سوئیسی سبزیجات با ارزش غذایی بالا و دریافت کالری کم است که فواید تغذیه ای بی شماری را ارائه می دهد. آنها علاوه بر فیبر، ویتامین و مواد معدنی بالایی که دارند، خاصیت ملین و هضم کنندگی دارند، به همین دلیل است که به طور مکرر در رژیم های لاغری افراد گنجانده می شود زیرا بسیار سیرکننده و کم کالری هستند.
سگ ها نیز می توانند از مزایای تغذیه ای فوق العاده این سبزی بهره ببرند. به عبارت دیگر می توان گفت شغال ها برای سگ ها مناسب هستند با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که در زیر توضیح می دهیم تا از تاثیر منفی شما بر سلامت سگ جلوگیری کنیم:
- حاوی اگزالیک اسید: مانند سایر سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج و کاهو، چغندر سوئیس حاوی اسید اگزالیک است که در ترکیب با کلسیم ، اگزالات کلسیم را تشکیل می دهد. این نمک می تواند به ادرار اضافه شود و منجر به سنگ ادراری اگزالات کلسیم شود
- حاوی نیترات: نیترات ها به خودی خود بسیار سمی نیستند، اما پس از مصرف، بدن آنها را به نیتریت تبدیل می کند. ایجاد یک اختلال خونی به نام متهموگلوبینمی.
برای جلوگیری از تاثیر شغال از ایجاد این اثرات منفی بر سلامت سگ، توصیه می کنیم قسمت های زیر را مطالعه کنید که در آن در مورد نحوه و مقدار مصرف این سبزی صحبت خواهیم کرد. رژیم غذایی سگ شما بدون هیچ خطری است.
فواید چغندر برای سگ
ارزش غذایی بسیار زیاد چغندر سوئیس از جمله به دلیل محتوای بالای فیبر، ویتامین ها و مواد معدنی آن است. از مهمترین فواید تغذیه‌ای چغندر سوئیس می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آنها منبع عالی فیبر محلول هستند: اگرچه سیستم گوارشی سگ ها نمی تواند فیبر را هضم کند، اما یک ماده مغذی ضروری در رژیم غذایی شما است.. به عبارت دیگر، فیبر به جیره حجم می دهد، احساس سیری ایجاد می کند، به حفظ میکروبیوتای روده کمک می کند، حمل و نقل روده و قوام مدفوع را تنظیم می کند. دریغ نکنید به این مقاله دیگر در مورد فیبر در سگ ها، اهمیت آن، غذا و مکمل ها، در اینجا نگاه کنید.
- ارزش انرژی پایینی دارند: این باعث می شود که آنها ماده ای مناسب برای حیواناتی باشند که به رژیم غذایی کم انرژی نیاز دارند، مانند سگ های دارای اضافه وزن..
- مقدار قابل توجهی از ویتامین ها،به ویژه ویتامین A، ویتامین C، ویتامین B9 (فولات) و ویتامین B3 (نیاسین) را فراهم می کنند.
- از نظر مواد معدنی بسیار غنی هستند: مقادیر بسیار قابل توجهی ید، آهن و منیزیم را تامین می کنند. اگرچه به میزان کمتری حاوی پتاسیم و کلسیم نیز هستند.
- حاوی لوتئین: یک کاروتن مفید برای حفظ قدرت بینایی و جلوگیری از ایجاد آب مروارید.
چگونه به سگم چغندر بدهم؟
اول از همه باید شغوله را با آب فراوان بشویید تا هر گونه آلودگی یا آفت کشی که ممکن است روی سطح آن وجود داشته باشد پاک شود..
سگ شما به احتمال زیاد شغال خام را رد می کند ، پس توصیه می کنیم آن را بپزید.به طور خاص به شما توصیه می کنیم آنها را بجوشانید، زیرا این فرآیند مزیت مهمی را به همراه دارد. همانطور که در قسمت های قبلی اشاره کردیم، شاتوت حاوی اسید اگزالیک است که می تواند عواقب منفی برای سیستم ادراری سگ داشته باشد. با این حال، در طول فرآیند جوش، اگزالات ها در آبگوشت باقی می مانند و در نتیجه محتوای این ماده ضد مغذی در سبزی کاهش می یابد.
بعد از پختن و آبکش کردن، می توانید آنها را با خوراک خود یا با جیره خانگی خود مخلوط کنید، بسته به غذایی که معمولاً به آن پیشنهاد می کنید. سگ شما.
به عنوان یک راهنما، می توانید این سبزی یک بار در هفته را در جیره غذایی سگ خود قرار دهید. اگر در مورد: صحبت کنیم
- A سگ کوچک: اضافه کردن 1-2 برگ بسته به اندازه ورق کافی است.
- A سگ بزرگ: فقط 3-4 برگ اضافه کنید.
در هر صورت، توصیه می کنیم قبل از وارد کردن هر گونه غذای جدید به رژیم غذایی سگ خود با دامپزشک مورد اعتماد خود مشورت کنید هر خطری برای سلامتی شما باشد.
موارد منع مصرف شاتوت برای سگ
اگرچه چغندر یک سبزی مناسب برای سگ است، اما شرایط خاصی وجود دارد که ممکن است سهم آن منع مصرف داشته باشد. به طور خاص از مصرف این سبزی در موارد زیر باید خودداری کرد:
- سگ های مبتلا به آلرژی یا عدم تحمل غذایی.
- سگ هایی با آسیب های گوارشی یا دارای سیستم گوارشی که حساسیت خاصی به تغییرات رژیم غذایی دارند.
- سگ هایی با مشکلات کلیوی : به خصوص اگر سنگ های ادراری داشته باشند یا تمایل به تشکیل آن داشته باشند.
- سگ ها نرهای نژاد کوچک : مانند اسناوزر مینیاتوری، چیهواهوا یا یورکشایر تریر، زیرا تمایل بیشتری به تشکیل سنگ های کلسیمی دارند. اگزالات.
- سگ های مبتلا به کم خونی.
